Takim impulsem nie stały się jednak opublikowane dziś dane makro, co raczej nie dziwi biorąc pod uwagę, że obok indeksu IFO dla gospodarki Niemiec poznaliśmy dziś jedynie wskaźniki dotyczące sytuacji w Polsce (produkcje przemysłową oraz inflację PPI).

Również bez większego wpływu na zachowanie się inwestorów pozostało dzisiejsze wystąpienie szefa EBC, Jean Claud Trichet przed Parlamentem Europejskim i to pomimo poruszenie w nim kilku istotnych kwestii, m.in. oczekiwanej dynamiki gospodarki europejskiej w przyszłym roku oraz zagrożeń dla tego obszaru gospodarczego. Z treści wystąpienia można wywnioskować, że głównym celem EBC jest obecnie przeciwdziałanie efektom drugiej rundy, które utrwaliłyby obserwowaną obecnie presję inflacyjną. Zapewnieniom o czujności EBC jeśli chodzi o inflację w Strefie Euro towarzyszyły także zapewnienia o utrzymaniu się w przyszłym roku dynamiki gospodarczej eurolandu powyżej potencjalnego tempa wzrostu (ok. 2% r/r).

Jean Claud Trichet w swoim wystąpieniu podkreślił też sporą niepewność wynikająca z jednej strony z sytuacji na amerykańskim rynku kredytów hipotecznych, a z drugiej z występujących od kilku miesięcy perturbacji na rynkach finansowych. Nie do końca jasny potencjalny wpływ tych czynników na tempo światowego wzrostu utrudnia prognozowanie jakichkolwiek wskaźników gospodarczych, co jest głównym czynnikiem skłaniającym EBC braku zmian stóp procentowych. Wydaje się jednak, że wraz ze złagodzeniem napięć na rynkach finansowych, które nastąpi po dopasowaniu się rynku do bieżącego poziomu ryzyka EBC powróci do bardziej restrykcyjnej polityki pieniężnej, o czym świadczą zapewnienia o czujności EBC i jego gotowości do walki z efektami drugiej rundy, a także podkreślanie od dłuższego czasu jednoznacznego ryzyka znacznego wzrostu presji inflacyjnej.

Na zakończenie warto się jeszcze zatrzymać przy komentarzu Trichet na temat wspólnej interwencji banków centralnych na rynku pieniężnym, która obok wstrzymania się od podwyżek stóp procentowych jest wyrazem obaw o sytuację na rynkach finansowych. Szef EBC podkreślał zasadność zwiększania podaży na rynku pieniężnym, która łagodzi nieco wzrost krótkoterminowych stóp procentowych na rynku międzybankowym, wynikający z poszukiwania płynności przez instytucje finansowe, zagrożone stratami w związku z załamaniem się rynku kredytów subprime. Celem banków centralnych jest zrównoważenie choć w pewnym stopniu nadwyżki popytu na pieniądz w krótkim okresie i dlatego wykorzystywane są w tym celu operacje otwartego rynku, co nie szkodzi celom średniookresowym(restrykcyjne nastawienie).

W dniu dzisiejszym dla inwestorów krajowych najważniejsza była decyzja RPP w sprawie stóp procentowych, a w zasadzie towarzyszący jej komentarz. RPP nie zaskoczyła dziś nikogo i pozostawiła stopy procentowe na niezmienionym poziomie (stopa referencyjna wynosi 5%), co pozwoliło rynkowi niemal zignorować taką informacje. Złotówka nie reagowała również na dane na temat inflacji PPI (2,6% r/r względem oczekiwanych 2,8%) oraz dynamiki produkcji przemysłowej (8,3% r/r względem oczekiwanych 8,9%), ani na treść komentarza do decyzji o braku zmian w poziomie stóp. Jeśli chodzi o komentarz to rzeczywiście nie wniósł on zbyt wiele nowego do obrazu rynku, gdyż potwierdził on jedynie oczekiwane spowolnienie polskiej gospodarki, a także ryzyko narastania presji inflacyjnej. Oczekiwane spowolnienie nie powinno jednak być zbyt dotkliwe, gdyż RPP przewiduje, że tempo wzrostu gospodarczego w dalszym ciągu będzie przekraczać potencjał wzrostu polskiej gospodarki.

Ryzyko spowolnienia gospodarczego wynika oczywiście z sytuacji w USA oraz na rynkach finansowych, natomiast za przyspieszenie inflacji będą odpowiadały głównie ceny żywności, paliw i energii, oraz wysoka dynamika płac. Z kolei szans na stłumienie inflacji RPP doszukuje się w spowolnieniu światowego wzrostu, nakładach inwestycyjnych oraz wzroście wydajności pracy, a także w silnej złotówce, która będzie tłumiła nieco wpływ inflacji importowanej. Ogólny wydźwięk tego komentarza jest więc zgodny z kierunkiem polityki pieniężnej prowadzonej przez RPP od połowy roku, co nie powinno mieć większego wpływu na zachowanie złotówki najbliższym czasie.

Obserwowana obecnie stagnacja na rynku walutowym zbliża się do końca, choć do wyrwania się inwestorów z marazmu, w jaki popadli mogą być niezbędne kolejne informacje natury fundamentalnej. Wydaje się, że ożywienie może przynieść jutrzejsza publikacja ostatecznego wyniku dynamiki PKB w USA w III kwartale oraz oczywiście piątkowy raport na temat konsumpcji indywidualnej i poziomu cen konsumentów. Końcówka tygodnie będzie więc testem tego, czy inwestorzy wpadli już w świąteczny tryb, czy tez zbierają siły na ostatni zryw w tym roku.

Źródło: Krzysztof Gąska, FMC Management