Data dodania: 2012-06-11 (10:09)
Procesu, który prawdopodobnie już się rozpoczął, nie da się zatrzymać. Chyba, że odejdziemy od reguł demokracji i bardziej zdyscyplinujemy europejskich polityków. A to przecież jest mało realne.
Niezależnie od faktu, ...
... że hiszpański rząd wystąpił w sobotę z oficjalną prośbą o przyznanie międzynarodowego wsparcia na ratowanie lokalnych banków, jest niemalże oczywiste, iż na tym się nie skończy. Bagaż złych długów będzie narastał, gdyż recesja w hiszpańskiej gospodarce będzie się pogłębiać, a kolejnym problemem staną się finanse tamtejszych autonomicznych regionów. Scenariusz największego bailoutu w historii (nawet 450 mld EUR) może się zacząć materializować już w najbliższych tygodniach.
Nie bądźmy naiwni, że tylko Hiszpania będzie potrzebować w najbliższych miesiącach wsparcia. Niezależnie od tego, jak portugalski rząd będzie wypełniać warunki ostatniego bailoutu, to i tak kraj ten jako pierwszy dostanie rykoszetem – kolejne 90 mld EUR dla Portugalczyków w 2013 r. jest dość prawdopodobnym scenariuszem. Ogromną zagadką pozostaną Grecy, którzy jeszcze przez kilkanaście miesięcy będą kluczyć, aż w końcu staną przed koniecznością opuszczenia Eurolandu – oczywiście, jeżeli najbliższe wybory wygra radykalnie lewicowa SYRIZA, to dojdzie do tego znacznie szybciej.
Największym problemem stanie się jednak sytuacja we Francji, a także we Włoszech. Niezależnie od tego, czy pomysł cofnięcia reformy emerytalnej Nicholasa Sarkozy’ego jest tylko wyborczą zagrywką prezydenta Francois Hollande’a, która ma pomóc przejąć pełnię władzy przez socjalistów (sondaże dają im na to duże szanse), to może mieć fatalne skutki. Dla agencji ratingowych będzie jasne, iż francuskie władze wbrew obietnicom nie będą w stanie obniżyć nadmiernego deficytu budżetowego, co może skutkować utratą prestiżowego ratingu AAA (moim zdaniem dojdzie do tego jeszcze w czerwcu). Polityka Hollande’a niesie jednak ze sobą znacznie większe zagrożenia – są nimi rozbudzone nadzieje zachodnich społeczeństw, iż łatwo jest powiedzieć „nie” koniecznym i niezbyt popularnym reformom. Tyle, że bez wzrostu konkurencyjności gospodarki, co wiąże się z radykalnymi reformami rynku pracy, strefa euro nie ma na dłuższą metę szans na przetrwanie (nie można przecież zdewaluować własnej waluty, bo się jej nie ma). Analogiczne problemy będą za chwilę mieć Włosi, bo rządy technokraty Mario Montiego nie będą trwać wiecznie, mimo, iż on sam okazuje się być dość zręcznym dyplomatą lawirując pomiędzy Paryżem, Berlinem, a Waszyngtonem.
Niemiecka kanclerz wbrew temu, co się twierdzi, ma poczucie europejskiej solidarności. Ale jeszcze lepiej umie dbać o niemieckie interesy. Słusznie twierdzi, iż pomysły emisji euroobligacji, czy też powołania unii bankowej, nie są żadnym panaceum na europejski kryzys. Mówiąc tak, uwiązałaby na lata Niemcy w niekończące się zobowiązania zaciągane przez nieodpowiedzialnych, europejskich polityków.
Jednocześnie sama zaprzepaściłaby to, co udało się jeszcze za kadencji Gerharda Schroedera, czyli wypracowaną konkurencyjną przewagę niemieckiej gospodarki. Angela Merkel dobrze wie jednak, czym może grozić niekontrolowany rozpad strefy euro – dlatego też do końca będzie walczyć o to, aby zmusić europejskich polityków do podjęcia radykalnych reform, które jednak powinny zostać mocno osadzone w prawie poszczególnych krajów. Nie oznacza to jednak, iż nie można zupełnie wykluczyć sytuacji w której Niemcy same nie wyjdą ze strefy euro. Do czego zmierzam? Po prostu nie oczekujmy wiele po szczycie Unii Europejskiej zaplanowanym na 28-29 czerwca, bo tak zwanych spotkań ostatniej szansy było ostatnio całkiem sporo…
Nie bądźmy naiwni, że tylko Hiszpania będzie potrzebować w najbliższych miesiącach wsparcia. Niezależnie od tego, jak portugalski rząd będzie wypełniać warunki ostatniego bailoutu, to i tak kraj ten jako pierwszy dostanie rykoszetem – kolejne 90 mld EUR dla Portugalczyków w 2013 r. jest dość prawdopodobnym scenariuszem. Ogromną zagadką pozostaną Grecy, którzy jeszcze przez kilkanaście miesięcy będą kluczyć, aż w końcu staną przed koniecznością opuszczenia Eurolandu – oczywiście, jeżeli najbliższe wybory wygra radykalnie lewicowa SYRIZA, to dojdzie do tego znacznie szybciej.
Największym problemem stanie się jednak sytuacja we Francji, a także we Włoszech. Niezależnie od tego, czy pomysł cofnięcia reformy emerytalnej Nicholasa Sarkozy’ego jest tylko wyborczą zagrywką prezydenta Francois Hollande’a, która ma pomóc przejąć pełnię władzy przez socjalistów (sondaże dają im na to duże szanse), to może mieć fatalne skutki. Dla agencji ratingowych będzie jasne, iż francuskie władze wbrew obietnicom nie będą w stanie obniżyć nadmiernego deficytu budżetowego, co może skutkować utratą prestiżowego ratingu AAA (moim zdaniem dojdzie do tego jeszcze w czerwcu). Polityka Hollande’a niesie jednak ze sobą znacznie większe zagrożenia – są nimi rozbudzone nadzieje zachodnich społeczeństw, iż łatwo jest powiedzieć „nie” koniecznym i niezbyt popularnym reformom. Tyle, że bez wzrostu konkurencyjności gospodarki, co wiąże się z radykalnymi reformami rynku pracy, strefa euro nie ma na dłuższą metę szans na przetrwanie (nie można przecież zdewaluować własnej waluty, bo się jej nie ma). Analogiczne problemy będą za chwilę mieć Włosi, bo rządy technokraty Mario Montiego nie będą trwać wiecznie, mimo, iż on sam okazuje się być dość zręcznym dyplomatą lawirując pomiędzy Paryżem, Berlinem, a Waszyngtonem.
Niemiecka kanclerz wbrew temu, co się twierdzi, ma poczucie europejskiej solidarności. Ale jeszcze lepiej umie dbać o niemieckie interesy. Słusznie twierdzi, iż pomysły emisji euroobligacji, czy też powołania unii bankowej, nie są żadnym panaceum na europejski kryzys. Mówiąc tak, uwiązałaby na lata Niemcy w niekończące się zobowiązania zaciągane przez nieodpowiedzialnych, europejskich polityków.
Jednocześnie sama zaprzepaściłaby to, co udało się jeszcze za kadencji Gerharda Schroedera, czyli wypracowaną konkurencyjną przewagę niemieckiej gospodarki. Angela Merkel dobrze wie jednak, czym może grozić niekontrolowany rozpad strefy euro – dlatego też do końca będzie walczyć o to, aby zmusić europejskich polityków do podjęcia radykalnych reform, które jednak powinny zostać mocno osadzone w prawie poszczególnych krajów. Nie oznacza to jednak, iż nie można zupełnie wykluczyć sytuacji w której Niemcy same nie wyjdą ze strefy euro. Do czego zmierzam? Po prostu nie oczekujmy wiele po szczycie Unii Europejskiej zaplanowanym na 28-29 czerwca, bo tak zwanych spotkań ostatniej szansy było ostatnio całkiem sporo…
Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Dolar chwilowo bez kierunku?
09:37 Raport DM BOŚ z rynku walutW poniedziałek amerykańska waluta straciła, dzisiaj zyskuje. Widać, ze rynkom brakuje kierunku i mocnych argumentów. Uwagę zwraca przyzwoite zachowanie się indeksów na Wall Street (wczorajsza korekta po zwyżkach z ubiegłego tygodnia była płytka), oraz utrzymujący się umiarkowany popyt na amerykański dług. Wygląda na to, że inwestorzy nie chcą podejmować decyzji biorąc pod uwagę kluczowe, cenotwórcze wątki - wyczekiwanie na odwilż we wzajemnych relacjach handlowych pomiędzy USA, a Chinami, ...
Obawy o stagflację w USA pogłebiają się
07:51 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersIndeks aktywności przemysłowej Fed z Dallas przyniósł mocno negatywne zaskoczenie. To kolejna czerwona lampka dla amerykańskiej gospodarki. Wcześniej otrzymaliśmy serię rozczarowujących wskaźników nastrojów. Indeks osiągnął poziom około -36, czyli blisko 19 punktów poniżej oczekiwań. Jeszcze bardziej niepokojące są jego składowe – zamówienia nowych towarów gwałtownie spadły, podczas gdy ceny płacone przez producentów istotnie wzrosły. Dolar znalazł się pod lekką presją spadkową.
Wąskie zwycięstwo Liberałów w Kanadzie bez większego wpływu na rynek
07:05 Poranny komentarz walutowy XTBDolar kanadyjski osłabił się po ogłoszeniu przewidywanego wąskiego zwycięstwa Partii Liberalnej w wyborach krajowych. Partia Liberalna Kanady ma wygrać czwarte z rzędu wybory, dając mandat byłemu prezesowi banku centralnego Markowi Carneyowi, który w kampanii obiecywał pobudzenie wzrostu gospodarczego i przeciwstawienie się prezydentowi USA Donaldowi Trumpowi w wojnie handlowej. Margines zwycięstwa wydaje się być jednak wąski, co zmusi rząd do współpracy z innymi partiami w celu uchwalania budżetów i innych ustaw.
Amerykanie obawiają się drastycznego wzrostu cen
2025-04-28 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWzrost długoterminowych oraz krótkoterminowych oczekiwań inflacyjnych w USA, rejestrowany przez Uniwersytet Michigan, przestaje wyglądać na statystyczną anomalię. Dane z drugiej rundy kwietniowych badań jedynie potwierdzają tendencję, którą wskazywały już wcześniejsze wyniki z marca i początku kwietnia: konsumenci wyraźnie zaczęli spodziewać się wyższej cen w krótkim oraz długim horyzoncie czasowym. To znacząca zmiana, zwłaszcza w zestawieniu z okresem inflacji po pandemii covid, kiedy wzrost oczekiwań był stosunkowo niewielki.
Wyczekiwanie na kolejne wieści
2025-04-28 Raport DM BOŚ z rynku walutSekretarz Skarbu Scott Bessent poinformował agencje o spotkaniu z przedstawicielami Chin, po którym stwierdził, że tak wysokie, wzajemne stawki celne są nie do utrzymania, co podbiło spekulacje, co do ich obniżenia. Presja rynków na konkretne działania rośnie, choć trudno ocenić, kiedy pojawiłyby się konkrety. Niemniej administracja Trumpa zdaje się czuć naciski z Wall Street, gdyż pojawiły się doniesienia, że urzędnicy chcieliby zawrzeć nowe umowy handlowe z niektórymi krajami nawet w tym tygodniu, chociaż mogą pojawić się opóźnienia - innymi słowy: chcemy, rozumiemy i pracujemy nad jak najszybszą finalizacją.
Intensywna majówka
2025-04-28 Poranny komentarz walutowy XTBDość spokojnie jest w poniedziałkowy poranek na rynkach finansowych, szczególnie jak na wydarzenia ostatnich tygodni. Wyprzedaż dolara zatrzymała się, zaś indeksy odbiły wobec pewnego rodzaju odwilży w polityce celnej Waszyngtonu, choć sytuacja może się szybko zmienić. Paradoksalnie główne wydarzenia tego tygodnia czekają nas w okresie polskiego majowego weekendu. Kwiecień był drugim kolejnym miesiącem intensywnej wyprzedaży dolara amerykańskiego, a kurs EURUSD dotarł w okolice 1,15 – poziomu niewidzianego od końca 2021 roku.
Deeskalacja i doważanie USA
2025-04-25 Raport DM BOŚ z rynku walutChińczycy temu zaprzeczają, ale prezydent Trump twierdzi, że prowadzone są już zakulisowe rozmowy z Chinami na temat obniżenia stawek celnych po obu stronach i progres w tym temacie jest widoczny. Chiny mają rozważyć zwolnienia dla amerykańskiego sprzętu medycznego i chemikaliów przemysłowych, podczas kiedy USA mogą wprowadzić zwolnienia na wybrane półprzewodniki i układy scalone.
Rynkowe światełko w tunelu?
2025-04-25 Poranny komentarz walutowy XTBOstatnia w tym tygodniu sesja na międzynarodowych rynkach finansowych rozpoczyna się pozytywnie, ponieważ dobre wyniki kwartalne Alphabet oraz informacje o możliwych luzowaniach celnych ze strony Chin zmniejszają szansę wystąpienia globalnej recesji, która jeszcze ostatnio jako temat przewodni stanowiła główny element wywołujący paniczne wyprzedaże rynku.
Deal z Chinami nie pojawi się prędko
2025-04-24 Raport DM BOŚ z rynku walutCzwartek przynosi cofnięcie dolara na szerokim rynku po dwóch dniach jego odbicia. W tym czasie mocno wzrosły tez indeksy na Wall Street, zanotowaliśmy ruch na kryptowalutach, odreagowały też przecenione ostatnio amerykańskie obligacje. Rynki zareagowały tak na sygnały, że USA oczekują deeskalacji w wywołanej przez siebie wojnie handlowej z Chinami, a prezydent Trump wyraźnie podkreślił, że nie planuje zwolnić szefa FED, który uparcie nie chce obniżyć stóp procentowych.
Złoto wrażliwe na sygnały z Waszyngtonu
2025-04-24 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersW środę ceny złota doświadczyły największego jednodniowego spadku od prawie czterech lat, co wywołało pytania o trwałość dotychczasowego rajdu cenowego na tym rynku. Gwałtowny spadek był bezpośrednią reakcją na złagodzenie retoryki prezydenta Donalda Trumpa w sprawie ceł wobec Chin oraz na rosnącą niepewność dotyczącą przyszłości szefa Rezerwy Federalnej.