Data dodania: 2016-04-22 (22:28)
Jesteśmy pomiędzy posiedzeniami czołowych banków centralnych w okresie, kiedy toczy się gorąca debata, czy polityka monetarna nie wyczerpała swoich możliwości. Inwestorzy czują się w tej sytuacji niekomfortowo, co widać po ruchach kursów, które nierzadko są wbrew logice.
Wczoraj ECB wypadł zgodnie z oczekiwaniami większości rynkowej, a jednak FX potrafił po wszystkim „zbzikować”. Trzymam się zdania, że zjazd EUR/USD z 1,14 pod 1,13 nie był związany z wypowiedziami prezesa Draghiego, a dowody na szerszym rynku wskazują, że siła sprawcza leżała po stronie USD. Czy rynek dotarł do punktu przegięcia w wyprzedawaniu USD i teraz zaczyna się pozycjonowanie pod przyszłotygodniowy FOMC? Trudno stwierdzić, biorąc pod uwagę, jakim szalonym roller-coasterem był handel w mijającym tygodniu. Zabawną sprawą jest, że z położenia rynku gołębi Fed jest teoretycznie jastrzębi. Wyartykułowana ostatnio ostrożność Fed inaczej jest rozumiana przez sam bank centralny (projekcja dwóch podwyżek do końca roku), a inaczej przez rynek finansowy (62 proc. szans na jedną tylko podwyżkę). To niebezpieczna sytuacja będąca iskrą dla zmienności. Do wybuchowej mieszanki dodać należy Bank Japonii, który (hipoteza) znalazł sposób, jak osłabić jena nawet jeszcze nie zasiadając do kwietniowego posiedzenia. Jedna (być może) kontrolowana plotka i USD/JPY wystrzelił. Rynek kupuje plotki, a o tym, czy mają one sens, będzie myślał później.
Przyszły tydzień: Fed, BoJ, RBNZ, PKB z USA/WB, CPI z Eurolandu/Polski
W USA głównym wydarzeniem jest posiedzenie FOMC (wt-śr). Oczekujemy utrzymania stóp procentowych bez zmian, zakładając kolejną podwyżkę w czerwcu, ale w komunikacie nie liczymy na żadne bezpośrednie sygnały otwierające drogę do ruchu na kolejnym posiedzeniu. FOMC prawdopodobnie będzie skłonny poczekać na więcej pozytywnych sygnałów z gospodarki i dowodów trwałości poprawy globalnej sytuacji ekonomiczno-finansowej. Niewykluczone jednak, że rynek będzie chciał „wycisnąć” z komunikat więcej niż można. Mniej pesymistyczna ocena perspektyw gospodarczych może być interpretowana jako szansa na wcześniejszą zmianę nastawienia Fed (pozytywne dla USD), z kolei podkreślenie osłabienia presji inflacyjnej wzmocni gołębią retorykę.
Poza FOMC zanosi się na bogaty w publikacje tydzień z wyróżnieniem PKB za I kw., danych z rynku nieruchomości, zamówieniami na dobra trwałe oraz indeksem PCE Core. Wzrost gospodarczy na początku roku był poniżej średniej i wstępny odczyt PKB (czw) powinien to pokazać (prog. 0,7 proc., poprz. 1,4 proc.). Ciekawe będą dane o zamówieniach za marzec (wt), biorąc pod uwagę lutowe załamanie. Silne odbicie może rozwadniać potencjalne rozczarowanie danymi o PKB, gdyż marcowe zamówienia będą podstawą przyszłych rewizji. Indeks PCE Core jest preferowaną przez Fed miarą inflacji i oczekuje się zahamowania tempa do 1,5 proc. r/r z 1,7 proc. w lutym.
W strefie euro tydzień zapowiada się ubogo pod kątem danych makro. Podaż pieniądza M3 (śr), indeks zaufania konsumentów (czw) i stopa bezrobocia (pt) raczej zostaną zignorowane. Więcej uwagi może zostać poświęcone wstępnym szacunkom inflacji za kwiecień (pt), ale póki ECB nie pali się do nowych ruchów i tutaj reakcja rynku powinna być skromna. Z posiedzeniem ECB za nami, a Fed przed nami, to drugie wydarzenie będzie miało dominujący wpływ na kierunek EUR/USD.
Z Wielkiej Brytanii otrzymamy PKB za pierwszy kwartał (śr), gdzie spodziewane jest zahamowanie wzrostu do 0,4 proc. k/k z 0,6 proc. w IV kw. Ostatnie dane miesięczne wypadały słabiej, zatem szanse na niespodzianki przeważają po negatywnej stronie. Poza tym GBP pozostaje zakładnikiem sondaży przedreferendalnych, a tu ostatnio widać umacnianie się zwolenników pozostania w UE, choć do 23 czerwca nic nie jest pewne.
W Norwegii i Szwecji mamy odczyty sprzedaży detalicznej i stopy bezrobocia, ale tylko dane ze Szwecji mogą mieć wpływ na rynek po tym, jak Riksbank stwierdził, że przywiązuje większą uwagę do realnej strefy gospodarki. Nie wykluczamy okresowego odbicia w górę dla EUR/SEK, choć w dłuższym horyzoncie fundamenty są silniejsze po stronie korony. NOK pozostanie mocny, jeśli ropa Brent nie przerwie wzrostów.
W przyszłym tygodniu w Polsce mamy publikacje stopy bezrobocia za marzec (pon) i wstępnych szacunków kwietniowego CPI (pt). Oczekujemy dalszego spadku stopy bezrobocia do 10 proc., choć dla rynku złotego będzie to neutralna informacja. Większą uwagę mogą skupić dane o inflacji, gdzie zakładamy obniżenie CPI do -1 proc. Pogłębianie deflacji będzie rodzić spekulacje o powrocie RPP od obniżek, ale póki wzrost gospodarczy jest silny, Rada powinna pozostać neutralna. Złoty pozostaje w odwrocie na realizacji zysków z rajdu luty-kwiecień i ta presja powinna się utrzymywać w kolejnych dniach.
Bank Japonii 27-28 kwietnia odbędzie posiedzenie, wokół którego już krążą spekulacje o zwiększeniu skupu ETF lub/i dalszym obniżaniu stóp procentowych. Jednak są przeszkody, dla których BoJ może odwlec luzowanie na czele z międzynarodową krytyką o celowe osłabianie jena, co przed szczytem G7 w maju w Japonii nie jest preferowanym wyjściem. Sądzimy, że jeszcze za wcześnie na decyzję o kolejnych obniżkach (po styczniowym cięciu), a zwiększenie skupu ETF lub obligacji skarbowych będzie odebrane jako oznaka niemocy banku centralnego. Jakkolwiek JPY może być pod presją w przededniu decyzji, później ryzyko leży po stronie odbicia.
W Nowej Zelandii liczy się tylko decyzja RBNZ (śr), gdzie obniżka o 25 pb do 2 proc. wisi w powietrzu, ale Bank ma solidne argumenty, by decyzję odłożyć w czasie. Bańka na rynku nieruchomości wysokie zadłużenie prywatne to poważne przeszkody dla luzowania, ale z drugiej strony silny NZD jest zagrożeniem dla inflacji. Jeśli RBNZ zdecyduje się na cięcie, to razem z wprowadzeniem ograniczeń dla kredytowania rynku nieruchomości. Brak obniżki na pewno będzie okraszony gołębią retoryką dopuszczającą takie posunięcie następnym razem w czerwcu. W obu sytuacjach widzimy ryzyko cofnięcia NZD po decyzji, gdyż rynek w ograniczonym stopniu zbudował krótką pozycję – rynkowa wycena obniżki jest poniżej 30 proc.
Kalendarz z Australii można skrócić do danych o inflacji za pierwszy kwartał (śr). Biorąc pod uwagę zbieżność kierunku z trendami w Nowej Zelandii, ryzyko rozczarowania danymi (prog. 1,7 proc. r/r) jest małe. Mimo to inflacja pozostaje poniżej celu RBA i dane nie zamkną drogi do potencjalnych obniżek stóp procentowych, ale też takiej decyzji nie przybliżą. AUD pozostanie pod wpływem sentymentu rynkowego i zachowania cen surowców (głównie rudy żelaza).
W Kanadzie mamy tylko odczyt PKB za luty (pt), gdzie silniejsze ryzyko leży po stronie słabszego odczytu mając na uwadze silną dynamikę w styczniu (0,6 proc. m/m) oraz słabsze dane o sprzedaży hurtowej. Głównie jednak USD/CAD będzie śledził zachowanie ropy naftowej oraz zmiany dotyczące USD.
Przyszły tydzień: Fed, BoJ, RBNZ, PKB z USA/WB, CPI z Eurolandu/Polski
W USA głównym wydarzeniem jest posiedzenie FOMC (wt-śr). Oczekujemy utrzymania stóp procentowych bez zmian, zakładając kolejną podwyżkę w czerwcu, ale w komunikacie nie liczymy na żadne bezpośrednie sygnały otwierające drogę do ruchu na kolejnym posiedzeniu. FOMC prawdopodobnie będzie skłonny poczekać na więcej pozytywnych sygnałów z gospodarki i dowodów trwałości poprawy globalnej sytuacji ekonomiczno-finansowej. Niewykluczone jednak, że rynek będzie chciał „wycisnąć” z komunikat więcej niż można. Mniej pesymistyczna ocena perspektyw gospodarczych może być interpretowana jako szansa na wcześniejszą zmianę nastawienia Fed (pozytywne dla USD), z kolei podkreślenie osłabienia presji inflacyjnej wzmocni gołębią retorykę.
Poza FOMC zanosi się na bogaty w publikacje tydzień z wyróżnieniem PKB za I kw., danych z rynku nieruchomości, zamówieniami na dobra trwałe oraz indeksem PCE Core. Wzrost gospodarczy na początku roku był poniżej średniej i wstępny odczyt PKB (czw) powinien to pokazać (prog. 0,7 proc., poprz. 1,4 proc.). Ciekawe będą dane o zamówieniach za marzec (wt), biorąc pod uwagę lutowe załamanie. Silne odbicie może rozwadniać potencjalne rozczarowanie danymi o PKB, gdyż marcowe zamówienia będą podstawą przyszłych rewizji. Indeks PCE Core jest preferowaną przez Fed miarą inflacji i oczekuje się zahamowania tempa do 1,5 proc. r/r z 1,7 proc. w lutym.
W strefie euro tydzień zapowiada się ubogo pod kątem danych makro. Podaż pieniądza M3 (śr), indeks zaufania konsumentów (czw) i stopa bezrobocia (pt) raczej zostaną zignorowane. Więcej uwagi może zostać poświęcone wstępnym szacunkom inflacji za kwiecień (pt), ale póki ECB nie pali się do nowych ruchów i tutaj reakcja rynku powinna być skromna. Z posiedzeniem ECB za nami, a Fed przed nami, to drugie wydarzenie będzie miało dominujący wpływ na kierunek EUR/USD.
Z Wielkiej Brytanii otrzymamy PKB za pierwszy kwartał (śr), gdzie spodziewane jest zahamowanie wzrostu do 0,4 proc. k/k z 0,6 proc. w IV kw. Ostatnie dane miesięczne wypadały słabiej, zatem szanse na niespodzianki przeważają po negatywnej stronie. Poza tym GBP pozostaje zakładnikiem sondaży przedreferendalnych, a tu ostatnio widać umacnianie się zwolenników pozostania w UE, choć do 23 czerwca nic nie jest pewne.
W Norwegii i Szwecji mamy odczyty sprzedaży detalicznej i stopy bezrobocia, ale tylko dane ze Szwecji mogą mieć wpływ na rynek po tym, jak Riksbank stwierdził, że przywiązuje większą uwagę do realnej strefy gospodarki. Nie wykluczamy okresowego odbicia w górę dla EUR/SEK, choć w dłuższym horyzoncie fundamenty są silniejsze po stronie korony. NOK pozostanie mocny, jeśli ropa Brent nie przerwie wzrostów.
W przyszłym tygodniu w Polsce mamy publikacje stopy bezrobocia za marzec (pon) i wstępnych szacunków kwietniowego CPI (pt). Oczekujemy dalszego spadku stopy bezrobocia do 10 proc., choć dla rynku złotego będzie to neutralna informacja. Większą uwagę mogą skupić dane o inflacji, gdzie zakładamy obniżenie CPI do -1 proc. Pogłębianie deflacji będzie rodzić spekulacje o powrocie RPP od obniżek, ale póki wzrost gospodarczy jest silny, Rada powinna pozostać neutralna. Złoty pozostaje w odwrocie na realizacji zysków z rajdu luty-kwiecień i ta presja powinna się utrzymywać w kolejnych dniach.
Bank Japonii 27-28 kwietnia odbędzie posiedzenie, wokół którego już krążą spekulacje o zwiększeniu skupu ETF lub/i dalszym obniżaniu stóp procentowych. Jednak są przeszkody, dla których BoJ może odwlec luzowanie na czele z międzynarodową krytyką o celowe osłabianie jena, co przed szczytem G7 w maju w Japonii nie jest preferowanym wyjściem. Sądzimy, że jeszcze za wcześnie na decyzję o kolejnych obniżkach (po styczniowym cięciu), a zwiększenie skupu ETF lub obligacji skarbowych będzie odebrane jako oznaka niemocy banku centralnego. Jakkolwiek JPY może być pod presją w przededniu decyzji, później ryzyko leży po stronie odbicia.
W Nowej Zelandii liczy się tylko decyzja RBNZ (śr), gdzie obniżka o 25 pb do 2 proc. wisi w powietrzu, ale Bank ma solidne argumenty, by decyzję odłożyć w czasie. Bańka na rynku nieruchomości wysokie zadłużenie prywatne to poważne przeszkody dla luzowania, ale z drugiej strony silny NZD jest zagrożeniem dla inflacji. Jeśli RBNZ zdecyduje się na cięcie, to razem z wprowadzeniem ograniczeń dla kredytowania rynku nieruchomości. Brak obniżki na pewno będzie okraszony gołębią retoryką dopuszczającą takie posunięcie następnym razem w czerwcu. W obu sytuacjach widzimy ryzyko cofnięcia NZD po decyzji, gdyż rynek w ograniczonym stopniu zbudował krótką pozycję – rynkowa wycena obniżki jest poniżej 30 proc.
Kalendarz z Australii można skrócić do danych o inflacji za pierwszy kwartał (śr). Biorąc pod uwagę zbieżność kierunku z trendami w Nowej Zelandii, ryzyko rozczarowania danymi (prog. 1,7 proc. r/r) jest małe. Mimo to inflacja pozostaje poniżej celu RBA i dane nie zamkną drogi do potencjalnych obniżek stóp procentowych, ale też takiej decyzji nie przybliżą. AUD pozostanie pod wpływem sentymentu rynkowego i zachowania cen surowców (głównie rudy żelaza).
W Kanadzie mamy tylko odczyt PKB za luty (pt), gdzie silniejsze ryzyko leży po stronie słabszego odczytu mając na uwadze silną dynamikę w styczniu (0,6 proc. m/m) oraz słabsze dane o sprzedaży hurtowej. Głównie jednak USD/CAD będzie śledził zachowanie ropy naftowej oraz zmiany dotyczące USD.
Źródło: Konrad Białas, Dom Maklerski TMS Brokers S.A.
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski TMS Brokers
Dom Maklerski TMS Brokers
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Złoty broni silnego kursu – czy polska waluta pozostanie liderem regionu?
09:51 Komentarz walutowy MyBank.plAktualne notowania walut, w poniedziałkowy poranek 10 listopada pokazują, że polski złoty wciąż pozostaje jedną z bardziej stabilnych walut regionu. O godzinie 9 rano euro kosztowało 4,24 złotego, dolar amerykański 3,67 złotego, frank szwajcarski 4,54 złotego, funt brytyjski 4,82 złotego, dolar kanadyjski 2,61 złotego, natomiast korona norweska wahała się w granicach 0,36 złotego. Takie notowania pokazują względną odporność złotówki na impulsy zewnętrzne i potwierdzają fundamentalną siłę polskiej gospodarki na tle regionu.
Decyzja Fed i stabilny złoty – co dalej z dolarem i głównymi walutami?
2025-10-29 Komentarz walutowy MyBank.plDolar amerykański lekko umacnia się na szerokim rynku przed wieczornym posiedzeniem FED, choć notowania wykazują ograniczoną zmienność. Inwestorzy, jak podkreśla wielu ekonomistów, są niemal pewni drugiej w tym roku obniżki stóp procentowych w USA i zakończenia miesiąca z główną stopą federalną w przedziale 3,75–4,00%. Oczekiwania na kolejne cięcia – w tym aż cztery ruchy do końca przyszłego roku – są wyceniane przez rynki, stąd sama decyzja najprawdopodobniej nie wywoła szoku, a najważniejsza będzie narracja przewodniczącego Jerome’a Powella dotycząca przyszłości redukcji bilansu oraz deklaracji dotyczących inflacji i rynku pracy.
Kto zostanie szefem FED: jak waluty zareagują na luzowanie polityki pieniężnej?
2025-10-28 Komentarz walutowy MyBank.plWtorek na rynku walutowym upływa pod znakiem wzmożonej ostrożności inwestorów oraz oczekiwania na środową decyzję Rezerwy Federalnej USA, która może wyznaczyć kierunek dla światowych kursów walutowych na przełomie października i listopada. Dzisiejszy fixing NBP ustalił średnie kursy na poziomach: euro 4,2345 zł, dolar amerykański 3,6327 zł, frank szwajcarski 4,5783 zł, funt brytyjski 4,8375 zł, korona norweska 0,3630 zł, dolar kanadyjski 2,5954 zł.
Kluczowy tydzień dla dolara i złotówki – co z głównymi kursami walut?
2025-10-27 Komentarz walutowy MyBank.plW obliczu nadchodzącego tygodnia na rynkach finansowych uwaga inwestorów skupia się na kluczowych decyzjach monetarnych oraz perspektywach geopolitycznych. Na kursach walutowych i szczególnie w kontekście polskiej waluty – Polski złoty (PLN) – rysuje się potencjalnie przełomowy moment. W poniedziałek rano dolara amerykańskiego (USD) wyceniano na około 3,65 zł za 1 USD. Dane wskazują, iż kurs USD/PLN znajduje się w okolicach 3,64–3,65.
Polskie kursy walut na finiszu tygodnia. Złoty, frank, dolar i funt w centrum uwagi
2025-10-24 Komentarz walutowy MyBank.plPiątkowy fixing NBP przyniósł umocnienie głównych walut wobec złotówki. Według oficjalnych kursów średnich Narodowego Banku Polskiego z dnia 24.10.2025, euro kosztuje 4,2347 zł, dolar amerykański 3,6519 zł, frank szwajcarski 4,5790 zł, funt brytyjski 4,8745 zł, a korona norweska 0,3659 zł. Dolar kanadyjski wyceniany jest na poziomie 2,6097 zł. Dzisiejsze notowania potwierdzają nieprzerwany trend lekko słabszego złotego w końcówce tygodnia, a najnowsze dane ze światowych rynków podkreślają przewagę walut rezerwowych oraz utrzymującą się ostrożność inwestorów na globalnym Forexie.
Frank szwajcarski królem bezpiecznych przystani. Jak radzi sobie polski złoty?
2025-10-23 Komentarz walutowy MyBank.plNa rynku walutowym czwartek przynosi kontynuację niepewności związanej z globalnymi napięciami handlowymi, polityką głównych banków centralnych i wyczekiwaniem na przyszłotygodniowe spotkania międzynarodowe. Frank szwajcarski ponownie potwierdza swój status klasycznej bezpiecznej przystani, zyskując do niemal wszystkich głównych walut świata, poza dolarem amerykańskim, który utrzymuje się na relatywnie wysokim poziomie do złotówki. Aktualny kurs CHF/PLN kształtuje się na poziomie 4,5744 zł, co odzwierciedla narastający popyt na aktywa defensywne wobec globalnych napięć gospodarczych i politycznych.
Środowa stabilizacja złotego na Forex – co dalej z PLN, USD, EUR i CHF?
2025-10-22 Komentarz walutowy MyBank.plKursy walut na rynku Forex w środę, 22 października 2025 roku, wskazują na umiarkowaną stabilizację podstawowych par walutowych względem złotówki. O godzinie 9 rano dolar amerykański kosztował 3,6529 zł, euro wyceniane było na poziomie 4,2461 zł, frank szwajcarski 4,5732 zł, funt brytyjski 4,8686 zł, natomiast korona norweska oscylowała wokół 0,3648 zł. Ta sytuacja potwierdza utrzymującą się dominację walut rezerwowych nad PLN, wyznaczając nastroje w pierwszej części tygodnia.
Kursy walut we wtorek wtorek 21.10: czy złotówka wykorzysta słabość dolara amerykańskiego?
2025-10-21 Komentarz walutowy MyBank.plWe wtorek 21 października polski rynek walutowy pracuje w rytmie globalnych informacji o surowcach krytycznych oraz w oczekiwaniu na kolejne sygnały z banków centralnych. W tle wydarzeń pozostaje umowa Stanów Zjednoczonych z Australią, wzmacniająca łańcuchy dostaw metali ziem rzadkich i galu. Z perspektywy inwestorów w Warszawie kluczowe jest jednak to, że złotówka utrzymuje stabilizację wobec głównych par, a dysparytet stóp procentowych wciąż sprzyja krajowej walucie.
Poniedziałek na rynku walut: złotówka rozpoczyna tydzień w cieniu globalnych napięć
2025-10-20 Komentarz walutowy MyBank.plPoczątek nowego tygodnia na rynku walutowym mija pod znakiem umiarkowanej zmienności oraz narastającego napięcia wokół głównych światowych gospodarek. Polski złoty utrzymuje się na relatywnie stabilnym poziomie, choć presja globalnych wydarzeń geopolitycznych i ekonomicznych wyraźnie kształtuje nastroje inwestorów oraz sentyment na rynku Forex. W poniedziałkowy wieczór kurs dolara amerykańskiego do złotego wynosi około 3,64 zł, euro kosztuje 4,25 zł, frank szwajcarski 4,60 zł, a funt brytyjski 4,89 zł, co sygnalizuje wciąż utrzymującą się przewagę walut rezerwowych nad rodzimą walutą.
Kursy walut w obliczu politycznych napięć – piątkowy raport o PLN, USD, GBP, CHF, NOK
2025-10-17 Komentarz walutowy MyBank.plPolski złoty (PLN) w piątek notuje lekką słabość względem najważniejszych walut światowych, kontynuując tym samym kierunek wyznaczony przez wczorajsze spadki na Wall Street oraz pogłębiające się obawy o finansową kondycję sektora bankowego w Stanach Zjednoczonych. Kurs EUR/PLN nad ranem podbił do okolic 4,2550, a USD/PLN oscyluje wokół 3,6370, co oznacza korektę wczorajszego spadku i powrót do poziomów sprzed kilku dni. Wycenę wspiera stabilizacja kursów dla innych walut – frank szwajcarski (CHF) utrzymuje się nieco powyżej 4,58 PLN, funt brytyjski (GBP) trzymany jest na poziomie ok. 4,90 PLN, a korona norweska (NOK) plasuje się blisko 0,36 PLN.