W rezultacie środowe notowania w swym marazmie nie różniły się zbytnio od poprzednich dni, co akurat dla nieobecnych inwestorów z Polski można uznać za dobrą wiadomość.

Opublikowane w środę dane makroekonomiczne budowały raczej pozytywny sentyment. Produkcja przemysłowa w USA w lipcu wzrosła o 0,6 proc. wobec czerwca, mocniej od prognoz i najsilniej od kwietnia. Łącząc te dane z lepszym od oczekiwań wynikiem sprzedaży detalicznej z wtorku i dobrymi danymi z rynku pracy z początku sierpnia otrzymujemy wyjątkowo pozytywny obraz amerykańskiej gospodarki na otwarciu drugiego półrocza. Tempo wzrostu cen konsumpcyjnych zmalało w lipcu do 1,4 proc. r/r (najniżej od listopada 2010 r.), a indeks rynku nieruchomości NAHB wdrapał się na pięcioletnie maksima (37 pkt). Martwić mogą jedynie odczyty wskaźników wyprzedzających, a wśród nich wczorajszy odczyt indeksu NY Empire State, który po raz pierwszy od października 2011 r. odnotował ujemne wartości (-5,85 pkt przy prognozie 7 pkt). W czwartek także raporty z USA będą w centrum uwagi, rzucając więcej światła na kondycję największej gospodarki świata. O 14:30 poznamy lipcowe dane o wydanych pozwoleniach na budowę domów i rozpoczętych budowach (prognozy odpowiednio 758 tys. i 766 tys.), a także cotygodniowy raport nt. wniosków o zasiłek dla bezrobotnych (365 tys.). Na 16:00 natomiast zaplanowano odczyt indeksu Fed z Filadelfii (-5 pkt). Te dane będą kształtować sentyment rynkowy w kolejnych godzinach.

W ogólnym rozrachunku dobre informacje w kontekście gospodarki USA przeważały, co w ostatnim czasie zwykło być odnoszone do przyszłej polityki monetarnej Fed i malejących szans na trzecią rundę luzowania ilościowego, tzw. QE3. Przynajmniej do momentu, kiedy kolejne dane nie okażą się gorsze i nie wzmocnią rynkowych spekulacji o większej roli Rezerwy Federalnej w pobudzaniu gospodarki. W środę dominowała ta p[pierwsza opcja, choć być może słowo „dominowała” jest za mocne z punktu widzenia wakacyjnej zmienności. Dolar umocnił się względem euro o 0,3 proc. do 1,2285, ale nie zmienia to niemal w ogóle obrazu rynku eurodolara. Od 3 sierpnia wahania pozostają zamknięte w przedziale 1,2240-1,2450 i dużą szansa, że do września sytuacja nie ulegnie zmianie. W kwestii QE3 na bardziej wiarygodne wskazówki należy poczekać do dorocznego spotkania bankierów centralnych i ekonomistów w Jackson Hole pod koniec miesiąca. To właśnie tam w 2010 r. prezes Fed Ben Bernanke zasygnalizował wprowadzenie QE2, co wyraźnie ożywiło rynki w tamtym czasie. Jeśli w tym roku sytuacja się powtórzyła, a tydzień prezes EBC spełni swoje obietnice (interwencje na rynku wtórnym obligacji rządowych), wówczas koniec roku może być dla rynków finansowych bardzo dobry. Do tego czasu pozostają jednak tylko czyste spekulacje.

Na rynku złotego sytuacja pozostaje bez zmian. Spokój na rynkach zewnętrznych przynosi stabilizację notowań polskiej waluty i bez wyraźnego impulsu dotychczasowy zakres wahań będzie utrzymany. Dopiero udany test jednej z barier kanału 4,0670-4,10 pozwoli myśleć o kontynuacji ruchu w jeden z kierunków, z których wzrostowy wydaje się nadal bardziej prawdopodobny.

Źródło: Konrad Białas, Analityk Domu Maklerskiego AFS