Zanim przejdziemy do dzisiejszych działań, najpierw warto wspomnieć o przyczynach. W reakcji na Brexit przemysłowy indeks PMI spadł z poziomu powyżej 52 pkt. do niewiele powyżej 48 pkt.; zaś indeks dla usług spadł z 52.3 pkt. do 47.4 pkt. Same PMI nie oznaczają jeszcze recesji, ale umownie przyjmuje się, że publikacje poniżej 50 punktów do takiego scenariusza prowadzą. Bank Anglii woli dmuchać na zimne i wkroczyć do akcji zanim dane z realnej gospodarki podążą za indeksami nastrojów.

Rynek stopy procentowej wycenia dziś obniżkę stóp procentowych o 25 punktów bazowych i w podobnym tonie wypowiada się większość wielkich instytucji finansowej. Ujemne stopy procentowe na razie nie zostaną wprowadzone w Wielkiej Brytanii. Dodatkowym działaniem ma być wznowienie programu QE i tutaj pojawiają się różne kwoty, ale najczęściej wymienia się 50 miliardów funtów (poprzedni program 375 miliardów). Działania Banku Anglii wydają się być rozsądne w porównaniu z szalonym luzowaniem EBC czy Banku Japonii.

Pytanie czy takie środki faktycznie wpłyną na realną gospodarkę, czy mają być demonstracją do gotowości wspierania wzrostu gospodarczego. Trudno przypuszczać, żeby jedno cięcie stóp procentowych zmieniło nastroje w biznesie, który znalazł się w niepewnej sytuacji. Przy tej okazji warto odnotować rekordowo wysoką krótką pozycję spekulacyjną w funcie. Ci, którzy grali na spadek wartości tej waluty robili to od dawna, a dziś istnieje duże ryzyko rozczarowania i większej korekty.

Źródło: Mateusz Adamkiewicz, Analityk HFT Brokers