Kredyt jest to forma zarezerwowana wyłącznie dla banków, szczegółowo określona przez ustawę Prawo bankowe. Bank nie udziela jednak kredytów ze środków własnych, lecz na ogół wykorzystuje do tego celu środki zdeponowane przez swoich klientów.

Umowa kredytowa, która powinna być sporządzona w firmie pisemnej, zawsze określa termin zwrotu zaciągniętego kapitału wraz z odsetkami w ściśle określonej formie rat. Umowa kredytu jest odpłatna, a ceną kredytu są tu opłaty, prowizje i odsetki. Środki pieniężne z kredytu nie stają się własnością kredytobiorcy i zawsze muszą zostać zwrócone. Ponadto bank nigdy nie udziela kredytu w formie gotówkowej, a jedynie poprzez „zapisanie” odpowiedniej kwoty pieniędzy na koncie klienta. I sprawa najistotniejsza: bank udziela kredytu na ściśle określony we wniosku kredytowym cel. W przypadku wykorzystania przez kredytobiorcę środków niezgodnie z zadeklarowanym przeznaczeniem, bank może zażądać ich natychmiastowego zwrotu.

Pożyczka w odróżnieniu od kredytu może być udzielona przez osobę fizyczną. Jedynym warunkiem, jaki musi zostać spełniony jest to, że pieniądze muszą być własnością pożyczkodawcy. Umowę pożyczki regulują przepisy kodeksu cywilnego. Zgodnie z jego zapisem umowa taka musi być sporządzona w formie pisemnej dopiero w przypadku, gdy jej kwota jest wyższa niż 500 zł. Jednocześnie nie ma obowiązku określenia ani terminu zwrotu, ani ceny pożyczki, czyli w przeciwieństwie do kredytu może być nieodpłatna. Ponadto kwota pożyczki może zostać przekazana w postaci fizycznej, w gotówce. Dodatkowo pożyczkobiorca może swobodnie dysponować pożyczonymi pieniędzmi, gdyż w momencie ich udzielenia stają się one jego własnością.

Źródło: Maciej Potocki, Doradca Finansowy Money Expert SA