Rynek najpierw zareagował dość standardowo, traktując odczyty jako potwierdzenie tego, że z Chinami nie jest dobrze. Tym niemniej eksport spadł (w stosunku rocznym) mniej niż w lipcu – i mniej niż się spodziewano. Zabrakło też jakichś następnych impulsów, w wyniku czego do południa byliśmy już na obecnych poziomach. Innymi słowy, rynek nie jest do końca pewien, czego się spodziewać – czy podwyżki stóp w USA i tego, że rząd chiński zainterweniuje tak, że zdusi rodzący się kryzys (czyli ciekawe jak? – chciałoby się złośliwie zapytać) – czy raczej kontynuacji luźnej polityki w USA przynajmniej do grudnia przy równoczesnej niepewności w Państwie Środka.

Poznaliśmy też odczyt dynamiki PKB Strefy Euro za II kw. Nie wywarł znaczącego wpływu. Wyniki to +0,4 proc. k/k oraz +1,5 proc. r/r, spodziewano się +0,3 proc. i +1,2 proc. Dobrze wypadły dane z Niemiec, tzn. zarówno eksport, jak i import wzrosły w lipcu znacznie bardziej niż zakładano (odpowiednio o 2,4 proc. m/m i 2,2 proc. m/m, prognozowano 0,7 proc. i 0,5 proc.).

Orzeł kontra euro i dolar

Pod koniec sesji rysują się nieco lepsze okazje na EUR/PLN do kupowania euro – schodzimy do 4,2270, gdy rano cena była bliska poziomowi 4,24. Nie są to zmiany dramatyczne i nie wykraczają poza konsolidację. Z kolei w przypadku USD/PLN dzienne minima lokują się przy 3,7730, po ich osiągnięciu ok. 8 rano zaczął się powrót do wcześniejszych wartości (niemal 3,80), ale teraz złoty znów odrobinę zyskuje. Zdają się to być naturalne wahania w stosunkowo małych zakresach. Jak wspomnieliśmy w tytule raportu – to może być spokój, ale może być też niepewność, właśnie w związku z Chinami i FOMC. Co do rentowności polskich obligacji 10-letnich, to nie wróciła jeszcze ponad 3 proc. - co daje pewne nadzieje na wzmocnienie PLN czy też jego ochronę przed większą deprecjacją (w perspektywie godzin, a może i kilku dni, bo ten tydzień nie będzie tak pełen danych makro jak poprzedni).

Źródło: Tomasz Witczak, FMC Management