Inwestorzy wciąż nie pozwalają notowaniom ropy naftowej na duże przeceny. W ostatnich dniach do takiego stanu rzeczy przyczyniają się głównie sankcje amerykańskie na Iran, które weszły w życie w poprzednim tygodniu. Na razie dotyczą one jedynie relacji pomiędzy USA a Iranem, które i tak w ostatnich dekadach nie były zbyt istotne. O ile jednak dotychczas niewiele zmieniło się w kwestii amerykańskich sankcji na Iran, to pytania budzi dalszy rozwój wydarzeń w tej kwestii. Iran eksportuje ropę naftową przede wszystkim do krajów azjatyckich, z Chinami i Indiami na czele, a także do Turcji oraz państw Unii Europejskiej (głównie Francji, Grecji, Włoch i Hiszpanii). Dopiero jakiekolwiek ograniczenie tych przepływów mogłoby mieć istotny wpływ na podaż irańskiej ropy na świecie. A na dopasowanie się do sankcji sojusznicy USA dostali czas do listopada.

Na razie wśród importerów ropy naftowej z Iranu reakcje są różne. Chiny, Indie, Japonia oraz Hiszpania wręcz zwiększyły import irańskiej ropy w lipcu w porównaniu z wcześniejszymi miesiącami. Z kolei Korea Południowa, Francja oraz kilku pomniejszych europejskich importerów irańskiej ropy naftowej w lipcu ścięło zamówienia na surowiec z Iranu niemal do zera. Niektóre państwa, takie jak Włochy, Grecja, Turcja czy Zjednoczone Emiraty Arabskie, obcięło import irańskiej ropy naftowej częściowo. To oznacza, że ogólnie zależność dotychczasowych importerów ropy z Iranu od dostaw z tego kraju wciąż jest duża.

Wiele państw będzie ubiegało się o wyłączenia z sankcji, tak jak to miało miejsce w 2012 roku, kiedy poprzednia tura sankcji została ogłoszona. Na ustępstwa liczą przede wszystkim Indie i Chiny, które ogłosiły, że całkowita rezygnacja z importu irańskiej ropy naftowej jest dla nich praktycznie niewykonalna. W przypadku pozostałych krajów, retoryka jest zróżnicowana. Państwa Europy wciąż nie popierają USA w sankcjach, jednak inną reakcję widać ze strony rządów, a inną ze strony samych spółek petrochemicznych (Royal Dutch Shell i Total przestały zamawiać ropę z Iranu). Podobny rozdźwięk widoczny jest w Turcji, gdzie politycy na razie ogłaszają brak dopasowania do amerykańskich sankcji, jednak spółka Tupras częściowo już obcięła import irańskiej ropy).

Podsumowując, od strony politycznej, Amerykanie dostrzegają upór państw importujących ropę naftową z Iranu w kwestii dopasowania się do ich sankcji – zwłaszcza że wielu sojuszników USA uznaje te sankcje za nieuzasadnione. Niemniej, spółki petrochemiczne są ostrożniejsze w swoich działaniach i już teraz widać, że większość z nich nie będzie chciała ryzykować jakichkolwiek obostrzeń w handlu z USA – dlatego będą skłonne do dostosowania się do sankcji. To oczywiście kreuje obraz mniejszej globalnej podaży irańskiej ropy naftowej pod koniec bieżącego roku – i pytania o to, czy pozostali producenci, w tym same Stany Zjednoczone, będą w stanie powstałą lukę zapełnić.

SOJA

Ceny soi wyraźnie w dół po raporcie USDA.

Podczas piątkowej sesji notowania soi były liderem spadków na globalnych rynkach surowców. Cena soi w Stanach Zjednoczonych spadła tego dnia o niemal 5%, głównie za sprawą danych zawartych w comiesięcznym raporcie Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA).

Instytucja ta podniosła prognozy produkcji kukurydzy oraz soi o więcej niż oczekiwano, tłumacząc nowe szacunki dobrymi warunkami do uprawy tych roślin w USA w ostatnich tygodniach. O ile dla rynku kukurydzy to nie jest jeszcze duży problem ze względu na spory popyt na to zboże, to w przypadku soi jest to dramatyczna sytuacja, głównie ze względu na skutki konfliktu handlowego USA i Chin.

W piątek chiński wiceminister rolnictwa, Han Jun, powiedział, że oczekuje znacznego spadku importu amerykańskich towarów rolnych, z soją na czele, do Chin, zwłaszcza po tym, jak Państwo Środka zapewni sobie stabilne dostawy oleju spożywczego oraz pasz dla zwierząt z innych państw. Na głównego dostawcę soi do Chin powoli wyrasta Brazylia. Perspektywa spadku eksportu soi do Chin wywiera presję na spadek notowań soi w USA, gdyż większa produkcja przy mniejszym popycie na surowiec w tym kraju najprawdopodobniej doprowadzi do wyraźnego wzrostu zapasów.

Źródło: Dorota Sierakowska, Analityk surowcowy DM BOŚ SA