Tyle, że równie dobrze można stwierdzić, iż była to zwyczajna, chwilowa realizacja zysków. Jej efektem był krótkotrwały spadek EUR/USD poniżej poziomu 1,36 (dokładny dołek to 1,35856). Ogólna wymowa dzisiejszych danych z USA jest taka, iż strategie typu „risk-on” nadal pozostają w cenie. Stopa bezrobocia wzrosła wprawdzie do 7,9 proc. w styczniu, a liczba nowych etatów poza rolnictwem wyniosła 157 tys. (oczekiwano 160 tys.), to jednak rynek docenił rewizję w górę wcześniejszych odczytów. Pozytywną wymowę miały także dwa kolejne odczyty – indeks nastrojów konsumenckich Uniwersytetu Michigan wzrósł na koniec stycznia do 73,8 pkt., co wymazało negatywną wymowę wcześniejszego odczytu Conference Board, a indeks ISM dla przemysłu wyraźnie ruszył w górę do 53,1 pkt. z 50,2 pkt. przed miesiącem (po części można było się tego spodziewać biorąc pod uwagę wczorajszy dość dobry odczyt indeksu ISM dla przemysłu).

Po południu EUR/USD wzbił się na nowe szczyty – jesteśmy coraz bliżej złamania bariery 1,37, co otworzyłoby drogę do testu górnego ograniczenia hipotetycznego kanału wzrostowego w rejonie 1,3740. Docelowo można odnieść wrażenie, iż rynek chce sprawdzić rzeczywiste nastawienie Europejskiego Banku Centralnego do zbyt silnej aprecjacji własnej waluty. Najbliższa ku temu okazja może nadarzyć się już w najbliższy czwartek. O tym, czy 7 lutego stanie się punktem przełomowym, piszę w tygodniowym komentarzu. Technicznie ciekawą strefą jest rejon 1,3830-1,3960 zaznaczony na poniższym wykresie tygodniowym, jako granatowy trójkąt. Jest on wyliczony na bazie 61,8 proc. zniesienia Fibonacciego od maja 2011 r. do lipca 2012 r., a także hipotetycznego ograniczenia szerokiego kanału wzrostowego.

Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)