Z kolei sprzedaż detaliczna przyspieszyła do 10,7 proc. r/r z 10,6 proc. r/r (szacowano 10,6 proc. r/r), a dynamika inwestycji w aktywa trwałe w aglomeracjach wzrosła o 8,2 proc. r/r z 8,1 proc. r/r (prognozowano 8,2 proc. r/r).

Australia: Indeks wskaźników wyprzedzających w gospodarce liczony przez Westpac wzrósł we wrześniu o 0,06 proc. m/m wobec 0,0 proc. m/m wcześniej. Agencje odnotowały też wypowiedź australijskiego sekretarza skarbu Frasera, który przyznał, że nie obawia się, aby Australia miała w perspektywie przyszłego roku stracić rating AAA.

Wielka Brytania: Stopa bezrobocia w sierpniu utrzymała się na poziomie 4,9 proc. jak oczekiwano. Liczba nowych wniosków o zasiłek od bezrobotnych wzrosła we wrześniu o 0,7 tys. wobec wzrostu o 7,1 tys. w sierpniu po rewizji z 2,4 tys. (szacowano 3,0 tys.). Dane nt. wynagrodzeń wskazały na wzrost o 2,3 proc. r/r we wrześniu (jest to średnia 3-miesięczna) wobec 2,4 proc. r/r po rewizji w sierpniu – jak oczekiwano – oraz 2,3 proc. proc. r/r po wyłączeniu bonusów (szacowano 2,1 proc. r/r).

Naszym zdaniem: Amerykańska waluta nadal wytraca impet wzrostowy. Opublikowane wczoraj po południu dane nt. wrześniowej inflacji CPI nie zmieniły tego trendu, ale i też go nie pogłębiły. Nieco niższa dynamika CPI w ujęciu bazowym (0,1 proc. m/m i 2,2 proc. r/r) względem oczekiwań i poprzedniego odczytu, nie zdołała znacząco zmienić oczekiwań związanych z grudniową podwyżką stóp procentowych – wg. modelu CME FEDWatch prawdopodobieństwo takiego ruchu spadło o niecałe 5 p.p. do 65,1 proc. Te dane pozostawiają jednak sporo pytań, co do skali podwyżek w 2017 r., czyli temat, który za chwilę będzie istotny dla oceny średnio i długoterminowych perspektyw dla dolara.

Relatywnie nieduże osłabienie się amerykańskiej waluty w takiej sytuacji, może być sygnałem, że rynki finansowe zaczynają dyskontować inne obszary ryzyka, które mogą pojawić się w najbliższych tygodniach. Dzisiejsze dane z Chin nt. wzrostu gospodarczego w III kwartale mogą uspokajać, ale i też u bardziej dociekliwych inwestorów mogą prowokować do zadawania pytań. Jak wypadnie IV kwartał, skoro ostatnio mocno rozczarował eksport, a dynamika produkcji przemysłowej wytraca tempo? Czy nadmierna akcja kredytowa (dane na ten temat poznaliśmy wczoraj i wypadły nadzwyczaj dobrze), jest właściwa w sytuacji ogromnego przerostu zadłużenia i widocznej bańki spekulacyjnej na rynku nieruchomości? Rynkowy optymizm po chińskich danych nie musi, zatem trwać długo. Tematem ryzyka pozostaje też Deutsche Bank, chociaż rynkowe notowania tej instytucji z ostatnich dni nie wyglądają nazbyt źle – niemniej 27 października mamy publikację kwartalnego raportu, który może sprowokować do zadawania kolejnych pytań, z ryzykiem bail-outu włącznie. Warto też wspomnieć o ryzyku związanym z listopadowymi wyborami w USA, chociaż teoretycznie ono maleje, po tym jak pozycja Hillary Clinton w sondażach jest coraz mocniejsza – pytanie jednak o ich jakość (czy próbka badań obejmuje rzeczywisty przekrój społeczeństwa, w tym elektorat antysystemowy), a także o to, czy ostatnia z debat prezydenckich (będzie transmitowana w telewizji w nocy ze środy na czwartek naszego czasu) nie przyniesie jakiegoś zaskakującego zwrotu – teoretycznie Trump może grać teraz va banque.

Zerknijmy na wykres koszyka BOSSA USD. Teoretycznie strefa wsparcia oparta o dawne szczyty z drugiej połowy lipca b.r. nadal się broni. Niemniej znaczenie może mieć dopiero zamknięcie tygodnia – dla dolara dobrze będzie, jeżeli nie wypadnie poniżej 81,70 pkt. W poprzednim wpisie zwróciliśmy uwagę, że celem w średnim terminie mogą być okolice 83 pkt. wyznaczane przez tzw. długoterminową wewnętrzną linię trendu.

Kontekst chiński powinien dzisiaj bardziej wspierać notowania walut Antypodów. Tymczasem szybsze tempo wzrostu notuje japoński jen. To może być odpowiedź rynków na aspekty globalnego ryzyka i pewien sceptycyzm, co do chińskich danych, o czym pisałem powyżej.
Układ USD/JPY wygląda słabiej, niż można było wcześniej sądzić. W ostatnich dniach nie udało się wyraźnie wyjść ponad opór przy 104,31 i wydaje się, że ten temat zostanie odłożony na pewien czas. W przypadku wzrostu globalnego ryzyka, jen może zachowywać się lepiej, niż dolar.

Wczorajszy dzień był dość dobry dla funta, który zyskał dzięki wyższej inflacji CPI we wrześniu (pisaliśmy o tym, że zmniejsza ona presję na Bank Anglii, co do możliwego poluzowania polityki na przełomie roku), ale i też spekulacjom dotyczącym Brexitu. Rynki spekulują, że przekazanie decyzji o zainicjowaniu negocjacji do parlamentu, może zmniejszyć ryzyka związane ze scenariuszem tzw. hard Brexit, które przypisuje się rządowi premier Theresy May (po części niesłusznie). Dzisiejsze dane z rynku pracy w dużej mierze są zgodne z oczekiwaniami, stad też dynamika ruchu na funcie zaczyna wyhamowywać. Technicznie widać, że rynek może mieć trudności z wybiciem oporu 1,2343 na GBP/USD. Jutro mamy jeszcze publikację wrześniowej sprzedaży detalicznej – pytanie, lepsze dane mogą pchnąć jeszcze notowania w stronę 1,2442, gorsze potwierdzić pojawiającą się już teraz słabość (tu istotne będzie zachowanie się przy strefie 1,2246-71).

Źródło: Marek Rogalski – główny analityk walutowy DM BOŚ