Jednocześnie analitycy ze zbliżonego do rządu instytutu badawczego NDRC przyznali, że rośnie prawdopodobieństwo kolejnej obniżki stóp procentowych, jeżeli dane PKB za II kwartał rozminą się z oczekiwaniami (dane poznamy 15 lipca). Z kolei China Securities Journal doniósł o rosnącym ryzyku niewypłacalności na rynku obligacji komercyjnych w II półroczu b.r.

Japonia: Dynamika wynagrodzeń wypłacanych pracownikom nieoczekiwanie zmalała w maju o 0,2 proc. r/r wobec konsensusu zakładającego wzrost o 0,5 proc. r/r. Z kolei zarobki w ujęciu realnym (pomijając inflację) wzrosły zaledwie o 0,2 proc. r/r wobec 0,4 proc. r/r wcześniej. Po spotkaniu oficjeli na szczycie ponownie pojawiły się komentarze, że sytuacja na rynku walutowym jest uważnie monitorowana i władze mogą podjąć stosowne działania, jeżeli ruchy będą czysto spekulacyjne. W sobotę uwagę przyciągną wybory do wyższej izby japońskiego parlamentu
Nowa Zelandia: Według banku ANZ wskaźnik inflacji non-tradable (z wyłączeniem dóbr handlowanych w wymianie międzynarodowej) wyniósł w II kwartale 0,5 proc. k/k i 2,5 proc. r/r. To odczyty, które przewyższają założenia banku centralnego, co teoretycznie może ucinać spekulacje dotyczące cięć stóp przez RBNZ w tym roku.

Eurostrefa: Zdaniem wiceprezesa Europejskiego Banku Centralnego Vitora Constancio dopuszczalna byłaby „niewielka” pomoc publiczna dla banków, które mają problemy z nadmiarem złych długów. Z kolei agencja ratingowa Moody’s stwierdziła, że istnieje ryzyko rozszerzenia się zawirowań politycznych wynikających z Brexitu na inne kraje UE. Jednocześnie zrewidowano w dół oczekiwania, co do wzrostu PKB w Wielkiej Brytanii (do 1,5 proc. w tym i 1,2 proc. w przyszłym roku), oraz strefy euro do 1,5 proc. w tym i 1,3 proc. w przyszłym roku. Dzisiaj rano poznaliśmy dane z Niemiec – nadwyżka w handlu nieoczekiwanie zmalała w maju do 22,2 mld EUR z 24,1 mld EUR po rewizji w kwietniu za sprawą spadku eksportu o 1,8 proc. m/m

Naszym zdaniem: Dzisiejszy raport z rynku pracy w USA, który poznamy o godz. 14:30 będzie istotny, ale nie aż tak, jak wcześniej. Wprawdzie rynek spodziewa się mocnych danych rzędu 175 tys. nowych etatów poza rolnictwem w czerwcu, co zanegowałoby słaby odczyt z maja na poziomie 38 tys., jaki stało się powodem do niepokoju, ale nie zmienią one znacząco zapatrywań na kwestię związaną z podwyżkami stóp procentowych w najbliższych miesiącach. Brexit przyniósł grubą kreskę, uruchamiając nowe obszary ryzyka i niepewności, z którymi globalni decydenci będą musieli zmierzyć się w najbliższych miesiącach. Jednym z nich jest pogarszająca się sytuacja sektora bankowego – i nie chodzi tu tylko o Wielką Brytanię, gdzie dodatkowo mamy duże prawdopodobieństwo załamania się rynku nieruchomości, a bardziej o Włochy, gdzie strukturalne problemy sektora (ogromny nawis złych długów) nie mogły ujść uwagi ECB. Wczorajsza wypowiedź wiceprezesa Vitora Constancio o konieczności udzielenia „niewielkiej” pomocy publicznej dla sektora jest rewolucyjna i może otwierać nowy rozdział działań w polityce ECB. Dlaczego euro nie reaguje na to większą przeceną? Bo inwestorzy zastanawiają się, jak ECB planuje pogodzić ze sobą kwestię wspierania banków z rozszerzaniem programu QE, skoro sytuacja rynkowa sprawia, że paleta instrumentów, które bank centralny może nabyć jest coraz mniejsza (tymczasem dalsze cięcia stopy depozytowej, która jest jednocześnie limitem dla zakupów obligacji – ich rentowności nie mogą być niższe od wspomnianego poziomu). Alternatywnie można zawsze przyjąć, że ECB w ramach QE zacznie skupować złe długi z banków, ale chyba nie byłby to dobry sygnał dla niego samego…
Zerknijmy na wykresy. Kluczowe dane dzisiaj to wspomniane odczyty z USA o godz. 14:30. Przy czym poza NFP, które szacuje się wg. mediany na poziomie 175 tys., ważna będzie też dynamika średniej płacy godzinowej, która jest szacowana na poziomie 0,2 proc. m/m. Nawet pytanie, czy ta nie będzie istotniejsza, gdyż w większym stopniu przekłada się na potencjalne oczekiwania inflacyjne. Niemniej tak czy inaczej dane są neutralne z punktu widzenia ruchów FED. Mogą być jednak istotne z punktu widzenia rynkowego sentymentu. Mocne rozczarowanie w dół może sprawić, że rynki zaczną się obawiać, że stan gospodarki nie jest tak dobry jak sądzono, a nowe ryzyka związane z Brexitem mogą ją jeszcze bardziej pogrążyć. I odwrotnie – dobre dane będą pretekstem do podtrzymywania tezy, że amerykańska gospodarka może być odporna na brexitowe zawirowania. W tle jest też polityka – słabość gospodarki w okresie, kiedy kampania prezydencka za chwilę ruszy pełną parą, będzie tylko wodą na młyn dla Donalda Trumpa, na którego globalni inwestorzy wciąż patrzą z dużymi obawami.

Układ koszyka BOSSA USD w ujęciu tygodniowym daje przewagę dla scenariusza zwyżek, co zwiększyłoby szanse na złamanie oporu z końca maja b.r. już w przyszłym tygodniu.

O ile przyszłe ruchy ECB są dużą niewiadomą, to jednak wątpliwe, aby w obliczu rosnących spekulacji związanych z sytuacją sektora bankowego, a także ryzyka spowolnienia euro-gospodarki za sprawą Brexitu, inwestorzy nadal podchodzili do euro z optymizmem. Od kilku dni zwracamy uwagę, że tygodniowy układ EUR/USD daje raczej jednoznaczne sygnały, co do kierunku w średnim terminie. Jesteśmy już po ruchu powrotnym w stronę złamanej linii trendu wzrostowego i teraz naturalnym celem stają się okolice 1,0907, czyli minimum z 24 czerwca b.r., które mogą też zostać naruszone.

Jednym z trudniejszych do analizy układów wciąż pozostaje relacja USD/JPY. Tu obawy związane z globalnym spowolnieniem nie kreują dodatkowego popytu na dolara i trudno ocenić na ile tą sytuację zmienią dzisiejsze dane z USA. Zwłaszcza, jeżeli w średnim terminie pojawią się inne obszary ryzyka zwiększające globalną niepewność, jak chociażby problemy związane z europejskimi bankami. Układ techniczny nadal pozostaje spadkowy – w przypadku odbicia mocny opór mamy już przy 101,35, a z kolei wsparcie to poziom 99,01 z 24 czerwca b.r.

Źródło: Marek Rogalski – główny analityk walutowy DM BOŚ