Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Nie widać zdecydowanej chęci do pozbywania się akcji, więc tendencja wzrostowa w dalszym ciągu wydaje się niezagrożona. Trwająca od początku lutego fala zwyżkowa imponuje, jednak czas zdaje się coraz bardziej działać na jej niekorzyść.

Inwestorzy na rynkach akcji są w coraz lepszych nastrojach. Nie przeszkodziły w tym nawet przeciętne dane z USA. Dobre nastroje na Wall Street, które jeszcze niedawno oznaczały również umocnienie euro wobec dolara nie powstrzymały tym razem przeceny europejskiej waluty.

Stara giełdowa maksyma mówi, że zawsze gdzieś jest hossa. Nietrudno ją dostrzec, jeśli spojrzymy choćby na indeksy warszawskiej giełdy. MWIG40 bije kolejne rekordy przy wyraźnie zwiększonych obrotach. Od dołka z lutego ubiegłego roku podwoił swoją wartość. Pozostałe rynki borykają się z wiszącym nad nimi widmem korekty i malejącym zainteresowaniem inwestorów.

Brak ważniejszych danych czy wydarzeń w dniu wczorajszym sprawił, iż rynki koncentrowały się na wcześniejszych wydarzeniach. Inwestorzy w Azji i Europie rozpamiętywali jeszcze decyzję RBI, ale nastroje zmieniły się o 180 stopni po otwarciu sesji na Wall Street. Indeksy akcji znów znalazły się w okolicach szczytów, co odczytano głównie jako reakcję na sukces prezydenta Obamy.

Po piątkowych szaleństwach, nasz rynek powrócił do szarej codzienności. Tęsknota do niedawno przeżywanych emocji jest jednak raczej niewielka. Większość inwestorów doszła pewnie do wniosku, że lepszy w miarę przewidywalny marazm niż zaskakujące „ekscesy”. Została nam po nich jedynie korekta, która i tak się nam „należała”.

Niespodziewanie powróciły obawy o skutki zacieśnienia polityki monetarnej w Azji. Bank Indii podniósł w piątek stopy procentowe i dał rynkom do zrozumienia, iż proces ten będzie kontynuowany. W reakcji na tę decyzję dolar umocnił się, a na rynkach akcji i surowców obserwowaliśmy spadki. O polityce monetarnej, nie tylko w Indiach, głośno będzie także w tym tygodniu.

Można sądzić, że gdyby nie dzień rozliczania kontraktów terminowych, indeksy na warszawskim parkiecie zaliczyłyby sporą korektę. Zanosiło się na to przez większą część dnia. Mocne spadki akcji sporej części spółek wchodzących w skład WIG20, błyskawicznie „poszły w niepamięć” i zamieniły się w mocne wzrosty.

Wczoraj pisaliśmy o zyskującym funcie wobec euro. Prawda jest jednak taka, że obecnie trudno znaleźć walutę, która traciła by wobec euro. Z pewnością nie jest nią frank szwajcarski, który umacnia się wobec wspólnej waluty wbrew staraniom banku centralnego.

Korekta obchodzi się na razie z trwającym ponad rok trendem bardzo łagodnie. Inwestorzy zachowują się tak, jakby żadnych zagrożeń dla jego kontynuacji nie dostrzegali. Trzeba jednak mieć świadomość, że ta sielska atmosfera może się lada moment zmienić.

Z brytyjskiej gospodarki nie napływały ostatnio szczególnie dobre wieści. W związku z tym wczorajsze dane z rynku pracy zostały przyjęte z dużym entuzjazmem. Euro tymczasem nadal cierpi przez Greków. Słabość brytyjskiej gospodarki ciążyła na notowaniach funta od kilku miesięcy.

Wczorajsza euforia była dziś na warszawskim parkiecie kontynuowana jedynie do południa. Śmiały atak byków, dzięki któremu doprowadziły indeks największych spółek w pobliże rekordu całej ponad rocznej hossy, sprowokował część posiadaczy akcji do sprzedaży.

Zaskoczeń nie było – Fed zachował status quo, zaś Bank Japonii podwoił wielkość programu płynnościowego. To najlepszy z możliwych scenariuszy dla rynków akcji, które już powoli traciły impet. Reakcja rynków walutowych była bardzo ograniczona.

Poniedziałkowe dane z amerykańskiej gospodarki nie zrobiły większego wrażenia na inwestorach. W związku z tym zmienność na rynkach była umiarkowana. To powinno się jednak wkrótce zmienić, gdyż inwestorzy czekają na posiedzenia Fed i Banku Japonii.

Przez większą część dnia europejskie parkiety czekały na dane zza oceanu. Zmiany indeksów były niewielkie i dominowały raczej obawy przed korektą. Były one na tyle silne, że nie pomogły ani lepsze od oczekiwań informacje o wzroście produkcji przemysłowej w Stanach Zjednoczonych, ani lepszy niż się spodziewano odczyt wskaźnika aktywności gospodarczej w rejonie Nowego Jorku.

Piątkowe dobre dane o sprzedaży detalicznej były powodem do ustanowienia nowych maksimów na amerykańskim indeksie S&P500 jednak dość szybko nastąpiła realizacja zysków, wsparta m.in. słabszym odczytem indeksu nastrojów. W tym tygodniu jednak uwaga inwestorów przesuwa się na banki centralne – Fed i Bank Japonii.

Wczorajsze dojście indeksu S&P500 do poprzedniego rekordu nie spowodowało euforii na pozostałych giełdach na świecie, ale zdecydowanie pomogło im w kontynuacji wzrostów. Wciąż nie widać żadnej chęci do korygowania trwającej już przecież od ponad miesiąca zwyżki i pozbywania się akcji.

Słabsze dane z chińskiej gospodarki nie zatrzymały na długo wzrostów cen na rynkach akcji. Wczoraj, m.in. po wypowiedziach szefa Citigroup, notowania kontraktów na S&P500 znalazły się najwyżej od początku hossy. Euro zyskiwało też wobec dolara.

Korekta wisiała w powietrzu i wreszcie nadeszła. Nie „przeszkodziły” jej dobre dane płynące z amerykańskiego rynku pracy, gdzie deficyt handlowy i liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych okazały się lepsze niż oczekiwano.

Słabsza produkcja, wyższa inflacja – to nie jest mieszanka danych, które inwestorzy lubią najbardziej, a takie właśnie dane nadeszły w nocy z chińskiej gospodarki. Dodatkowo słabsze od oczekiwań były też miesięczne dane o zatrudnieniu z Australii. O tym, czy pogorszenie nastrojów na rynku będzie trwałe zdecydować mogą dzisiejsze dane o nowych bezrobotnych z USA.