Można zrozumieć, że z politycznego punktu widzenia (zwłaszcza, kiedy nadal prowadzimy prezydencję unijną) taka wypowiedź jest dobra, ale z punktu widzenia rynków finansowych jest negatywna, gdyż mamy do czynienia z pewnym zaproszeniem do dalszej spekulacji na złotym. Premier zapowiadając dalej w swoich słowach działania stabilizujące kurs złotego na „przyzwoitym poziomie”, daje sygnał zagranicznym inwestorom, aby ci już wkrótce powiedzieli „sprawdzam!”. Zwłaszcza w sytuacji, kiedy zamieszanie w strefie euro będzie trwać nadal, a ewentualna decyzja agencji S&P obniżająca ratingi dla części krajów strefy euro, ten chaos tylko nasili (gdyż pogłębi to tylko problemy z finansowaniem poszczególnych państw). Pierwsza reakcja rynku na słowa premiera była jednak zgodna z jego zamiarami – złoty nieznacznie zyskał, gdyż inwestorzy obawiali się, że może to zapowiadać działania interwencyjne ze strony NBP i MF. Nasza waluta zyskała też w ślad za węgierskim forintem, po tym jak przedstawiciele rządu Orbana nie wykluczyli, że pomoc ze strony MFW może zostać zwiększona do 15-20 mld EUR (minister Mihaly Varga przyznał, że porozumienie powinno zostać zawarte do końca stycznia). Nie jest to jednak informacja, z której można by zbudować dłuższy ruch (negocjacje MFW z Węgrami nie należą do łatwych). Wracamy, zatem do meritum – premier Tusk swoimi słowami niejako otworzył niebezpieczną furtkę. Po południu złoty znów zaczął tracić w ślad za wyraźnie spadającymi notowaniami EUR/USD, a także obniżką perspektywy ratingu Czech do stabilnej z pozytywnej przez agencję Fitch. Opublikowane dzisiaj zaskakujące dane o inflacji (wzrost do 4,8 proc. r/r w listopadzie), teoretycznie mogą dawać mandat NBP do interwencji na rynku złotego, gdyż wzrosty cen to właśnie efekt słabości naszej waluty. Ale czy do tego dojdzie?

Na rynku międzynarodowym mieliśmy wpierw delikatną poprawę nastrojów – przyczyniła się do tego udana akcja 3-miesięcznych bonów o wartości 1.971 mld EUR przeprowadzona przez Europejski Fundusz Stabilizacji Finansowej (to może świadczyć, że rynek nie spisał jeszcze EFSF jako „nieudany pomysł”, ale po części jest też wynikiem bardzo dobrych ocen dla EFSF wydanych w piątek przez agencję Fitch – rating F1+), a także dość dobre wyniki przetargu bonów w Hiszpanii. Znaczenie miał też „względnie lepszy” odczyt indeksu ZEW z Niemiec – w grudniu odbił się on do „minus” 53,8 pkt. z „minus” 55,2 pkt. Później nastroje popsuły słabsze odczyty z USA – sprzedaż detaliczna wzrosła w listopadzie tylko o 0,2 proc. m/m, co pokazuje, że bez sławnego Czarnego Piątku po Święcie Dziękczynienia byłaby jeszcze słabsza. To rodzi obawy, że FED będzie musiał zdecydować się na dodatkowe stymulowanie gospodarki w najbliższych miesiącach – chociaż takich deklaracji na dzisiejszym posiedzeniu FOMC raczej nie będzie (więcej o tym wydarzeniu piszę w subiektywnym kalendarzu). Bezpośrednim impulsem do mocnej przeceny euro na rynkach stały się jednak dopiero informacje, iż niemiecka kanclerz stanowczo odrzuca pomysł ewentualnego wzmocnienia finansowego Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego (ESM), który ma działać od połowy 2012 r. z funduszami rzędu 500 mld EUR. To kolejny negatywny element w europejskiej układance – w takiej sytuacji inwestorzy jeszcze bardziej obawiają się skutków ewentualnej decyzji agencji S&P odnośnie europejskich ratingów.

EUR/USD: Ranne obawy, iż dzisiaj dojdzie do złamania kluczowego wsparcia z października na poziomie 1,3144 sprawdziły się po południu. Spadliśmy w okolice 1,31, ale na tym nie koniec – biorąc pod uwagę siłę ruchu. Mocne wsparcia to dopiero okolice 1,3053 (dołek z 23 grudnia 2010 r.) i dalej psychologiczna bariera 1,30. Pamiętajmy jednak, że cały czas nie mamy decyzji S&P ws. ratingów, która jeżeli będzie negatywna, to może przedłużyć ruch spadkowy do 1,2870-1,2900 (minima z początku stycznia b.r.). Mocny opór to teraz wspomniane na początku akapitu okolice 1,3144.

Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)