W naszej ocenie, w przyszłą środę Fed jasno zasygnalizuje gotowość do zacieśnienia polityki pieniężnej, ale nie teraz, a dopiero na ostatnim posiedzeniu w 2016 r.

Nie od dziś wiadomo, że to handel w USA nadaje kierunek rynkom finansowych. Wczorajsza sesja jest tego dobitnym przykładem. Początek dnia w Europie i Azji przyniósł kontynuację, zainicjowanej jeszcze w piątek, tendencji wycofywania pieniędzy z rynków finansowych, skutkującej przeceną akcji, wzrostem rentowności bezpiecznych obligacji, spadkami cen surowców oraz deprecjacją walut emerging markets (EM). Ale po włączeniu się do gry inwestorów zza oceanu, nastroje uległy zdecydowanej poprawie. Odnotowano wyraźny spadek oczekiwań na podwyżkę stóp procentowych na posiedzeniu Fed w 21 września, co daje podstawy, by oczekiwać stabilizowania się i dalszej poprawy sytuacji po niedawnym załamaniu.

Wypowiedzi członków Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC) były tym razem znacznie bardziej wyważone, niż piątkowe uwagi E. Rosengrena. Bez jednoznacznych przesłanek konieczności zacieśniania polityki pieniężnej. We względnie neutralnym tonie swoje opinie wyrazili – niegłosujący w 2016 r. – D. Lockhart (historycznie nachylenie ku postawie jastrzębiej) oraz N. Kaskhari (za mało znany, by jednoznacznie określić nastawienie). Nastroje najbardziej uspokoiła jednak członkini zarządu Fed, a więc mająca stały głos w FOMC i zazwyczaj ostrożnie podchodząca do zacieśniania warunków kredytowania, L. Brainard. W jej ocenie na rynku pracy nadal są wolne moce i słabości, a potencjalny wzrost gospodarczy nie dorównuje prognozom. Dane pokazują nierównomierny rozwój ekonomiczny. Fed zawsze w odpowiednim czasie może zareagować na nadspodziewanie silny popyt. Obecnym zadaniem jest umocnienie gospodarki i osiągnięcie celu inflacji na poziomie 2 proc. Zatem wypowiedź z repertuaru tych najbardziej gołębich słyszanych w ostatnim czasie. Nic dziwnego, że inwestorzy zareagowali na nią optymistycznie. Amerykańskie giełdy odrobiły dużą część strat z piątku. Obraz rynków uległ poprawie i wskazuje na kontynuowanie wcześniejszych, średnioterminowych tendencji. Spodziewamy się dziś sesji z wysokim apetytem na ryzyko.

Złoty lekko tracił w poniedziałek w ślad za globalnymi tendencjami z początku handlu, nie pozostając ani po słabszej, ani po mocniejszej stronie w porównaniu do lokalnych odpowiedników. Najbardziej deprecjonowały waluty Am. Łacińskiej. Złoty nie uzyskał przewagi, której można było oczekiwać na bazie braku wydania oceny ratingowej Moody’s, co wskazuje, że może jeszcze przejściowo się osłabić. Ale nie bardziej niż w rejon 4,37-4,38 za euro. Nie zakładamy, by w najbliższym czasie pojawiły się ceny powyżej 4,40. W najbliższych dniach kursy będą więc zachowywały się stabilnie.

Poranne dane z Chin nieznacznie lepsze od oczekiwań. Produkcja przemysłowa, sprzedaż detaliczna i inwestycje w aglomeracjach zwiększały się w sierpniu, według oficjalnych statystyk, w tempie szybszym, niż oczekiwano i niż w lipcu. Druga największa gospodarka świata nie daje, póki co oznak zbyt intensywnego hamowania, a co za tym idzie nie staje się powodem do obaw inwestorów.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS