Dane z gospodarki zdecydują o pierwszej podwyżce stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych – takie jest aktualne przesłanie komunikatu Rezerwy Federalnej. Jeśli wziąć pod uwagę wyłącznie wczorajsze, nie można być specjalnie optymistą (jeśli za takiego uznać zwolennika szybkiego startu cyklu zacieśniania polityki pieniężnej). Sprzedaż detaliczna wzrosła w marcu w tempie najwyższym od roku (m/m), ale okazała się słabsza niż wynikało z mediany oczekiwań ekonomistów. Wcześniej, trzy miesiące z rzędu, notowano spadek obrotów. Wynik za marzec daje jednak, wzorem roku ubiegłego, nadzieję na szybkie odrodzenie aktywności od II kw. po słabym początku wywołanym niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Odczyty inflacji PPI okazały się zbliżone do wartości sprzed miesiąca. Nie dały jasnych przesłanek ani ustępowania, ani narastania presji na wzrost cen producentów. Dziś kolejna seria odczytów z amerykańskiej gospodarki (o produkcji przemysłowej, wykorzystaniu mocy i nastrojach deweloperów) dziś. Wieczorem Fed przedstawi także swoją ocenę kondycji gospodarki w wydawanej 8 razy do roku tzw. Beżowej Księdze. Powinna zawierać jeszcze względnie słabą opinię nt. bieżącej aktywności oraz optymistyczną wizję koniunktury w nadchodzących miesiącach (słaby I kw. z powodu zimy, poprawa w kolejnych).

Wydarzeniem dnia jest dziś posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Pierwsze od uruchomienia programu skupu obligacji (QE). Rynek spodziewa się usłyszeć wstępne oceny skuteczności działań oraz ich potencjalnego wpływu na dalsze losy rynków i gospodarki. Kluczową kwestią jest jednak ocena technicznych możliwości skupowania obligacji o tak dużej wartości (60 mld EUR miesięcznie) w sytuacji kurczenia się (z powodu spadku dochodowości poniżej stopy depozytowej EBC) dostępnych instrumentów. Już 28 proc. niemieckich papierów z rynku wtórnego (z przedziału 2-30 lat – warunek QE) ma rentowność niższą niż 0,2 proc. Co gorsza, rządy ograniczają zadłużenie, co zmniejsza podaż nowych obligacji. Spekuluje się, że już pod koniec tego roku EBC będzie miał do dyspozycji jedynie obligacje takich krajów, jak Włoch czy Hiszpania, co zwiększy presję na dalszy wzrost cen, powodując ich głębokie przewartościowanie. Z tego punktu widzenia korzystne byłoby włączenie do programu Grecji, która wyemitowała relatywnie duże ilości długu. Jednak wciąż nie widać pozytywnych efektów trwających negocjacji.

Posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej pozostanie w cieniu konferencji M. Draghiego. Niemniej, dla złotego może mieć ono potencjalnie większe znaczenie. Wczoraj złoty, zgodnie z oczekiwaniami, przetestował barierę 4,0 za euro, ale nie zdołał trwale przebić się poniżej tej ceny. Popyt na złotego nieco wyhamował. Część inwestorów obawia się, że w komunikacie NBP lub na konferencji M. Belka mogą pojawić się odniesienia do kursu walutowego. Widzimy wysokie prawdopodobieństwo jakiejś formy słownej interwencji w kierunku zahamowaniu wzrostów wartości polskiej waluty. Nie będzie to jednak główna siła napędowa, oczekiwanej przez nas, deprecjacji złotego w perspektywie najbliższych kilku tygodni. Dokonają jej naturalne siły rynkowe (zniwelowania krótkoterminowego przewartościowania), a wpływ działań banku centralnego będzie znikomy. Nie oczekujemy również faktycznych interwencji NBP na rynku walutowym, ani kolejnych obniżek stóp procentowych.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS