Przestrzegli jednocześnie, że brak postępów w tej sprawie, może oznaczać też, że negocjacje nad umową handlową nie zostaną wznowione. W ostatnich dniach część senatorów krytykowała Trumpa za decyzję ws. Huawei – w odpowiedzi szef doradców gospodarczych Larry Kudlow powiedział, że zezwolenie na handel amerykańskich firm z Huawei może dotyczyć tylko „mało zaawansowanych” komponentów. Źródła zbliżone do Białego Domu podają, że władze nadal zastanawiają się nad strategią wobec chińskiego koncernu. Tymczasem Chiny oczekują też, że przystąpienie do rozmów nt. umowy handlowej będzie też wiązać się ze zobowiązaniem USA do zniesienia taryf celnych, jeżeli takowe zostanie zawarte – tymczasem USA upierają się, że cła powinny być znoszone stopniowo w zależności od wywiązywania się Chin z zobowiązań zapisanych w nowej umowie. Mimo tego wysoko postawione źródła chińskie nadal optymistycznie podchodzą, co do wyniku potencjalnych rozmów z Amerykanami.


Opinia: Nie sposób się nie zgodzić z tym, że to dane Departamentu Pracy USA będą dzisiaj źródłem do powrotu zmienności na rynki po nudnym czwartku, kiedy to Amerykanie oddali rynkowy kompas do „okresowego przeglądu”. Warto jednak zastanowić się nad tym (poruszałem ten temat już wczoraj rano), dlaczego w sytuacji słabszych danych z USA w środę, nie widać było woli do rozegrania spadku dolara. Oczywiście można to przypisywać temu, że zaraz był świąteczny czwartek i inwestorom zwyczajnie się „nie chciało” rozgrywać tematów. Tylko, że pieniądze zwykle nie leżą na ulicy, tak aby można było je łatwo podnieść – tym samym to, że dzisiejsza potencjalna słabość danych z godz. 14:30 doprowadzi do nadrobienia zaległości na dolarze, może być nazbyt prostym scenariuszem, aby ten mógł być łatwo zrealizowany. Gdzieś jest podwójne dno. Od kilku dni piszę o tym, że ustalenia po spotkaniu Trump-Xi są tak naprawdę bardzo „miękkie” – niby ma być rozejm, teoretycznie Chiny mają kupić więcej produktów rolnych, a Amerykanie znieść obostrzenia na koncern Huawei – ale czy już kiedyś tego nie słyszeliśmy? Przed ubiegłymi wakacjami (w 2018 r.) teoretycznie umowa z Chinami była dograna – Pekin miał zwiększyć zakupy produktów, aby zredukować nadmierny deficyt, jaki mają USA – i nic z tego nie wyszło, co pokazało, że nie o żaden deficyt w tym konflikcie chodzi. I teraz mamy kupić to, że Amerykanie poluzują Huawei’owi po to, aby móc sprzedać Chińczykom więcej produktów rolnych… osobiście cały czas pozostaję sceptyczny, co do tego, że strony rzeczywiście zaczną rzeczowo rozmawiać, a przede wszystkim, że uda się w niedługim czasie wypracować jakieś konkrety. Komentując G-20 w poniedziałek pisałem, że Trump chce teraz kupić sobie czas widząc ryzyka w nadmiernej eskalacji wojny gospodarczej dla swojej walki o reelekcję w 2020 r i dostrzegając, że Jerome Powell z FED nie będzie grać w jego drużynie (co dla wszystkich od dawna było chyba oczywiste, ale nie dla samego Trumpa). Dla Chińczyków taka taktyka jest w tym momencie „obojętna”, więc ani nie oponują, ani nie zaprzeczają – swoja drogą biorąc pod uwagę własne problemy (zbyt mała podaż wieprzowiny za sprawą pomoru ASF), akurat zakupy mięsa z USA mogą być dla nich korzystne. Tyle, że dla rynków finansowych, które po G-20 oczekiwały jakiegoś przełomu w relacjach, to może być za mało. Doniesienia gazety SCMP sugerują wręcz, że nawet nie jest jasne, czy strony zaczną rzeczowo rozmawiać, gdyż problemem pozostaje Huawei – efekt, nadal możemy mieć grę pozorów (przez kolejne tygodnie), która jednak wiele nie wnosi i sprawia, że uwaga rynków przesuwa się na inne tematy, jak chociażby to, czy globalni decydenci są rzeczywiście przygotowani na spowolnienie gospodarki i tak będą potrafili zarządzać tym ryzykiem, aby nie przerodziło się ono w recesję.

Mocniejszy dolar to sygnał, że rynek może mieć jednak pewne obawy, co do tematu USA-Chiny i może realizować scenariusz przepływów w stronę bezpiecznej przystani, jaką są amerykańskie obligacje skarbowe (mimo ostatnich zwyżek ich cen nadal można ten temat dobrze opakować w scenariusz obniżek stóp procentowych przez FED). W tym kontekście warto będzie też śledzić to, czy ostatnie naruszenie bariery 3000 pkt. na indeksie S&P500 było oznaką siły amerykańskiej hossy, czy psychologiczną pułapką…

Wracając do tego, co dzisiaj. Dane z USA mogą albo pozwolić na ponowne rozegranie oczekiwań związanych z cieciem stóp przez FED w końcu lipca aż o 50 p.b. (które w ostatnich dniach wyraźnie przygasły po wynikach szczytu G-20), albo utwierdzić rynek w tym, że FED zredukuje stopy o 25 p.b. W pierwszym przypadku dolar mógłby wyraźniej stracić- EURUSD z impetem wybiłby się ponad 1,1315, a USDPLN zjechałby poniżej 3,7450, ale już w drugim ruch mógłby być krótkotrwały i na nowy tydzień pozostalibyśmy z otwartym pytaniem, co dalej z dolarem? Jakie odczyty są istotne? Mocne rozczarowanie po stronie NFP (poniżej +50 tys.) może podbić oczekiwania dotyczące cięcia o 50 p.b., a dane wokół 100 tys. (ale niższe od konsensusu na poziomie 160 tys.) mogą utwierdzić rynek w cięciu o 25 p.b. Do tego ważne będą też dane nt. płac – rynek spodziewa się dynamiki godzinowej na poziomie 3,2 proc. r/r w czerwcu wobec 3,1 proc. r/r w maju. Płace poniżej 3,0 proc. r/r, oraz NFP mniej niż 50 p.b. mogłyby być dużym szokiem.

Co pokazują wykresy? Koszyk BOSSA USD powrócił na maksima z poniedziałku, co każe zastanowić się nad tym, czy to tylko ruch powrotny, czy jednak zalążki trendu na umocnienie dolara.

Analogiczne pytania można postawić przy EURUSD. Teoretycznie okolice 1,1240-45 to mocne wsparcie, które nie powinno zostać połamane. Celowo jednak zamieszczę poza wykresem dziennym, także ujęcie tygodniowe. Czy czerwcowe wyjście ponad 1,14 nie było pułapką? Warto będzie obserwować zachowanie się tygodniowego RSI9 w kolejnych okresach, które może wiele powiedzieć.

Źródło: Marek Rogalski, Główny Analityk DM BOŚ SA