Trudno się dziwić tak słabemu złotemu na otwarciu, gdyż zagrożenie interwencji militarnej na Ukrainie powoduje skokowy wzrost ryzyka dla aktywów w regionie. Spadki w wycenie obserwujemy również na węgierskim forincie czy koronie czeskiej, jednak prawdziwie dynamiczny odpływ kapitału widoczny jest na kwotowaniach rubla, który jest najsłabszy w historii (36,86 USD/RUB). Dodatkowo tamtejsze papiery dłużne są najsłabsze od 19-miesięcy. Zagrożenie destabilizacją polityczno-geograficzną w regionie traktować należy jako tzw. „czarny łabędź”, czyli scenariusz, który nie był brany pod uwagę jeszcze parę miesięcy temu. W związku z tym inwestorzy wykazują zrozumiały wzrost awersji do ryzyka i szukają bardziej bezpiecznych aktywów jak amerykański dolar czy japoński jen. W przypadku złotego sam ruch spadkowy powinien pozostać raczej ograniczony, a po poniedziałkowym „szoku” na rynkach powinniśmy zobaczyć próbę odreagowania. Już w trakcie ostatnich sesji kapitał zagraniczny w okolicach 4,18 EUR/PLN wykazywał popyt na polską walutę z uwagi na pozytywne perspektywy makroekonomiczne. Równocześnie należy mieć świadomość, iż w zależności od przebiegu sesji w Europie zakres ten przesunięty może zostać w kierunku 4,20 PLN.

W trakcie dzisiejszej sesji inwestorzy w Europie skupiać się będą przede wszystkim na kolejnych doniesieniach z Ukrainy, co prawdopodobnie przyniesie wyprzedaż na giełdach dodatkowo zwiększając presję na bardziej ryzykowne waluty. W kraju liczyć się będzie również odczyt przemysłowego indeksu PMI za luty. Inwestorzy spodziewają się odczytu na poziomie 54,9 pkt, wobec 55,4 pkt. w styczniu. Słabsze wskazania spodziewane są również w pozostałych krajach Europy, jednak poranny odczyt z Chin przyniósł umiarkowanie pozytywne zaskoczenie (48,5 pkt. wobec oczek. 48,3 pkt. w dalszym ciągu jednak pozostają poniżej granicy 50 pkt.).

Z rynkowego punktu widzenia szczególnie widoczne osłabienie złotego występuje na zestawieniu z CHF, gdzie złoty kwotowany jest obecnie po 3,4479 PLN wobec 3,422 PLN na piątkowym zamknięciu. Jest to jednak w pełni uzasadnione, gdyż CHF w dalszym ciągu pełni na rynku rolę bezpiecznej przystani, a PLN ciągle traktowany jest jako składowa ryzykownego koszyka walut CEE. W przypadku pozostałych par skala spadków nie przekracza 2-groszy, jednak występuje istotne zagrożenie pogłębienia wzrostów na USD/PLN wraz z rozwojem sesji w Europie.

Źródło: Konrad Ryczko, analityk DM BOŚ