Data dodania: 2011-12-30 (16:34)
Koniec roku przynosi umocnienie polskiej waluty. Tak jak argumentowaliśmy przed dwoma tygodniami złotemu pomogły oczekiwania, iż rząd będzie aktywnie „zabezpieczać się” przed ryzykiem przekroczenia progu 55% w relacji dług/PKB, mimo iż takie ryzyko było bardzo niewielkie.
Jednak ogólnie był to rok wyraźnego osłabienia polskiej waluty, co jest przede wszystkim wynikiem pogorszenia perspektyw dla globalnej gospodarki.
Notowania złotego – względnie stabilne w pierwszej połowie roku, zaczęły wyraźnie zniżkować w drugim półroczu. Jakkolwiek proces ten jest nierozerwalnie związany z kryzysem zadłużenia w Europie, tak naprawdę gro osłabienia polskiej waluty wytłumaczyć można wzrostem awersji do ryzyka i odpływem kapitału z rynków wschodzących. Solidarnie ze złotym czy forintem traciły takie waluty jak meksykańskie peso, brazylijski real czy południowoafrykański rand. Zresztą dobrym miernikiem postrzegania ryzyka przez inwestorów są ceny amerykańskich (pomimo obniżenia ratingu), niemieckich czy szwajcarskich obligacji (wszystkie w okolicach historycznych maksimów). Oznacza to, iż do umocnienia złotego potrzebne jest przekonanie wśród inwestorów, iż globalna gospodarka wraca na ścieżkę ożywienia, co spowodowałoby powrót inwestorów na rynki wschodzące.
Złotemu nie pomagał też kryzys w europejskim sektorze bankowym. Polski sektor bankowy uzależniony jest od finansowania w walutach obcych i istniało zasadnicze ryzyko, iż część tego zadłużenia trudno będzie odnowić. Wróciły zatem demony z początku 2009 roku kiedy podobne obawy pchnęły notowania EURPLN w pobliże 5,00. Tym razem nie stało się tak tylko dlatego, iż EBC (przy wsparciu Fed) dostarcza rekordowe ilości pieniądza do systemu bankowego. Jednak ryzyko cały czas jest aktualne. Polski nadzór finansowy podjął co prawda kroki mające w przyszłości ograniczyć to ryzyko, ale nawis kredytów walutowych będzie stanowił czynnik ryzyka dla złotego jeszcze przez kilka lat.
Zamkniętym tematem staje się kwestia relacji dług publiczny/PKB w kontekście notowań złotego. Ministerstwo Finansów potwierdziło nasze szacunki, iż będzie ona zbliżona do poziomu 54%. W przyszłym roku do obliczenia tej relacji wykorzystany będzie kurs średnioroczny. Na rynku obecny będzie prawdopodobnie nadal NBP, którego celem nie był próg zadłużenia a zmniejszenie amplitudy wahań na rynku w celu ograniczenia negatywnego wpływu na inflację. Jak pokazało ostatnich kilka miesięcy, interwencje te nie mają wpływu na trend (i skalę osłabienia polskiej waluty), wprowadzają jednak dodatkowy element niepewności dla krótkoterminowych graczy na rynku złotego.
Rok przyszły ma szanse przynieść umocnienie złotego. W bazowym scenariuszu (zakładającym brak negatywnych szoków, jakim byłoby np. załamanie na rynku nieruchomości w Chinach) zakładamy poprawę koniunktury gospodarczej w drugim lub trzecim kwartale przyszłego roku, co powinno wpłynąć pozytywnie na nastroje rynkowe i w konsekwencji prowadzić do umocnienia złotego, nawet poniżej 4,20 za euro. Jednak zanim to nastąpi złoty może być słabszy. W pierwszym kwartale średni kurs EURPLN może zamknąć się w przedziale 4,50-4,60 wobec słabej koniunktury w Europie i przedłużającej się niepewności co do porozumienia fiskalnego (które naszym zdaniem będzie wypracowywane w dużych bólach). W piątek o godzinie 16.00 euro kosztowało 4,45 złotego (+12,7% w skali roku), dolar 3,43 złotego (+15,9%), frank 3,66 (+15,5%), zaś funt 5,33 (+15,6%).
Notowania złotego – względnie stabilne w pierwszej połowie roku, zaczęły wyraźnie zniżkować w drugim półroczu. Jakkolwiek proces ten jest nierozerwalnie związany z kryzysem zadłużenia w Europie, tak naprawdę gro osłabienia polskiej waluty wytłumaczyć można wzrostem awersji do ryzyka i odpływem kapitału z rynków wschodzących. Solidarnie ze złotym czy forintem traciły takie waluty jak meksykańskie peso, brazylijski real czy południowoafrykański rand. Zresztą dobrym miernikiem postrzegania ryzyka przez inwestorów są ceny amerykańskich (pomimo obniżenia ratingu), niemieckich czy szwajcarskich obligacji (wszystkie w okolicach historycznych maksimów). Oznacza to, iż do umocnienia złotego potrzebne jest przekonanie wśród inwestorów, iż globalna gospodarka wraca na ścieżkę ożywienia, co spowodowałoby powrót inwestorów na rynki wschodzące.
Złotemu nie pomagał też kryzys w europejskim sektorze bankowym. Polski sektor bankowy uzależniony jest od finansowania w walutach obcych i istniało zasadnicze ryzyko, iż część tego zadłużenia trudno będzie odnowić. Wróciły zatem demony z początku 2009 roku kiedy podobne obawy pchnęły notowania EURPLN w pobliże 5,00. Tym razem nie stało się tak tylko dlatego, iż EBC (przy wsparciu Fed) dostarcza rekordowe ilości pieniądza do systemu bankowego. Jednak ryzyko cały czas jest aktualne. Polski nadzór finansowy podjął co prawda kroki mające w przyszłości ograniczyć to ryzyko, ale nawis kredytów walutowych będzie stanowił czynnik ryzyka dla złotego jeszcze przez kilka lat.
Zamkniętym tematem staje się kwestia relacji dług publiczny/PKB w kontekście notowań złotego. Ministerstwo Finansów potwierdziło nasze szacunki, iż będzie ona zbliżona do poziomu 54%. W przyszłym roku do obliczenia tej relacji wykorzystany będzie kurs średnioroczny. Na rynku obecny będzie prawdopodobnie nadal NBP, którego celem nie był próg zadłużenia a zmniejszenie amplitudy wahań na rynku w celu ograniczenia negatywnego wpływu na inflację. Jak pokazało ostatnich kilka miesięcy, interwencje te nie mają wpływu na trend (i skalę osłabienia polskiej waluty), wprowadzają jednak dodatkowy element niepewności dla krótkoterminowych graczy na rynku złotego.
Rok przyszły ma szanse przynieść umocnienie złotego. W bazowym scenariuszu (zakładającym brak negatywnych szoków, jakim byłoby np. załamanie na rynku nieruchomości w Chinach) zakładamy poprawę koniunktury gospodarczej w drugim lub trzecim kwartale przyszłego roku, co powinno wpłynąć pozytywnie na nastroje rynkowe i w konsekwencji prowadzić do umocnienia złotego, nawet poniżej 4,20 za euro. Jednak zanim to nastąpi złoty może być słabszy. W pierwszym kwartale średni kurs EURPLN może zamknąć się w przedziale 4,50-4,60 wobec słabej koniunktury w Europie i przedłużającej się niepewności co do porozumienia fiskalnego (które naszym zdaniem będzie wypracowywane w dużych bólach). W piątek o godzinie 16.00 euro kosztowało 4,45 złotego (+12,7% w skali roku), dolar 3,43 złotego (+15,9%), frank 3,66 (+15,5%), zaś funt 5,33 (+15,6%).
Źródło: dr Przemysław Kwiecień, X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski X-Trade Brokers
Dom Maklerski X-Trade Brokers
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Trump coraz mocniej krytykuje Powella
13:59 Raport DM BOŚ z rynku walutPrezydent USA nie omieszkał nazwać szefa FED "matołem" po tym, jak Rezerwa Federalna w zeszłym tygodniu nie obniżyła stóp procentowych. Wczoraj Jerome Powell znalazł pod presją pytań senatorów podczas składania zeznań przez Komisją Bankową, gdzie prezentował okresowy raport nt. stanu gospodarki i perspektyw polityki monetarnej. Widać było chęć "wymuszenia" odpowiedzi, co do wcześniejszej obniżki stóp procentowych. Bankier pozostał w tym względzie nieugięty - FED musi być pewien tego na ile zamieszanie z cłami Donalda Trumpa wpłynie na wskaźniki inflacji (zwłaszcza bazowej).
Dolar najtańszy od 2020 roku
13:58 Komentarz walutowy XTBCzwartkowy poranek na rynkach walutowych jest wyjątkowo słaby dla dolara amerykańskiego. Waluta rezerwowa świata traci do polskiego złotego już 0,3% i tym samym schodzi na najniższe poziomy od grudnia 2020 roku. Dolar amerykański już dawno nie był taki słaby. Jednym z głównych powodów tego spadku jest niepewność i nieprzewidywalność otaczające politykę handlową USA, w szczególności wdrożenie ceł za rządów prezydenta Trumpa.
Czy dolar osiągnie 3,50 zł przed końcem wakacji? Eksperci zdradzają prognozy!
2025-06-25 Analizy walutowe MyBank.plKurs dolara amerykańskiego wobec polskiego złotego zawsze budził duże emocje zarówno wśród inwestorów, przedsiębiorców, jak i osób planujących zagraniczne podróże. Zwłaszcza w sezonie wakacyjnym pytania o przyszłość dolara stają się wyjątkowo aktualne. W tym roku, w obliczu globalnych zmian gospodarczych i politycznych, pojawiają się szczególnie interesujące pytania o to, czy dolar może osiągnąć pułap 3,50 zł jeszcze przed końcem wakacji.
Rynki już ochłonęły po ostatnich wydarzeniach...
2025-06-25 Raport DM BOŚ z rynku walutŚroda przynosi mieszane wskazania w przestrzeni FX - dolar zyskuje do jena pośród G-10, ale nie są to duże zmiany. Z kolei nadal traci wobec walut Antypodów, oraz funta, co pokazuje, że na rynkach nadal jest widoczny apetyt na ryzyko, który powrócił po tym jak sytuacja na Bliskim Wschodzie się wyciszyła i rynki zaczęły wierzyć w to, że temat izraelsko-irański spadł na dłuższy czas z wokandy.
Coraz większe podziały w Rezerwie Federalnej
2025-06-25 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWczorajsze półroczne przesłuchanie przewodniczącego Fed przed Izbą Reprezentantów USA nie przyniosło istotnych nowych informacji. Powell powtórzył dotychczasową linię retoryczną Rezerwy Federalnej, która wskazuje, że nie ma presji, by szybko dostosowywać politykę pieniężną, a decydenci mogą pozwolić sobie obserwowanie wpływu polityki handlowej USA na inflację i koniunkturę. Niemniej jednak bankier centralny przyznał, że wpływ ceł na inflację jest obecnie słabszy, niż zakładano w kwietniu. Może to utorować drogę do wcześniejszych cięć stóp procentowych, niż się jeszcze niedawno spodziewano.
Trump kończy wojnę
2025-06-24 Raport DM BOŚ z rynku walutWejście Amerykanów do wojny izraelsko-irańskiej przyspieszyło zakończenie konfliktu, a nie doprowadziło do jego eskalacji. W nocy weszły w życie ustalenia narzucone de facto przez Donalda Trumpa, czyli rozejm pomiędzy Izraelem, a Iranem, który prezydent USA uważa jednocześnie za zakończenie trwającego ponad tydzień konfliktu militarnego (tak dał do zrozumienia na swoich socialach). Główne pytanie brzmi teraz, czy obie strony na to się zgodzą? Chwilę po wyznaczonym przez Donalda Trumpa czasie obowiązywania rozejmu dochodziło jeszcze do operacji militarnych obu stron, ale później zostały one wygaszone.
Rynki reagują ulgą
2025-06-24 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWe wtorek prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump ogłosił zawieszenie broni między Izraelem a Iranem, jednak kilka godzin później Izrael oskarżył Teheran o naruszenie porozumienia, twierdząc, że wykrył wystrzelenie rakiet. W odpowiedzi izraelski minister obrony nakazał przeprowadzenie silnych uderzeń na cele w Teheranie. Choć Iran nie potwierdził oficjalnie zgody na rozejm, według anonimowych źródeł Trump zabiegał o pomoc emira Kataru w przekonaniu Iranu do zaakceptowania zawieszenia broni, co miało się ostatecznie udać.
Euforia po ogłoszeniu zawieszenia broni
2025-06-24 Poranny komentarz walutowy XTBDonald Trump po godzinie 7 rano czasu europejskiego ogłosił, że weszło w życie zawieszenie broni pomiędzy Iranem oraz Izraelem. Choć pierwsze wspomnienie miało miejsce tuż po północy, to jednak szereg ataków rakietowych wskazywał raczej na dalszą eskalację sytuacji. Niemniej po burzliwych kilkudziesięciu godzinach, rynek wyraźnie odetchnął z ulgą, choć wcześniej również nie przejmował się zbyt mocno całą sytuacją. Co widzi na rynkach? Czy może dojść do eskalacji sytuacji z obecnego miejsca?
Inwestorzy nie przejmują się konfliktem?
2025-06-23 Raport DM BOŚ z rynku walutRynki finansowe nie zareagowały jakimś poważnym tąpnięciem po informacjach o zbombardowaniu przez USA irańskich instalacji nuklearnych w niedzielę o poranku. Reakcja jest powściągliwa, co może pokazywać, że inwestorzy realnie oceniają możliwości Iranu, co do odwetu i dalszej eskalacji wojny przez USA (sam Trump zaczyna mieć problemy, po tym jak nie "poprosił" Kongresu o zgodę na atak na Iran).
Rynek ropy i gazu ziemnego w centrum uwagi
2025-06-23 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersW obliczu eskalacji konfliktu na Bliskim Wschodzie, szczególnie po amerykańskich atakach na irańskie obiekty nuklearne z 23 czerwca 2025 roku, zarówno rynek ropy, jak i gazu ziemnego znalazły się pod silną presją geopolityczną. O ile natychmiastowe skutki fizyczne tych działań (w postaci rzeczywistych zakłóceń w dostawach) nie są jeszcze widoczne, to napięcie w regionie przekłada się na wyraźny wzrost premii ryzyka, czego efektem są gwałtowne reakcje cenowe i rosnąca nerwowość wśród uczestników rynku.