Data dodania: 2012-10-23 (11:45)
Pod tym tajemniczym oznaczeniem kryje się sprawa założona przez eurosceptycznego irlandzkiego polityka, Thomasa Pringle’a, która dzisiaj będzie rozpatrywana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu. Jej wyniku nie poznamy jednak szybko, chociaż w lipcu przyznano jej tzw. procedurę pierwszeństwa.
Dlaczego? Bo dotyka nieco wrażliwej sprawy dotyczącej legalności działań Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego.
Teoretycznie Pringle nie ma zbytnio możliwości zablokowania funkcjonowania ESM, ale w sytuacji, kiedy inwestorzy z coraz większą niecierpliwością wypatrują oficjalnego wniosku o pomoc z Hiszpanii (niestety zaczyna się potwierdzać scenariusz przedstawiony m.in. we wczorajszym komentarzu), a wokół możliwości bezpośredniego dokapitalizowania zagrożonych banków z funduszu ESM pojawia się coraz więcej wątpliwości, może stać się to pretekstem do wyraźniejszego pogorszenia nastrojów. Inwestorzy znów zaczynają dochodzić do wniosku (zwłaszcza po ostatnim szczycie UE), iż Europa zaczyna ponownie tracić tą pozytywną energię, która była widoczna podczas wakacji – chociaż bądźmy szczerzy: sporo dobrego wykonał Europejski Bank Centralny, a nie politycy, którzy jak widać nie mogą się nawet szybko porozumieć, co do unii bankowej, czy też unii fiskalnej.
Nastroje wokół Hiszpanii pogarsza dzisiaj dodatkowo decyzja agencji Moody’s, która obniżyła ratingi dla 5 regionów, w tym mających od dawna problemy Andaluzji, Katalonii i Murcii. Warto też śledzić uważnie wątek grecki – agencje skupiają się na kwestii raportu Trójki i kolejnej transzy pomocy w wysokości 31,5 mld EUR, która jest w zasadzie przesądzona do wypłaty w listopadzie, a kwestia pomysłu na sfinansowanie tzw. trzeciego bailoutu nie jest zbytnio poruszana. Wczoraj wspominałem o weekendowym artykule w Der Spiegel, który powołując się na źródła w niemieckim resorcie finansów, napisał o pomyśle buy-backu greckich obligacji, który miałby zostać sfinansowany nowymi pożyczkami. Tymczasem po południu wysoko postawiony przedstawiciel tamtejszego rządu przyznał, iż żaden nowy bailout dla Grecji nie wchodzi w grę. Powód wydaje się prosty – po tym jak CDU/CSU przegrała w weekend wybory regionalne w Stuttgarcie, które przypieczętowały oddanie władzy w całej Badenii-Wirtenbergii w ręce Zielonych, coraz bardziej rośnie ryzyko zaostrzenia „zagranicznego kursu” i retoryki przed zaplanowanymi na jesień 2013 r. wyborami do Bundestagu. To było już w pewnym sensie widoczne na ostatnim szczycie UE.
Dzisiejszy Wall Street Journal pisze dzisiaj, iż członkowie FED mogą na rozpoczynającym się dzisiaj posiedzeniu dyskutować możliwość zwiększenia programu QE3 wraz z końcem roku, kiedy to wygasa tzw. Operation Twist, w ramach której FED sprzedaje krótkoterminowe papiery, a kupuje te z długim terminem zapadalności. Tylko, czy takie sugestie rzeczywiście znajdą się w komunikacie, jaki poznamy jutro wieczorem (godz. 20:15)? Czy też okaże się, że więcej szczegółów przyniosą dopiero zapiski publikowane w połowie listopada? Ta druga wersja jest bardziej prawdopodobna. FED może nie być skłonny do dalszego „łagodzenia” przekazu, skoro wspomniał o QE3 miesiąc temu, a ostatnie dane z gospodarki mimo, że mieszane w odbiorze, to jednak w ogólnym podsumowaniu były lepsze. FOMC może też nie chcieć utrwalać błędnego wrażenia, iż losy całej gospodarki zależą tylko od tego, co zrobi bank centralny. W wielu ostatnich komentarzach próbowano przecież adresować większą odpowiedzialność polityków. I tak może być też teraz – FED może wysłać bardziej czytelny sygnał dotyczący zagrożeń, jakie niesie ze sobą tzw. klif fiskalny. Łatwo się domyśleć, iż to raczej nie poprawi rynkowych nastrojów.
Kolejną ważną datą w kalendarzu będą dane nt. chińskiego PMI dla przemysłu, jakie poznamy w nocy z wtorku na środę. Wprawdzie nie ma oficjalnej mediany oczekiwań dla wskaźnika sporządzanego przez Markit/HSBC – są to dane wstępne za październik – to jednak jest dość prawdopodobne, iż w sytuacji, kiedy rynek uwierzył chińskim oficjelom, iż tamtejsza gospodarka wyraźniej odbije w IV kwartale, jutrzejszy wskaźnik PMI nie może być bliski wrześniowemu odczytowi na poziomie 47,9 pkt. Trudno jednoznacznie ocenić, jaka wartość byłaby uznana za akceptowalną – ale raczej byłaby to ta bliższa 50 pkt., który jest kluczowym poziomem dla oceny przyszłej koniunktury.
Dzisiaj w międzynarodowym kalendarzu jest relatywnie pusto – uwagę przyciągną dwie kwestie – dane nt. sprzedaży detalicznej w Kanadzie (godz. 14:30), oraz komunikat po posiedzeniu tamtejszego banku centralnego (godz. 15:00). W ubiegłym tygodniu notowania CAD poszły mocno w dół, głównie po słowach szefa BOC, które zostały odebrane jako sygnał, iż Bank Kanady nie będzie się spieszył z podwyżkami stóp procentowych w najbliższych miesiącach. Trudno jest jednak dopisywać do tego oczekiwania, iż BOC byłby rzeczywiście skłonny podjąć dodatkowe działania w ramach luzowania polityki pieniężnej – stąd też „gołębi” obraz banku centralnego, jaki został ostatnio zarysowany w mediach, jest raczej nieco przesadzony. W efekcie nie można wykluczyć, iż w najbliższych dniach CAD odreaguje wcześniejszą przecenę. O godz. 16:00 mamy indeks FED z Richmond za październik – spodziewana jest nieznaczna poprawa z 4 pkt. do 5 pkt., ale to może nie być tak istotne dla rynku w kontekście jutrzejszego FED. Większe znaczenie mogą mieć kolejne publikacje wyników spółek z USA, zwłaszcza dość nośnego medialnie Facebooka.
EUR/USD – Rynek rozczarowuje się Hiszpanią, na horyzoncie PMI z Chin i FED
O kwestiach makro pisałem w poprzednich akapitach, skupię się tylko na technice. Wczoraj nie udało się trwale naruszyć oporu na 1,3070, co doprowadziło dzisiaj do powrotu poniżej istotnych 1,3030. Scenariusz podwójnego szczytu (1,3120-70), który skutkowałby szybkim testem kluczowych okolic 1,29 (linia trendu wzrostowego od lipca) jeszcze w tym tygodniu, nadal pozostaje aktualny. Sprzyja mu zachowanie się indeksu BOSSA USD, zwłaszcza w ujęciu tygodniowym, który jest w „przededniu” wygenerowania istotnego sygnału – większe prawdopodobieństwo można przypisać temu, iż będzie on preferować mocnego dolara w listopadzie (przynajmniej w jego pierwszej połowie). Dzisiaj można oczekiwać próby sforsowania rejonu 1,2990-1,3000, co otworzyłoby drogę do testowania strefy 1,2940-65.
EUR/USD
Kluczowe opory: 1,3070; 1,3100; 1,3120; 1,3144; 1,3170; 1,3195; 1,3226; 1,3260; 1,3290
Kluczowe wsparcia: 1,3030; 1,3000; 1,2965-70; 1,2940; 1,2915; 1,2900; 1,2875-80; 1,2850; 1,2812-1,2825; 1,2800; 1,2765-80; 1,2740
EUR/CAD – Inwestorzy przerysowali „gołębi” wizerunek Banku Kanady?
O tym, że rynek nadmiernie obawia się „gołębiego” przekazu ze strony Banku Kanady, pisałem już w poprzednich akapitach. Skupmy się, zatem na technice. Dlaczego EUR/CAD, a nie USD/CAD? W drugim przypadku odreagowanie notowań „Kanadyjczyka” może być mniejsze, gdyż w najbliższych dniach rynek będzie preferował USD na głównych parach (może poza USDJPY, o którym wspominałem wczoraj po południu, a w nocy tamtejszy resort finansów uciął spekulacje, jakoby BOJ miał rozważać istotne zwiększenie programu skupu aktywów podczas posiedzenia zaplanowanego na 30 października, co umocniło jena). A, zatem w przypadku EUR/CAD jesteśmy na górnym ograniczeniu kanału wzrostowego, a dodatkowo dzienne wskaźniki pokazują negatywne dywergencje z kursem bazowym (nie potwierdzając ostatnich szczytów). W najbliższych dniach możemy mieć też do czynienia z większą presją spadkową na euro względem głównych walut, ze względu na wspominane już „hiszpańskie rozczarowanie”. W pesymistycznym scenariuszu możemy wrócić do końca miesiąca w okolice 1,2750, wyznaczane przez dolne ograniczenie wspomnianego już kanału wzrostowego.
EUR/CAD
Kluczowe opory: 1,3010; 1,3045; 1,3100
Kluczowe wsparcia: 1,2935; 1,2915; 1,2860; 1,2820; 1,2800; 1,2740; 1,2700
Teoretycznie Pringle nie ma zbytnio możliwości zablokowania funkcjonowania ESM, ale w sytuacji, kiedy inwestorzy z coraz większą niecierpliwością wypatrują oficjalnego wniosku o pomoc z Hiszpanii (niestety zaczyna się potwierdzać scenariusz przedstawiony m.in. we wczorajszym komentarzu), a wokół możliwości bezpośredniego dokapitalizowania zagrożonych banków z funduszu ESM pojawia się coraz więcej wątpliwości, może stać się to pretekstem do wyraźniejszego pogorszenia nastrojów. Inwestorzy znów zaczynają dochodzić do wniosku (zwłaszcza po ostatnim szczycie UE), iż Europa zaczyna ponownie tracić tą pozytywną energię, która była widoczna podczas wakacji – chociaż bądźmy szczerzy: sporo dobrego wykonał Europejski Bank Centralny, a nie politycy, którzy jak widać nie mogą się nawet szybko porozumieć, co do unii bankowej, czy też unii fiskalnej.
Nastroje wokół Hiszpanii pogarsza dzisiaj dodatkowo decyzja agencji Moody’s, która obniżyła ratingi dla 5 regionów, w tym mających od dawna problemy Andaluzji, Katalonii i Murcii. Warto też śledzić uważnie wątek grecki – agencje skupiają się na kwestii raportu Trójki i kolejnej transzy pomocy w wysokości 31,5 mld EUR, która jest w zasadzie przesądzona do wypłaty w listopadzie, a kwestia pomysłu na sfinansowanie tzw. trzeciego bailoutu nie jest zbytnio poruszana. Wczoraj wspominałem o weekendowym artykule w Der Spiegel, który powołując się na źródła w niemieckim resorcie finansów, napisał o pomyśle buy-backu greckich obligacji, który miałby zostać sfinansowany nowymi pożyczkami. Tymczasem po południu wysoko postawiony przedstawiciel tamtejszego rządu przyznał, iż żaden nowy bailout dla Grecji nie wchodzi w grę. Powód wydaje się prosty – po tym jak CDU/CSU przegrała w weekend wybory regionalne w Stuttgarcie, które przypieczętowały oddanie władzy w całej Badenii-Wirtenbergii w ręce Zielonych, coraz bardziej rośnie ryzyko zaostrzenia „zagranicznego kursu” i retoryki przed zaplanowanymi na jesień 2013 r. wyborami do Bundestagu. To było już w pewnym sensie widoczne na ostatnim szczycie UE.
Dzisiejszy Wall Street Journal pisze dzisiaj, iż członkowie FED mogą na rozpoczynającym się dzisiaj posiedzeniu dyskutować możliwość zwiększenia programu QE3 wraz z końcem roku, kiedy to wygasa tzw. Operation Twist, w ramach której FED sprzedaje krótkoterminowe papiery, a kupuje te z długim terminem zapadalności. Tylko, czy takie sugestie rzeczywiście znajdą się w komunikacie, jaki poznamy jutro wieczorem (godz. 20:15)? Czy też okaże się, że więcej szczegółów przyniosą dopiero zapiski publikowane w połowie listopada? Ta druga wersja jest bardziej prawdopodobna. FED może nie być skłonny do dalszego „łagodzenia” przekazu, skoro wspomniał o QE3 miesiąc temu, a ostatnie dane z gospodarki mimo, że mieszane w odbiorze, to jednak w ogólnym podsumowaniu były lepsze. FOMC może też nie chcieć utrwalać błędnego wrażenia, iż losy całej gospodarki zależą tylko od tego, co zrobi bank centralny. W wielu ostatnich komentarzach próbowano przecież adresować większą odpowiedzialność polityków. I tak może być też teraz – FED może wysłać bardziej czytelny sygnał dotyczący zagrożeń, jakie niesie ze sobą tzw. klif fiskalny. Łatwo się domyśleć, iż to raczej nie poprawi rynkowych nastrojów.
Kolejną ważną datą w kalendarzu będą dane nt. chińskiego PMI dla przemysłu, jakie poznamy w nocy z wtorku na środę. Wprawdzie nie ma oficjalnej mediany oczekiwań dla wskaźnika sporządzanego przez Markit/HSBC – są to dane wstępne za październik – to jednak jest dość prawdopodobne, iż w sytuacji, kiedy rynek uwierzył chińskim oficjelom, iż tamtejsza gospodarka wyraźniej odbije w IV kwartale, jutrzejszy wskaźnik PMI nie może być bliski wrześniowemu odczytowi na poziomie 47,9 pkt. Trudno jednoznacznie ocenić, jaka wartość byłaby uznana za akceptowalną – ale raczej byłaby to ta bliższa 50 pkt., który jest kluczowym poziomem dla oceny przyszłej koniunktury.
Dzisiaj w międzynarodowym kalendarzu jest relatywnie pusto – uwagę przyciągną dwie kwestie – dane nt. sprzedaży detalicznej w Kanadzie (godz. 14:30), oraz komunikat po posiedzeniu tamtejszego banku centralnego (godz. 15:00). W ubiegłym tygodniu notowania CAD poszły mocno w dół, głównie po słowach szefa BOC, które zostały odebrane jako sygnał, iż Bank Kanady nie będzie się spieszył z podwyżkami stóp procentowych w najbliższych miesiącach. Trudno jest jednak dopisywać do tego oczekiwania, iż BOC byłby rzeczywiście skłonny podjąć dodatkowe działania w ramach luzowania polityki pieniężnej – stąd też „gołębi” obraz banku centralnego, jaki został ostatnio zarysowany w mediach, jest raczej nieco przesadzony. W efekcie nie można wykluczyć, iż w najbliższych dniach CAD odreaguje wcześniejszą przecenę. O godz. 16:00 mamy indeks FED z Richmond za październik – spodziewana jest nieznaczna poprawa z 4 pkt. do 5 pkt., ale to może nie być tak istotne dla rynku w kontekście jutrzejszego FED. Większe znaczenie mogą mieć kolejne publikacje wyników spółek z USA, zwłaszcza dość nośnego medialnie Facebooka.
EUR/USD – Rynek rozczarowuje się Hiszpanią, na horyzoncie PMI z Chin i FED
O kwestiach makro pisałem w poprzednich akapitach, skupię się tylko na technice. Wczoraj nie udało się trwale naruszyć oporu na 1,3070, co doprowadziło dzisiaj do powrotu poniżej istotnych 1,3030. Scenariusz podwójnego szczytu (1,3120-70), który skutkowałby szybkim testem kluczowych okolic 1,29 (linia trendu wzrostowego od lipca) jeszcze w tym tygodniu, nadal pozostaje aktualny. Sprzyja mu zachowanie się indeksu BOSSA USD, zwłaszcza w ujęciu tygodniowym, który jest w „przededniu” wygenerowania istotnego sygnału – większe prawdopodobieństwo można przypisać temu, iż będzie on preferować mocnego dolara w listopadzie (przynajmniej w jego pierwszej połowie). Dzisiaj można oczekiwać próby sforsowania rejonu 1,2990-1,3000, co otworzyłoby drogę do testowania strefy 1,2940-65.
EUR/USD
Kluczowe opory: 1,3070; 1,3100; 1,3120; 1,3144; 1,3170; 1,3195; 1,3226; 1,3260; 1,3290
Kluczowe wsparcia: 1,3030; 1,3000; 1,2965-70; 1,2940; 1,2915; 1,2900; 1,2875-80; 1,2850; 1,2812-1,2825; 1,2800; 1,2765-80; 1,2740
EUR/CAD – Inwestorzy przerysowali „gołębi” wizerunek Banku Kanady?
O tym, że rynek nadmiernie obawia się „gołębiego” przekazu ze strony Banku Kanady, pisałem już w poprzednich akapitach. Skupmy się, zatem na technice. Dlaczego EUR/CAD, a nie USD/CAD? W drugim przypadku odreagowanie notowań „Kanadyjczyka” może być mniejsze, gdyż w najbliższych dniach rynek będzie preferował USD na głównych parach (może poza USDJPY, o którym wspominałem wczoraj po południu, a w nocy tamtejszy resort finansów uciął spekulacje, jakoby BOJ miał rozważać istotne zwiększenie programu skupu aktywów podczas posiedzenia zaplanowanego na 30 października, co umocniło jena). A, zatem w przypadku EUR/CAD jesteśmy na górnym ograniczeniu kanału wzrostowego, a dodatkowo dzienne wskaźniki pokazują negatywne dywergencje z kursem bazowym (nie potwierdzając ostatnich szczytów). W najbliższych dniach możemy mieć też do czynienia z większą presją spadkową na euro względem głównych walut, ze względu na wspominane już „hiszpańskie rozczarowanie”. W pesymistycznym scenariuszu możemy wrócić do końca miesiąca w okolice 1,2750, wyznaczane przez dolne ograniczenie wspomnianego już kanału wzrostowego.
EUR/CAD
Kluczowe opory: 1,3010; 1,3045; 1,3100
Kluczowe wsparcia: 1,2935; 1,2915; 1,2860; 1,2820; 1,2800; 1,2740; 1,2700
Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Kurs złotego PLN – piątek, 19 grudnia 2025: czy złotówka utrzyma przewagę?
2025-12-19 Komentarz walutowy MyBank.plRynek złotego w ostatnich kilkunastu godzinach jest raczej areną precyzyjnego ważenia dwóch sił: pogarszających się sygnałów z amerykańskiego rynku pracy oraz wzrostu premii za ryzyko geopolityczne w obszarze ropy. To połączenie tradycyjnie sprzyja dolarowi i bezpiecznym przystaniom, a jednocześnie potrafi szkodzić walutom rynków wschodzących. Tym razem reakcja polskiego złotego jest bardziej zniuansowana: PLN nie został „złamany”, ale też nie ignoruje zmian globalnego sentymentu.
Złotówka zaskakuje rynek: PLN mocny, gdy świat gra pod Fed i geopolitykę
2025-12-18 Komentarz walutowy MyBank.plW czwartek, 18 grudnia 2025 r., rynki wciąż trawią serię sygnałów, że amerykański cykl koniunkturalny chłodnieje, a geopolityka znów potrafi w kilka godzin przestawić wyceny surowców. Z drugiej strony – polski złoty pozostaje wyraźnie odporny na nerwowe impulsy z zagranicy, co widać zarówno w zachowaniu głównych par z PLN, jak i w relacji złotówki do walut powiązanych z ropą. To nie jest „spektakularna hossa” na PLN, ale raczej konsekwentne utrzymywanie przewagi w środowisku, w którym część walut rynków wschodzących zwykle traci.
Polski złoty PLN silny mimo widma kryzysu i napięć na linii USA-Wenezuela
2025-12-17 Komentarz walutowy MyBank.plW środowy poranek 17 grudnia 2025 uwaga inwestorów, zmęczonych wielomiesięcznym śledzeniem wskaźników inflacji i analizowaniem każdego słowa płynącego z banków centralnych, gwałtownie przesunęła się na temat, który przez długi czas pozostawał w uśpieniu – kondycję amerykańskiego rynku pracy. To właśnie fundamenty gospodarki USA, a nie tylko stopy procentowe, stały się nowym punktem odniesienia dla globalnego kapitału. Rosnące bezrobocie w USA zmienia sposób, w jaki inwestorzy patrzą na dolara amerykańskiego, a pośrednio także na rynek złotego, który jak dotąd zaskakująco dobrze znosi globalne zawirowania.
Rynek złotego na starcie tygodnia: dolar amerykański, funt brytyjski i frank w jednym kadrze
2025-12-15 Komentarz walutowy MyBank.plPoniedziałkowy poranek 15 grudnia przynosi na rynku walut mieszankę ostrożności i selektywnego apetytu na ryzyko, typową dla startu nowego tygodnia w końcówce roku. W handlu widać, że uczestnicy rynku „ustawiają” pozycje pod serię decyzji banków centralnych i paczkę danych makro, a jednocześnie reagują na świeże impulsy z rynków globalnych.
Kursy walut w piątek 12 grudnia 2025: USH, CHF, GBP, NOK kontra PLN
2025-12-12 Komentarz walutowy MyBank.plPolski złoty w piątek utrzymuje pozycję wypracowaną w ostatnich dniach, a handel na rynku złotego ma wyraźnie „techniczną” strukturę: inwestorzy w dużej mierze reagują na impulsy z rynków bazowych i na różnice w oczekiwaniach dotyczących stóp procentowych, zamiast dyskontować jeden dominujący lokalny temat. W centrum uwagi pozostaje relacja między globalnym dolarem a koszykiem walut rynków wschodzących, w tym PLN. W praktyce oznacza to, że złotówka porusza się w rytmie zmian rentowności obligacji USA i nastrojów wobec ryzyka, a dopiero w drugim kroku rynek dopina narrację o krajowej polityce pieniężnej i kondycji finansów publicznych.
Fed tnie stopy, dolar słabnie. Co na to złotówka i rynek złotego?
2025-12-11 Komentarz walutowy MyBank.plCzwartek na rynku walutowym upływa pod znakiem "trzeźwienia" po decyzji Rezerwy Federalnej i jednoczesnego szukania nowego punktu równowagi przez główne waluty. Po trzeciej z rzędu obniżce stóp w USA dolar pozostaje pod presją, ale nie ma mowy o gwałtownym odwrocie. Na tym tle na rynku Forex złotówka pozostaje stabilna, a zmienność na głównych parach z PLN jest wyraźnie niższa niż kilka tygodni temu. Inwestorzy próbują zrozumieć, czy rosnąca niezgoda wewnątrz Fed będzie jedynie „szumem w tle”, czy początkiem poważniejszego sporu o przyszłość amerykańskiej polityki pieniężnej.
Złotówka czeka na Fed: czy trzecia obniżka stóp w USA wstrząśnie rynkiem złotego?
2025-12-10 Komentarz walutowy MyBank.plW środę 10 grudnia 2025 roku rynek walutowy działa w trybie wyczekiwania. Inwestorzy na całym świecie patrzą przede wszystkim na wieczorną decyzję Rezerwy Federalnej i jutrzejszy komunikat Banku Kanady, a polski złoty korzysta z tego tła, pozostając relatywnie stabilny wobec głównych walut. Na rynku Forex w środowy poranek za euro płacono w okolicach 4,23 zł, za dolar amerykański (USD) około 3,63 zł, za franka szwajcarskiego (CHF) około 4,51 zł, a za funt brytyjski (GBP) około 4,84 zł, co dobrze koresponduje z bieżącymi poziomami ze średnich tabel NBP.
Czy polski złoty utrzyma mocną pozycję wobec dolara i euro w 2026 roku?
2025-12-09 Komentarz walutowy MyBank.plWe wtorek rano, 9 grudnia 2025 roku, polski złoty pozostaje relatywnie mocny wobec głównych walut świata. Po serii spokojnych dni i ograniczonej zmienności inwestorzy na nowo koncentrują się na globalnych danych z USA oraz na skutkach niedawnej decyzji Rady Polityki Pieniężnej. Na razie jednak nastroje wokół PLN pozostają wyraźnie lepsze niż jeszcze rok wcześniej, gdy rynek złotego musiał mierzyć się z gwałtownymi skokami inflacji i wyższą nerwowością na rynkach globalnych.
Polski złoty broni pozycji lidera regionu. Jak wypada na tle NOK, CHF i CAD?
2025-12-08 Komentarz walutowy MyBank.plW poniedziałek rano, 8 grudnia 2025 roku, polski złoty wchodzi w nowy tydzień w relatywnie stabilnej formie, pozostając jedną z mocniejszych walut regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Po serii umiarkowanych wahań na przełomie listopada i grudnia notowania głównych par na rynku Forex oscylują w wąskich przedziałach, a rynek złotego uważnie śledzi zarówno świeżą decyzję Rady Polityki Pieniężnej, jak i globalne nastroje wokół dolara amerykańskiego.
Dolar amerykański zwalnia, euro rośnie, a rynek złotego pozostaje spokojny
2025-12-05 Komentarz walutowy MyBank.plPiątek 5 grudnia przynosi na globalnym rynku waluty mieszankę lekkiej ulgi i wyraźnego wyczekiwania. Po serii spokojnych sesji w Europie polski złoty utrzymuje się w okolicach najmocniejszych poziomów tego roku, podczas gdy dolar traci część wcześniejszej przewagi, a inwestorzy coraz śmielej wyceniają obniżki stóp procentowych w USA w 2026 roku. Na tle tego pejzażu rynek złotego wyróżnia się stabilnością – PLN nie jest gwiazdą globalnych nagłówków, ale konsekwentnie korzysta z poprawy sentymentu do rynków wschodzących.