Przyszły tydzień: NFP, ISM/PMI, EBC, RPP, bilans handlowy Chin, RBA, PKB/sprzedaż z Australii, BoC, rynek pracy z Kanady.

W USA na pierwszym planie będzie raport NFP (pt). Rynek pracy od dawna pozostaje silnym filarem gospodarki i nie ma oznak, aby miało nadchodzić wyhamowanie tempa wzrostu zatrudnienia. Konsensus dla zmiany zatrudnienia w sektorze pozarolniczym na 188 tys. jest blisko średniej z ostatnich miesięcy (styczniowy odczyt na 304 tys. należy traktować jako anomalię) i tylko szokowy spadek do 100 tys. lub niżej może wzbudzić zwątpienie w sytuację na rynku pracy. Wzrost płac na 0,3 proc. m/m jest zdrowy i gwarantuje presję cenową, ale biorąc pod uwagę, że niektórzy członkowie Fed sygnalizowali akceptację inflacji powyżej celu, silniejsza dynamika płac nie jest istnym impulsem dla budowy oczekiwań na podwyżkę stóp procentowych. Poza NFP uwagę w kalendarzu zwraca ISM dla usług (wt), gdzie wysoki poziom ze stycznia (56,7) oferuje pole do spadków, jednak wskaźniki regionalne przynosiły mieszane odczyty. Oczekiwalibyśmy, że w najbliższych dniach USD bardziej będzie funkcją nastawienia inwestorów do ryzyka niż podlegał wpływowi danych makro.

W Eurolandzie najważniejszym wydarzeniem będzie posiedzenie EBC (czw), gdzie istotne będzie stanowiska w sprawie przedłużenia programu tanich pożyczek dla banków (TLTRO) oraz forward guidance dla ścieżki stóp procentowych. Sądzimy, że w przyszłym tygodniu nie otrzymamy decyzji w sprawie TLTRO, jednak prezes Draghi może zasygnalizować, że Rada Prezesów poważnie rozważa podjęcie decyzji o przedłużeniu w kolejnych miesiącach. Podobnie wydaje się, że marzec to zbyt wczesny termin, by spieszyć się ze zmianą komunikacji (obecnie stopy mają pozostać bez zmian „co najmniej do końca lata”). Choć rynek już od jakiegoś czasu nie liczy na podwyżkę w tym roku, tak wstrzymywanie się z deklaracją gołębiego zwrotu może wystarczyć dla umocnienia EUR.

W Wielkiej Brytanii kolejne batalie w parlamencie dotyczące brexitu nie wystąpią do 12 marca, co wcale jednak nie oznacza, że nie ma ryzyka niespodziewanych informacji i zwrotów akcji. Z obecnego położenia pozytywnym sygnałem może być złagodzenie stanowiska przez UE w kwestii irlandzkiego backstopu; negatywnym – wszystko inne od rebelii wśród torysów, przez sprzeciw laburzystów wobec odroczenia brexitu, po niechęć Brukseli do krótkiego odroczenia (np. tylko do końca czerwca). Od strony danych indeks PMI dla usług (wt) w styczniu zatrzymał się o krok od progu 50 pkt., ale w lutym granica ta może zostać przekroczona, co przypomni, że zamieszanie wokół negocjacji już przynosi wymierne szkody dla gospodarki. Zachowujemy ostrożny pesymizm wobec perspektyw funta w krótkim terminie.

W Polsce Rada Polityki Pieniężnej (śr) pozostawi stopy procentowe bez zmian. Na konferencji interesującym tematem będą zapatrywania członków Rady na skutki zapowiadanych programów fiskalnych i czy mogą one wpłynąć na ścieżkę polityki monetarnej. W ostatnich dniach największy gołąb w Radzie Jerzy Żyżyński zasugerował, że impuls fiskalny może doprowadzić do przegrania gospodarki, co mogłoby skłonić RPP do myślenia o podwyżkach. Stanowcze zamknięcie furtki dla obniżek stóp procentowych byłoby pozytywnym sygnałem dla złotego, jednak przyznajemy bardzo małe prawdopodobieństwo dla takiej deklaracji na konferencji. EUR/PLN wrócił do swojego poziomu równowagi przy 4,30 i spodziewamy się stabilizacji w tym rejonie.

Chiny pozostają w centrum zainteresowania przy nadziejach na nabranie rozpędu. W przyszłym tygodniu Caixin PMI dla usług prawdopodobnie podkreśli umiarkowane ożywienie w sektorze, ale nie będzie w stanie przykryć niepokojów o sytuację w przemyśle (49,9). Dane o bilansie handlowym za luty (pt) będą obciążone brakiem aktywności firm podczas tygodniowych obchodów Nowego Orku Księżycowego na początku miesiąca oraz skumulowaniem realizacji zamówień eksportowych w styczniu w obawie przed podwyższeniem ceł przez USA. Zatem większą niespodzianką będą lepsze wyniki, które wzbudzą spekulacje, że Chiny szybciej wyciągną się z dołka.

W Australii po posiedzeniu RBA (wt) nie spodziewamy się zmian w poziomie stopy procentowej ani istotnych modyfikacji komunikatu. W lutym bank złagodził swoje stanowisko, wskazując na zrównoważenie ryzyk (i odrzucenie stanowiska, że następny ruch na stopach prawdopodobnie będzie w górę). Dane w ciągu ostatniego miesiąca wspierają neutralny przekaz – choć rynek pracy podtrzymuje siłę, a wskaźniki zaufania odbijają, to dane o popycie na kredyt i z rynku nieruchomości rozczarowują. Jakkolwiek decyzja RBA może przejść bez echa, tak odczyty PKB (śr) i sprzedaży detalicznej (czw) powinny nadawać ton wahaniom AUD – PKB na minus, sprzedaż na plus.

W Kanadzie główna uwaga będzie na decyzji BoC (śr), a w mniejszym stopniu na raporcie z rynku pracy (pt). W naszej ocenie rynek podchodzi zbyt ostrożnie do perspektyw podwyżek stóp procentowych, podczas gdy BoC nie rezygnuje z lekko jastrzębiego nastawienia. Konstruktywny komunikat może przywrócić oczekiwania w odniesieniu do zacieśniania monetarnego i dać impuls do umocnienia CAD. W międzyczasie warto patrzeć na zachowanie ropy naftowej, gdyż w ostatnich dniach nasiliła się korelacja między ropą a loonie.

Źródło: Konrad Białas, Dom Maklerski TMS Brokers S.A.