Opisując perspektywy inflacji FED przyznał, że pozostaje ona podwyższona, ale czynniki odpowiedzialne za ten stan rzeczy są przejściowe. Podczas konferencji prasowej Powell odniósł się do obserwowanego spowolnienia wzrostu gospodarczego w III kwartale, tłumacząc ten stan rozwojem wariantu Delta w ostatnich miesiącach. Dodał jednak, że fundamenty gospodarki pozostają silne i tym samym IV kwartał może być już lepszy. Mimo tego faktu szef FED nie widzi potrzeby dyskusji nt. wcześniejszej podwyżki stóp procentowych, odnosząc się do rynkowych spekulacji na temat przyszłego roku zaznaczył, że należy być cierpliwym, choć oczywiście bank centralny będzie gotowy do działania, jeżeli okaże się to stosowne. Warte uwagi są słowa o tym, że w połowie przyszłego roku gospodarka może osiągnąć stan maksymalnego zatrudnienia, co teoretycznie otwierałoby drogę do dyskusji wokół podwyżki. Innymi słowy, Powell z jednej strony teoretycznie brzmi nadal "gołębio", a z drugiej otwiera sobie furtki do działania - bo raczej jest mało prawdopodobne, że podwyższona inflacja jest rzeczywiście przejściowa. To może tłumaczyć dlaczego wczoraj wieczorem dolar tracił, Wall Street wspięła się na nowe rekordy, a dzisiaj sytuacja zaczyna wyglądać nieco inaczej. Wydaje się, że w kolejnych dniach i tygodniach coraz więcej wpływowych instytucji i ośrodków analitycznych w USA będzie dołączało do grona oczekujących pierwszej podwyżki stóp w USA w II półroczu 2022 r.

Wczoraj rentowności amerykańskich obligacji podbiły wyraźniej w górę. W przypadku 10-letnich mamy podwójny dołek przy 1,52 proc., co może sygnalizować zwrot w średnim terminie. Dzisiaj rynek nieco odpadł w dół od 1,60 proc. (teraz 1,58 proc.), ale warto będzie obserwować ten wątek w kolejnych dniach, gdyż może dawać argumenty za dalszym umocnieniem dolara.

Wczorajszy optymizm na Wall Street nieco przełożył się na rynki akcji w Azji, chociaż niepokój powinny budzić doniesienia ws. COVID. Mamy nieoczekiwany wzrost przypadków w Australii, gdzie wydawało się, że sytuacja jest już pod kontrolą i dalsze ustawowe ograniczenia wewnętrznej migracji w Chinach (władze zawiesiły zdecydowaną większość połączeń kolejowych). Czy sytuacja zmierza w stronę poważniejszego lockdownu, o czym wspominałem wczoraj w kontekście zimowej olimpiady zaplanowanej na luty i polityki "zero-COVID"? Warto dalej obserwować sytuację pod kątem ryzyka podbicia globalnego risk-off.

W przestrzeni G-10 najgorzej wypada dzisiaj korona norweska (obawy co do dzisiejszych informacji z Norges Banku, czy ostatnie cofnięcie się cen ropy?). Dalej mamy euro, waluty Antypodów i funta. Wspólnej walucie ciążą słowa szefowej EBC, która powtórzyła, że nie widzi żadnych argumentów za podwyżką stóp w 2022 r. (to nic nowego), oraz pogarszająca się sytuacja COVID w Europie (będą jakieś restrykcje?). Rano poznaliśmy też dane nt. zamówień w niemieckim przemyśle we wrześniu (znów słabo), a później zaczęły spływać ostateczne odczyty PMI dla usług. Słabość Antypodów może mieć związek z sytuacją COVID, dane o bilansie handlowym w Australii były w zasadzie zgodne z tym, co oczekiwano. Ciekawy case ma funt, który skorygował wczorajszy wzrost. O godz. 13:00 mamy decyzję Banku Anglii, ale czy zobaczymy podwyżkę stóp o 15 p.b., czy tylko informacje o planach wygaszenia skupu aktywów? Z innych banków centralnych uwagę zwrócą Czesi - komunikat o godz. 14:30 i spodziewany jest ruch na stopach o 50 p.b. do 2,00 proc.

EURUSD - odpadamy w dół?

Notowania EURUSD odpadają dzisiaj mocniej w dół po nieudanej próbie złamania oporu przy 1,1605-11 wskazywanego we wczorajszym wpisie. Wpływ na to może mieć sytuacja na rynku długu - jakże odmienna w przypadku amerykańskich i niemieckich obligacji. Powell nie mówi stanowczo nie dla podwyżki stóp w 2022 r., podczas kiedy Lagarde właśnie to robi. Dodatkowo euro może ciążyć coraz trudniejsza sytuacja pandemiczna w Europie, która może wymusić częściowe przywracanie restrykcji podbijając tym samym "gołębią" retorykę EBC.
Na dziennym ujęciu EURUSD widać ponowne przejęcie kontroli przez stronę podażową. To podbija scenariusz prezentowany wczoraj, który zakłada przetestowanie październikowego dołka przy 1,1523 i zwiększa prawdopodobieństwo wyrysowania kolejnej fali spadkowej (złamanie w/w poziomu).

OKIEM ANALITYKA - czy złoty się wykolei?

Po wczorajszym umocnieniu się złotego po decyzji o 75 p.b. podwyżce stóp procentowych przez RPP nie ma już śladu. W gronie najsłabszych walut na świecie są dzisiaj złoty, forint i korona czeska, a zatem region CEE3. Czy to wynik tylko podbicia obaw o COVID, na czym już zwyczajowo tracimy ze względu na statystyki pokazujące niższy poziom szczepień w tej części Europy? Celowo o tym wspominam, bo dzisiaj Bank Czech najpewniej podwyższy stopy procentowe o 50 p.b. do 2,00 proc. Magnes w postaci decyzji banków centralnych przestał być tak istotny? Nie jest to do końca wykluczone, jeżeli przyjmiemy, że wczorajsze doniesienia z FED nie zamknęły spekulacji dotyczących podwyżki stóp procentowych w drugiej połowie 2022 r., co będzie psuć sentyment wokół rynków wschodzących. Warto spojrzeć na forinta, który jest na poziomach sprzed rozpoczęcia cyklu podwyżek stóp procentowych, które doprowadziły główną stopę do poziomu 1,80 proc. Casus węgierskiej waluty potwierdza jednak to, że równie ważne poza polityką monetarną jest też to, co dzieje się w temacie ryzyka polityczno-gospodarczego. Mówiąc prościej chodzi tu o kwestie wizerunkowe, a tak naprawdę o pieniądze - w przypadku Polski i Węgier, te z Brukseli. Wątek zamrożenia unijnych funduszy dla Warszawy jest coraz głośniejszy, a w tle mamy też hasło polexitu, które zostało podbite wczorajszymi słowami jednego z polityków obozu rządzącego (referendum w 2027 r.?). Decyzji KE nie poznamy ani dzisiaj, ani jutro - być może stanie sie tak dopiero na przełomie roku. I do tego czasu może to ciążyć na złotym prowadząc do jego dalszego osłabienia. Swoje robi też nadal złe postrzeganie działań RPP - wczorajsza podwyżka uznawana jest za spóźnioną, a dodatkowo z przekazu nie wynika jasno, że mamy początek dłuższego cyklu (choć tak już się dzieje). Warto też mieć na uwadze to, że RPP i NBP raczej nie będą kibicować umocnieniu złotego ze względu na fakt, że zaraz mamy grudzień i koniec roku, kiedy to słabsza polska waluta może podbijać księgowy zysk banku centralnego, który później "zasila" państwową kasę.

Źródło: Marek Rogalski, Główny Analityk DM BOŚ SA