Dziś poznamy dynamikę produkcji przemysłowej w USA, jutro dynamikę wynagrodzeń w Polsce, oraz skalę wzrostu zatrudnienia (dane za październik). W środę opublikowana zostanie wysokość inflacji w USA, ale także dane dotyczące wydanych pozwoleń na budowę i rozpoczętych nowych budów domów. W czwartek z kolei dowiemy się jaka była dynamika produkcji przemysłowej w Polsce i ile wyniosła inflacja bazowa mierzona przez NBP. W piątek z kolei seria indeksów PMI dla sektora przemysłu i usług w strefie euro i największych gospodarkach tej strefy.

SYTUACJA NA GPW

Po czwartkowej końcówce notowań w Stanach i wynikających z niej zwyżkach w Azji, można było zastanawiać się jak przebiegać będą notowania w Warszawie. Bo wzrost na początku sesji wydawał się oczywisty. Tak też się stało, indeksy zyskiwały nawet ponad 3 proc., ale inwestorzy z rezerwą podchodzili do pomysłów kupna akcji. Dlatego przez cały dzień ceny głównie się usuwały, od otwarcia do zamknięcia WIG20 oddał ponad 2 proc., ale w porównaniu do czwartkowej sesji wzrósł o 1,5 proc. Obroty na całym rynku pozostały niewielkie - 1,06 mld PLN, co tylko potwierdza wątpliwą trwałość piątkowej zwyżki. Z drugiej strony sprzedający też nie forsowali tempa. Podrożały akcje 185 spółek, potaniały 105.

GIEŁDY ZAGRANICZNE

W poniedziałek po słabym otwarciu notowań w Azji inwestorzy przystąpili do umiarkowanych zakupów, lecz pod koniec notowań w Tokio zrealizowano większość zysków i NIKKEI urósł tylko o 0,7 proc. Trudno się dziwić, że kupujący zachowują się płochliwie, mając na uwadze wejście w recesję drugiej największej gospodarki świata oraz silne spadki w USA (NASDAQ stracił w piątek 5 proc.). Niezbyt udany szczyt G20 zrobił swoje, a dane o produkcji przemysłowej w USA, które napłyną w ciągu dnia nie zapowiadają zmiany nastrojów. Największe potęgi ekonomiczne świata obradowały w Waszyngtonie przez dwa dni, by poinformować media, że przyczyną kryzysu było niezrozumienie działania dźwigni finansowej przez inwestorów i teraz państwa powinny na własną rękę uporać się ze swoimi problemami.

OBSERWUJ AKCJE

mWIG40 - końcówka tygodnia w wykonaniu indeksu średnich spółek wypadła lepiej niż w przypadku tych 20 największych z WIG20, jednak pomimo wzrostu o 2,5 proc. mWIG40 kończył o ponad 2 proc. poniżej poziomu z poprzedniego piątku. Na długoterminowym wykresie widzimy, że od ponad roku (a dokładniej od września 2007 r.) mWIG40 znalazł się w trendzie spadkowym kreślonym przez wąski kanał, którego dolne ograniczenie, działające do tej pory jako wsparcie, od którego kurs odbijał się w górę, zostało przełamane miesiąc temu stając się nową linią oporu. Indeks zgodnie z założeniami analizy technicznej po mocnym oderwaniu się od średnich powrócił w okolice krótkoterminowej linii trendu (średnia z 20 sesji), ale dystans do średniej z 50 dni jest wciąż ogromny i wynosi ponad 400 pkt. Jeśli byki zdobędą się na nową próbę powrotu na wyższe poziomy, napotkają na silną barierę podaży już ok. 100 pkt. ponad piątkowym zamknięciem tj. w okolicy 1700 pkt.

POINFORMOWALI PRZED SESJĄ

MNI - spółka zależna domaga się od Telewizji Polskiej 22,4 mln PLN odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o usługach audio-tele. Spółka zapewnia, że między stronami nie ma sporu, co do zasadności roszczenia, a chodzi o kwotę odszkodowania.

Atlantis - członek rady nadzorczej pożyczył spółce 104.600 PLN na 5 proc. rocznie.

ABM-Solid - spółka skorygowała prognozę wyników finansowych na ten rok. Przychody mają wynieść 410 mln PLN (planowano 401 mln PLN), a zysk netto 13,2 mln PLN (zakładano 15 mln PLN). Przyczyną obniżenia prognozy zysku są wyższe niż zakładano koszty restrukturyzacji zakupionych spółek zależnych - Resbud i Trans-Energo.

MultiMedia - spółka zakończyła skup własnych akcji. Zgromadziła 4,5 mln papierów dających 2,8 proc. głosów na WZA.

PGF - spółka wycofała się ze swojej prognozy mówiącej o dwucyfrowej dynamice zysku netto w 2008 r. Teraz zarząd spodziewa się, że zysk będzie o 25-30 proc. niższy niż w 2007 r.

Kolastyna - ze względu na zmieniające się warunki rynkowe spółka w całości odwołała prognozy finansowe na ten rok.

PROGNOZA GIEŁDOWA

W końcówce sesji w Stanach oglądaliśmy głębokie spadki, które ostudziły nieco zapał kupujących. Ale rynki azjatyckie nie przejęły się tym aż tak mocno, Nikkei nawet wzrósł mimo potwierdzenia recesji w Japonii. Należy do tego dodać skąpe informacje ze szczytu G20, na którym konkretów ustalono niewiele. Być może to jest i będzie powód radości dla inwestorów - inaczej niż w latach 1929-1933 politycy na razie nie będą głęboko ingerowali w gospodarkę (zakazano protekcjonizmu przynajmniej przez 12 miesięcy). Ale zapisy deklaracji są tak luźne, że właściwie mogły się przywódcom krajów wysypać z teczek już w samolotach powrotnych.

W każdym razie nie ma powodów, by obawiać się nowej fali przeceny akurat dziś. Oczekujemy raczej spokojnej sesji i niewielkich obrotów.

WALUTY

Piątkowa sesja na rynku walutowym przebiegała wyjątkowo spokojnie jak na obecne czasy, które powoli przyzwyczajają nas do zmian wartości walut uchodzących za najstabilniejsze o 1-2 proc. w ciągu kilku godzin. Inwestorzy wyraźnie wstrzymywali się z decyzjami przed rozpoczęciem szczytu G20, który okazał się kompletnym rozczarowaniem i najprawdopodobniej pomoże wrócić dolarowi w krótkim terminie do łask. Głowy państw produkujących ok. 90 proc. światowego PKB praktycznie ograniczyły się do powtórzenia ustaleń ze szczytu G7, który odbył się przed miesiącem, ale brak jest konkretnych pomysłów na najbliższe tygodnie. Dolar podrożał w poniedziałek rano o ok. 4 grosze do 2,946 PLN, nieco mniej na wartości zyskały euro (3,706 PLN) frank szwajcarski (2,461 PLN).

SUROWCE

W poniedziałek rano ropa taniała o 1 proc. do 56 USD za baryłkę, a cena miedzi spadła z najniższego poziomu od jesieni 2005 r. za tonę czerwonego metalu płacono już ok. 3700 USD. Podczas, gdy z rynków surowcowych wycofuje się część funduszy hedgingowych, których klienci masowo zgłaszają się po zwrot powierzonych pieniędzy, reszta uczestników handlu próbuje równoważyć argumenty strony popytowej i podażowej. Większe znaczenie ma od dobrych kilku miesięcy globalne spowolnienie gospodarcze, które jest już faktem, a nie jednym ze scenariuszy. Cięcie wydobycia ropy czy metali przez producentów jest w takim wypadku koniecznością i może jedynie wyhamować spadki, a dla samych dostarczycieli surowców oznacza minimalizowanie strat. Rząd Iranu, który jest czwartym największym eksporterem ropy, zapowiedział, że do marca 2009 r. z powodu niewystarczających mocy przerobowych będzie musiał sprowadzić z zagranicy prawie dwukrotnie więcej surowca niż wcześniej planował.

Źródło: Łukasz Wróbel, Emil Szweda - Open Finance