Data dodania: 2012-04-10 (13:06)
Gorsze dane nt. nowych etatów poza rolnictwem, jakie napłynęły w piątek z USA, raczej nie zwiększą dyskusji nt. kolejnej rundy skupu aktywów przez FED. Coraz więcej inwestorów zaczyna rozgrywać europejską kartę – to widać po rosnących rentownościach hiszpańskich i włoskich obligacji. Reszta pozostaje w cieniu – nawet lepsze dane z Chin.
EUR/USD – Emocje rosną, ale spadków na razie nie będzie?
EUR/CHF – Cisza przed burzą?
Piątkowy odczyt Departamentu Pracy USA rozczarował – w marcu przybyło tylko 120 tys. nowych etatów poza rolnictwem (oczekiwano 200 tys., a nawet więcej biorąc pod uwagę dobre odczyty ADP i ciekawe wskazania płynące z subindeksów zatrudnienia ISM). Sytuację uratował jednak spadek stopy bezrobocia z 8,3 proc. do 8,2 proc. – niemniej dolar po tej publikacji się osłabił – jednak nie tak znacząco biorąc pod uwagę, że w Wielki Piątek płynność rynku nie była duża. Pojawiły się opinie, iż słabsze dane pozostawiły furtkę do powrotu dyskusji nt. QE3, ale na ile jest to rzeczywiście prawdopodobne? Tylko dłuższa seria słabszych danych mogłaby zmienić obecne nastawienie większości członków FOMC.
Tymczasem coraz większym problemem staje się sytuacja w Europie. Rentowności 10-letnich obligacji Hiszpanii pokonały jeszcze przed Świętami ważny opór na 5,75 proc. i celem na ten tydzień mogą okazać się kluczowe okolice 6,00 proc. W górę idą też analogiczne papiery włoskie – dzisiaj naruszyły poziom 5,50 proc. Wygląda na to, że spekulanci już zaczęli rozdawać karty licząc na spory ruch w kontekście kolejnej fali kryzysu. Bo schemat się powtarza – mimo szumnych deklaracji oficjeli strefa euro nie zdołała zbudować efektywnego finansowego „firewalla” – realna moc Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego (ESM) w tym roku to 200-250 mld EUR – o tym, że środków jest zbyt mało zwrócił dzisiaj uwagę szef Instytutu Finansów Międzynarodowych (IIF), który „zabłysnął w mediach” podczas długich negocjacji ws. umorzenia greckiego długu. Jednocześnie coraz więcej inwestorów zdaje sobie sprawę, że sytuacja w Hiszpanii jest „ekstremalnie trudna” – ale w przeciwieństwie do premiera Mariano Rajoya, który użył takich słów kilka dni temu – zaczynają dostrzegać drugie dno, którym może okazać się konieczność sięgnięcia po zewnętrzne finansowanie (bailout) jeszcze w tym roku. Wczoraj rząd zaprezentował pakiet dodatkowych oszczędności na 10 mld EUR – tym razem w obszarze ochrony zdrowia (przestaje być darmowa dla wszystkich) i oświaty. Jednocześnie poinformowano, iż możliwe jest podjęcie dalszych działań w kolejnych tygodniach. Inwestorzy zdają się tego nie kupować i słusznie – w jednym z komentarzy publikowanych w ostatnich tygodniach zwróciłem uwagę, iż problemem Hiszpanii jest źle zorientowana gospodarka, problem z samorządami i rosnący bagaż złych długów hipotecznych w bankach – tutaj trzeba strukturalnych reform, a nie doraźnych cięć wydatków. Na razie względnie spokojnie wygląda sytuacja na portugalskim rynku długu, chociaż rentowności utrzymują się na wysokich poziomach, co zwiększa prawdopodobieństwo kolejnego bailoutu przed połową 2013 r. (wtedy Portugalia miała wrócić na rynek finansowy). Niemniej, jeżeli sytuacja w Hiszpanii będzie szybko ewoluować, to przeniesie się to na Portugalię. Zwłaszcza, że dodatkowo niepokój budzi sytuacja w tamtejszym sektorze bankowym – w marcu tamtejsze instytucje pożyczyły o 18 proc. więcej pieniędzy w Europejskim Banku Centralnym, niż w lutym – to już kwota 56,3 mld EUR.
Dzisiaj kalendarz danych jest pusty, ale warto na chwilę odnieść się do opublikowanych w nocy lepszych danych z Chin. Wbrew obawom w marcu odnotowano nadwyżkę w handlu w wysokości 5,347 mld USD, a eksport wzrósł o 8,9 proc. r/r. To dobre informacje, zwłaszcza w kontekście dużego deficytu w lutym (31,5 mld USD), co było wynikiem obchodów chińskiego nowego roku. Dane ruszyły rynkami, ale na krótko – inwestorzy wciąż mają w pamięci ostatnią serię słabszych danych z realnej gospodarki i rozbieżności pomiędzy odczytami PMI – rządowym, a wyliczanym niezależnie przez Markit/HSBC. Innymi słowy, dzisiejsze dane raczej nie zmienią obaw związanych z przyszłością chińskiej gospodarki.
EUR/USD – Emocje rosną, ale spadków na razie nie będzie?
Im więcej inwestorów mówi o problemach strefy euro (patrz akapity wcześniej), tym większa powinna być presja na notowania wspólnej waluty – przynajmniej teoretycznie. Układ techniczny na EUR/USD nie jest najlepszy w średnim terminie (formacja RGR ma coraz większe szanse się zrealizować), ale w krótszym ujęciu widać skuteczną (bo poziom był testowany dwukrotnie) linii szyi tej formacji w okolicach 1,3030. Nadal jako wsparcie funkcjonuje też cała strefa 1,3030-80. Mocny opór to rejon 1,3144 , który był testowany dzisiaj w godzinach nocnych. Jeżeli w najbliższych godzinach nie dojdzie do wyraźniejszego zejścia poniżej 1,3080, to możemy zobaczyć ponowny atak na 1,3145, a w perspektywie dnia-dwóch naruszenie tego poziomu. Celem dla ruchu mogłyby się stać okolice 1,3170-1,3200, a powodem – bardziej zdecydowane działania europejskich decydentów (interwencja ECB na rynku długu Hiszpanii i Włoch?). W średnim terminie (przyszły tydzień) możliwe jest złamanie bariery 1,30.
Kluczowe wsparcia: 1,3080; 1,3060; 1,3030; 1,3000
Kluczowe opory: 1,3100; 1,3145; 1,3180; 1,3225
EUR/CHF – Cisza przed burzą?
W czwartek podjęta została próba złamania bariery 1,20 na EUR/CHF, którą we wrześniu ub.r. ustanowił Narodowy Bank Szwajcarii i zobowiązał się do jej obrony „wszelkimi możliwymi środkami”. Sięgnęliśmy poziomu 1,19985, po czym SNB wpierw ustami swojego rzecznika wydał komunikat w którym „przypomniał” o swojej determinacji do obrony kursu, a później pojawił się na rynku. Efektem był ruch w okolice 1,2025 – to niewiele, ale i też na rynku spekuluje się, że SNB wydał „niewiele” pieniędzy – około 1 mld EUR. Na wykresie widać, że rejon 1,2025 stał się krótkoterminowym oporem, co sugeruje, że rynek ponownie spróbuje przetestować „wytrzymałość” banku centralnego. Tym razem spekulanci mogą zaangażować większe środki, bo i jest o co grać. Nie można wykluczyć, że tak naprawdę determinacja SNB do obrony kursu maleje, zwłaszcza, że gospodarka wykazuje pomału sygnały poprawy (nawet dane o deflacji nie były takie złe), a szwajcarscy politycy mogą nieoficjalnie wywierać coraz większą presję na bank centralny, aby ograniczył interwencje (jeżeli te staną się coraz częstsze).
A jak prezentuje się sytuacja na wykresie EUR/CHF? W krótkim okresie możliwe jest złamanie okolic 1,2025 i ruch w stronę 1,2030-35, które to okolice są o wiele ważniejszym oporem. Ich nieudane złamanie może skłonić do ponownego ataku na 1,20, co może mieć miejsce w przyszłym tygodniu (wraz ze spadkiem EUR/USD poniżej 1,30). Miesięczna perspektywa to 1,18-1,19 na EUR/CHF.
Kluczowe wsparcia: 1,2019; 1,2000; 1,1935
Kluczowe opory: 1,2025; 1,2030; 1,2035; 1,2045
EUR/CHF – Cisza przed burzą?
Piątkowy odczyt Departamentu Pracy USA rozczarował – w marcu przybyło tylko 120 tys. nowych etatów poza rolnictwem (oczekiwano 200 tys., a nawet więcej biorąc pod uwagę dobre odczyty ADP i ciekawe wskazania płynące z subindeksów zatrudnienia ISM). Sytuację uratował jednak spadek stopy bezrobocia z 8,3 proc. do 8,2 proc. – niemniej dolar po tej publikacji się osłabił – jednak nie tak znacząco biorąc pod uwagę, że w Wielki Piątek płynność rynku nie była duża. Pojawiły się opinie, iż słabsze dane pozostawiły furtkę do powrotu dyskusji nt. QE3, ale na ile jest to rzeczywiście prawdopodobne? Tylko dłuższa seria słabszych danych mogłaby zmienić obecne nastawienie większości członków FOMC.
Tymczasem coraz większym problemem staje się sytuacja w Europie. Rentowności 10-letnich obligacji Hiszpanii pokonały jeszcze przed Świętami ważny opór na 5,75 proc. i celem na ten tydzień mogą okazać się kluczowe okolice 6,00 proc. W górę idą też analogiczne papiery włoskie – dzisiaj naruszyły poziom 5,50 proc. Wygląda na to, że spekulanci już zaczęli rozdawać karty licząc na spory ruch w kontekście kolejnej fali kryzysu. Bo schemat się powtarza – mimo szumnych deklaracji oficjeli strefa euro nie zdołała zbudować efektywnego finansowego „firewalla” – realna moc Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego (ESM) w tym roku to 200-250 mld EUR – o tym, że środków jest zbyt mało zwrócił dzisiaj uwagę szef Instytutu Finansów Międzynarodowych (IIF), który „zabłysnął w mediach” podczas długich negocjacji ws. umorzenia greckiego długu. Jednocześnie coraz więcej inwestorów zdaje sobie sprawę, że sytuacja w Hiszpanii jest „ekstremalnie trudna” – ale w przeciwieństwie do premiera Mariano Rajoya, który użył takich słów kilka dni temu – zaczynają dostrzegać drugie dno, którym może okazać się konieczność sięgnięcia po zewnętrzne finansowanie (bailout) jeszcze w tym roku. Wczoraj rząd zaprezentował pakiet dodatkowych oszczędności na 10 mld EUR – tym razem w obszarze ochrony zdrowia (przestaje być darmowa dla wszystkich) i oświaty. Jednocześnie poinformowano, iż możliwe jest podjęcie dalszych działań w kolejnych tygodniach. Inwestorzy zdają się tego nie kupować i słusznie – w jednym z komentarzy publikowanych w ostatnich tygodniach zwróciłem uwagę, iż problemem Hiszpanii jest źle zorientowana gospodarka, problem z samorządami i rosnący bagaż złych długów hipotecznych w bankach – tutaj trzeba strukturalnych reform, a nie doraźnych cięć wydatków. Na razie względnie spokojnie wygląda sytuacja na portugalskim rynku długu, chociaż rentowności utrzymują się na wysokich poziomach, co zwiększa prawdopodobieństwo kolejnego bailoutu przed połową 2013 r. (wtedy Portugalia miała wrócić na rynek finansowy). Niemniej, jeżeli sytuacja w Hiszpanii będzie szybko ewoluować, to przeniesie się to na Portugalię. Zwłaszcza, że dodatkowo niepokój budzi sytuacja w tamtejszym sektorze bankowym – w marcu tamtejsze instytucje pożyczyły o 18 proc. więcej pieniędzy w Europejskim Banku Centralnym, niż w lutym – to już kwota 56,3 mld EUR.
Dzisiaj kalendarz danych jest pusty, ale warto na chwilę odnieść się do opublikowanych w nocy lepszych danych z Chin. Wbrew obawom w marcu odnotowano nadwyżkę w handlu w wysokości 5,347 mld USD, a eksport wzrósł o 8,9 proc. r/r. To dobre informacje, zwłaszcza w kontekście dużego deficytu w lutym (31,5 mld USD), co było wynikiem obchodów chińskiego nowego roku. Dane ruszyły rynkami, ale na krótko – inwestorzy wciąż mają w pamięci ostatnią serię słabszych danych z realnej gospodarki i rozbieżności pomiędzy odczytami PMI – rządowym, a wyliczanym niezależnie przez Markit/HSBC. Innymi słowy, dzisiejsze dane raczej nie zmienią obaw związanych z przyszłością chińskiej gospodarki.
EUR/USD – Emocje rosną, ale spadków na razie nie będzie?
Im więcej inwestorów mówi o problemach strefy euro (patrz akapity wcześniej), tym większa powinna być presja na notowania wspólnej waluty – przynajmniej teoretycznie. Układ techniczny na EUR/USD nie jest najlepszy w średnim terminie (formacja RGR ma coraz większe szanse się zrealizować), ale w krótszym ujęciu widać skuteczną (bo poziom był testowany dwukrotnie) linii szyi tej formacji w okolicach 1,3030. Nadal jako wsparcie funkcjonuje też cała strefa 1,3030-80. Mocny opór to rejon 1,3144 , który był testowany dzisiaj w godzinach nocnych. Jeżeli w najbliższych godzinach nie dojdzie do wyraźniejszego zejścia poniżej 1,3080, to możemy zobaczyć ponowny atak na 1,3145, a w perspektywie dnia-dwóch naruszenie tego poziomu. Celem dla ruchu mogłyby się stać okolice 1,3170-1,3200, a powodem – bardziej zdecydowane działania europejskich decydentów (interwencja ECB na rynku długu Hiszpanii i Włoch?). W średnim terminie (przyszły tydzień) możliwe jest złamanie bariery 1,30.
Kluczowe wsparcia: 1,3080; 1,3060; 1,3030; 1,3000
Kluczowe opory: 1,3100; 1,3145; 1,3180; 1,3225
EUR/CHF – Cisza przed burzą?
W czwartek podjęta została próba złamania bariery 1,20 na EUR/CHF, którą we wrześniu ub.r. ustanowił Narodowy Bank Szwajcarii i zobowiązał się do jej obrony „wszelkimi możliwymi środkami”. Sięgnęliśmy poziomu 1,19985, po czym SNB wpierw ustami swojego rzecznika wydał komunikat w którym „przypomniał” o swojej determinacji do obrony kursu, a później pojawił się na rynku. Efektem był ruch w okolice 1,2025 – to niewiele, ale i też na rynku spekuluje się, że SNB wydał „niewiele” pieniędzy – około 1 mld EUR. Na wykresie widać, że rejon 1,2025 stał się krótkoterminowym oporem, co sugeruje, że rynek ponownie spróbuje przetestować „wytrzymałość” banku centralnego. Tym razem spekulanci mogą zaangażować większe środki, bo i jest o co grać. Nie można wykluczyć, że tak naprawdę determinacja SNB do obrony kursu maleje, zwłaszcza, że gospodarka wykazuje pomału sygnały poprawy (nawet dane o deflacji nie były takie złe), a szwajcarscy politycy mogą nieoficjalnie wywierać coraz większą presję na bank centralny, aby ograniczył interwencje (jeżeli te staną się coraz częstsze).
A jak prezentuje się sytuacja na wykresie EUR/CHF? W krótkim okresie możliwe jest złamanie okolic 1,2025 i ruch w stronę 1,2030-35, które to okolice są o wiele ważniejszym oporem. Ich nieudane złamanie może skłonić do ponownego ataku na 1,20, co może mieć miejsce w przyszłym tygodniu (wraz ze spadkiem EUR/USD poniżej 1,30). Miesięczna perspektywa to 1,18-1,19 na EUR/CHF.
Kluczowe wsparcia: 1,2019; 1,2000; 1,1935
Kluczowe opory: 1,2025; 1,2030; 1,2035; 1,2045
Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Czy Trump podważy stanowisko szefa Fed?
12:13 Poranny komentarz walutowy XTBW ostatnich dniach pojawiło się sporo spekulacji na temat tego, że Donald Trump mógłby zdecydować się na wcześniejsze ogłoszenie osoby, która będzie nowym szefem Fed. Oczywiście w tym momencie nie mówi się o zwolnieniu Powella ze stanowiska, ale nominowanie nowego szefa Fed na wiele miesięcy przed wygaśnięciem kadencji obecnego mogłoby znacząco wpłynąć na nastroje na rynku finansowym. Czy w takim wypadku dolar może jeszcze mocniej stracić na wartości?
Trump coraz mocniej krytykuje Powella
2025-06-26 Raport DM BOŚ z rynku walutPrezydent USA nie omieszkał nazwać szefa FED "matołem" po tym, jak Rezerwa Federalna w zeszłym tygodniu nie obniżyła stóp procentowych. Wczoraj Jerome Powell znalazł pod presją pytań senatorów podczas składania zeznań przez Komisją Bankową, gdzie prezentował okresowy raport nt. stanu gospodarki i perspektyw polityki monetarnej. Widać było chęć "wymuszenia" odpowiedzi, co do wcześniejszej obniżki stóp procentowych. Bankier pozostał w tym względzie nieugięty - FED musi być pewien tego na ile zamieszanie z cłami Donalda Trumpa wpłynie na wskaźniki inflacji (zwłaszcza bazowej).
Dolar najtańszy od 2020 roku
2025-06-26 Komentarz walutowy XTBCzwartkowy poranek na rynkach walutowych jest wyjątkowo słaby dla dolara amerykańskiego. Waluta rezerwowa świata traci do polskiego złotego już 0,3% i tym samym schodzi na najniższe poziomy od grudnia 2020 roku. Dolar amerykański już dawno nie był taki słaby. Jednym z głównych powodów tego spadku jest niepewność i nieprzewidywalność otaczające politykę handlową USA, w szczególności wdrożenie ceł za rządów prezydenta Trumpa.
Czy dolar osiągnie 3,50 zł przed końcem wakacji? Eksperci zdradzają prognozy!
2025-06-25 Analizy walutowe MyBank.plKurs dolara amerykańskiego wobec polskiego złotego zawsze budził duże emocje zarówno wśród inwestorów, przedsiębiorców, jak i osób planujących zagraniczne podróże. Zwłaszcza w sezonie wakacyjnym pytania o przyszłość dolara stają się wyjątkowo aktualne. W tym roku, w obliczu globalnych zmian gospodarczych i politycznych, pojawiają się szczególnie interesujące pytania o to, czy dolar może osiągnąć pułap 3,50 zł jeszcze przed końcem wakacji.
Rynki już ochłonęły po ostatnich wydarzeniach...
2025-06-25 Raport DM BOŚ z rynku walutŚroda przynosi mieszane wskazania w przestrzeni FX - dolar zyskuje do jena pośród G-10, ale nie są to duże zmiany. Z kolei nadal traci wobec walut Antypodów, oraz funta, co pokazuje, że na rynkach nadal jest widoczny apetyt na ryzyko, który powrócił po tym jak sytuacja na Bliskim Wschodzie się wyciszyła i rynki zaczęły wierzyć w to, że temat izraelsko-irański spadł na dłuższy czas z wokandy.
Coraz większe podziały w Rezerwie Federalnej
2025-06-25 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWczorajsze półroczne przesłuchanie przewodniczącego Fed przed Izbą Reprezentantów USA nie przyniosło istotnych nowych informacji. Powell powtórzył dotychczasową linię retoryczną Rezerwy Federalnej, która wskazuje, że nie ma presji, by szybko dostosowywać politykę pieniężną, a decydenci mogą pozwolić sobie obserwowanie wpływu polityki handlowej USA na inflację i koniunkturę. Niemniej jednak bankier centralny przyznał, że wpływ ceł na inflację jest obecnie słabszy, niż zakładano w kwietniu. Może to utorować drogę do wcześniejszych cięć stóp procentowych, niż się jeszcze niedawno spodziewano.
Trump kończy wojnę
2025-06-24 Raport DM BOŚ z rynku walutWejście Amerykanów do wojny izraelsko-irańskiej przyspieszyło zakończenie konfliktu, a nie doprowadziło do jego eskalacji. W nocy weszły w życie ustalenia narzucone de facto przez Donalda Trumpa, czyli rozejm pomiędzy Izraelem, a Iranem, który prezydent USA uważa jednocześnie za zakończenie trwającego ponad tydzień konfliktu militarnego (tak dał do zrozumienia na swoich socialach). Główne pytanie brzmi teraz, czy obie strony na to się zgodzą? Chwilę po wyznaczonym przez Donalda Trumpa czasie obowiązywania rozejmu dochodziło jeszcze do operacji militarnych obu stron, ale później zostały one wygaszone.
Rynki reagują ulgą
2025-06-24 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWe wtorek prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump ogłosił zawieszenie broni między Izraelem a Iranem, jednak kilka godzin później Izrael oskarżył Teheran o naruszenie porozumienia, twierdząc, że wykrył wystrzelenie rakiet. W odpowiedzi izraelski minister obrony nakazał przeprowadzenie silnych uderzeń na cele w Teheranie. Choć Iran nie potwierdził oficjalnie zgody na rozejm, według anonimowych źródeł Trump zabiegał o pomoc emira Kataru w przekonaniu Iranu do zaakceptowania zawieszenia broni, co miało się ostatecznie udać.
Euforia po ogłoszeniu zawieszenia broni
2025-06-24 Poranny komentarz walutowy XTBDonald Trump po godzinie 7 rano czasu europejskiego ogłosił, że weszło w życie zawieszenie broni pomiędzy Iranem oraz Izraelem. Choć pierwsze wspomnienie miało miejsce tuż po północy, to jednak szereg ataków rakietowych wskazywał raczej na dalszą eskalację sytuacji. Niemniej po burzliwych kilkudziesięciu godzinach, rynek wyraźnie odetchnął z ulgą, choć wcześniej również nie przejmował się zbyt mocno całą sytuacją. Co widzi na rynkach? Czy może dojść do eskalacji sytuacji z obecnego miejsca?
Inwestorzy nie przejmują się konfliktem?
2025-06-23 Raport DM BOŚ z rynku walutRynki finansowe nie zareagowały jakimś poważnym tąpnięciem po informacjach o zbombardowaniu przez USA irańskich instalacji nuklearnych w niedzielę o poranku. Reakcja jest powściągliwa, co może pokazywać, że inwestorzy realnie oceniają możliwości Iranu, co do odwetu i dalszej eskalacji wojny przez USA (sam Trump zaczyna mieć problemy, po tym jak nie "poprosił" Kongresu o zgodę na atak na Iran).