Po tygodniu skoncentrowanym na bankach centralnych uwaga przenosi się na rządowe decyzje. Prezes Fed Powell podkreślił konieczność wsparcia fiskalnego, któremu na drodze stoi spór w Kongresie. W Wielkiej Brytanii perspektywy polityki BoE i gospodarki są uzależnione od postępów w negocjacjach brexitu. Kolejne dni mogą przynieść istotne informacje w tych kwestiach.

W piątek zmiany są kosmetyczne, gdyż większość ruchu wykonała się jeszcze wczoraj wieczorem. Dolar pozostaje słabszy do większości walut, chociaż trudno to jednoznacznie wytłumaczyć. Rynki akcji odbiły wczoraj wieczorem po wyprzedaży, jaka miała miejsce po komunikacie FOMC w środę, ale w piątek słabość powraca.

Niezdecydowanie zagościło na rynkach finansowych z mieszanym wydźwiękiem handlu na rynku akcji przy powrocie słabości USD. GBP otrząsnął się spod ciężaru gołębich sygnałów z Banku Anglii. NZD zyskuje po słowach ministra finansów, który wątpi w prędkie luzowanie RBNZ. Pomimo wyraźnych sugestii z Banku Anglii o potencjalnym wprowadzeniu ujemnych stóp procentowych, funt nie został posłany w otchłań.

Obecna sytuacja rynkowa jest nieco specyficzna. W USA mamy próbę korekty, w Europie dobre nastroje, ropa szybko odrabia straty, część walut rynków wschodzących radzi sobie świetnie, inne – koszmarnie. W tym wszystkim polski złoty wygląda dość stabilnie, czekając najwyraźniej na rozwój sytuacji.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi lekkie podbicie eurodolara oraz brak większych zmian na wycenie PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4533 PLN za euro, 3,7576 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1429 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8792 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,355% w przypadku obligacji 10-letnich.

Powoli możemy mówić o nowej tradycji. Ważna decyzja Fed sprowadza wyraźną korektę na Wall Street. Wczoraj, podobnie jak w czerwcu rozpoczęła się wyraźna korekta po decyzji Rezerwy Federalnej. Kolejny raz Fed był gołębi, ale jak się okazuje, nie sprostał silnym oczekiwaniom inwestorów. Jak widać dla inwestorów stopy procentowe na poziomie niemal zerowym przez 3 najbliższe lata to za mało, aby zapewnić podstawy do dalszych wzrostów na giełdzie.

Na rynkach widać rozczarowanie wczorajszymi sygnałami z FED - klasycznie rynek liczył na bardziej "gołębi" przekaz, ale takowego nie otrzymał, chociaż podczas konferencji prasowej Jerome Powell stwierdził, że ożywienie w gospodarce może spowolnić, jeżeli pandemia COVID-19 nasili się w najbliższych miesiącach. W projekcjach makro zrewidowano jednak założenia dotyczące spadku PKB w tym roku do -3,7 proc. z -6,5 proc. wcześniej, ale obniżono oczekiwania na lata 2021-22.

Reakcja rynków finansowych na przekaz Fed nie nastąpiła od razu, gdyż w komunikacie i na konferencji prezesa Powella nie pojawiło się nic zaskakującego. Ale to „nic” zdaje się być źródłem rozczarowania dla tych, którzy liczyli na zdecydowane sygnały gwarantujące bardziej gołębi Fed w przyszłości. Rajd ryzyka przejściowo pozostaje bez paliwa.

Wczorajsze posiedzenie Fed nie rozczarowało jako wydarzenie tygodnia – faktycznie ponownie wygenerowało spore rynkowe ruchy. Rozczarowało za to inwestorów i obawiam się, że na dłuższą metę polityka amerykańskiego banku centralnego może stać się źródłem rosnących frustracji. Po zmianie definicji celu inflacyjnego stało się jasne, że Fed na wrześniowym posiedzeniu musi dokonać pewnych zmian w polityce pieniężnej.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi mocniejszego dolara co podbija nieco presję na eurodolara oraz pośrednio zwiększa prawdopodobieństwo lekkiej korekty na PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4518 PLN za euro, 3,7863 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1361 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8791 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,362% w przypadku obligacji 10-letnich.