W każdym razie spadek indeksu był bardzo głęboki – kluczowy dotychczas indeks aktywności obniżył się z 54,4 pkt. w grudniu do zaledwie 41,9 pkt. w styczniu, sugerując duży spadek aktywności.

Jednocześnie wspomnieć należy zmiany metodologiczne wprowadzone przy sporządzaniu indeksu. Dotychczas obserwowany był jedynie główny komponent indeksu, gdyż w przeciwieństwie do ISM przemysłu nie był liczony tzw. headline. Ten wskaźnik został policzony w styczniu po raz pierwszy i wyniósł 44,6 pkt. Skupia on w sobie wszystkie subindeksy, tj. aktywność, nowe zamówienia, zatrudnienie, ceny, zamówienia eksportowe, import, zapasy, opóźnienia w zamówieniach i dostawy. Interpretacja w przypadku każdego subindeksu, jak i wskaźnika ogólnego jest identyczna – wskaźnik powyżej 50 pkt. oznacza wzrost aktywności, poniżej zaś spadek, tym większy im większa jest różnica. To iż wskaźnik ogólny wyniósł nieco więcej niż obserwowany dotychczas subindeks aktywności jest marnym pocieszeniem. Wynika bowiem z wkładu subindeksu cen, który ciągle przekracza 70 pkt., świadcząc o znacznej presji inflacyjnej.

Niestety dla amerykańskiej gospodarki, wartość prognostyczna wskaźników ISM jest całkiem spora. Zauważalna jest spora zależność z osiąganą stopą wzrostu gospodarczego, co więcej wskaźniki te dawały już niejednokrotnie wiarygodne sygnały. Na przykład spadek wskaźnika ISM usługi o niemal 10 pkt. w marcu 2003 roku trafnie zasugerował, że na ożywienie gospodarcze jeszcze trzeba będzie trochę poczekać. ISM usługi podawany jest od 1997 roku, ale ISM przemysłu trafnie przewidział recesję z roku 1990/91, kiedy jego wartość spadła nawet do 39,2 pkt. (spadek PKB w ciągu dwóch kwartałów wyniósł łącznie 1,2%).

Waluty – do gry wraca eurojen

Na rynek walutowy dość szybko powróciły emocje. Dwa najważniejsze wczoraj ruchy na foreksie, to poranne umocnienie dolara oraz reakcja jena na wskaźnik ISM. Poranny ruch to konsekwencja sytuacji na EURUSD. Mimo braku konkretnego impulsu o znaczeniu fundamentalnym, wyłamanie z kanału 1,4795 – 1,4930 przyniosło od razu silny spadek pary w okolice 1,4680. Ruch został de facto skopiowany przez pary GBPUSD i USDCHF (tu w odwrotnym kierunku oczywiście). Nie oznacza to, iż taka sytuacja nie ma uzasadnienia fundamentalnego. Jak już wspominaliśmy, na rynku panuje coraz większe przekonanie, iż zła sytuacja gospodarcza w USA odbije się również na innych gospodarkach. Jeśli zaś sytuacja w Europie nie będzie znacząco lepsza niż w USA, wcześniejsze umocnienie się walut europejskich wobec dolara może zostać uznane za przynajmniej częściowo bezpodstawne. I tak jak wcześniej tracił tylko funt, tak teraz do tego grona może dołączyć euro oraz frank (ten ostatni zapewne w mniejszym stopniu). Takim sentymentem można też wytłumaczyć niemal niezauważalną reakcją euro i funta na dane z USA.

Ruch na EURUSD miał też pierwotnie znaczenie dla USDJPY, przesuwając parę w górne granice rysującego się już od ponad dwóch tygodni kanału 105,80 – 107,80. Dane z USA szybko jednak zmieniły sytuację i pierwotny ruch o zasięgu niemal 100 pipsów został natychmiast zniwelowany, zaś w dalszej części dnia i podczas notowań w Azji, kiedy spadki na rynkach akcji sięgały 5%, jen umacniał się dalej. Dziś rano para USDJPY oscyluje już wokół 106,40. Taki rozwój wydarzeń to znów bardzo duże zmiany na EURJPY – para zniżkowała wczoraj z 158,50 do 155,90.

Na początku tygodnia polski złoty notował nowe kilkuletnie rekordy, jednak wczoraj mieliśmy znowu do czynienia z silną wyprzedażą. Kurs EURPLN zwyżkował z 3,5670 do 3,5880, zaś USDPLN z poziomu 2,40 powyżej 2,4450. To czy będzie to dłuższa korekta lub nawet zmiana trendu zależy w głównej mierze od rozwoju sytuacji na EURUSD, gdzie póki co podstawowym scenariuszem są zniżki (niekorzystne dla złotego). Z drugiej strony, nie pomogą zapewne spadki na giełdach mogące pociągnąć za sobą odpływ kapitału. Dziś ponownie można spodziewać się osłabienia złotego.

Surowce – Najwięcej tracą przemysłowe oraz ropa

Wczorajsze zachowanie głównych rynków towarowych było w zasadzie modelowe. Najpierw większości rynków solidarnie zaszkodził spadek notowań pary EURUSD, potem zaś echem odbił się indeks ISM – różnie w zależności od rynku. I tak najbardziej poszkodowane są metale przemysłowe, gdzie spowolnienie oznacza spory spadek popytu. Miedź traci 3%, aluminium 2%, spadki na niklu i cynku są jeszcze głębsze. Podobnie jest z ropą naftową gdzie zadziwiająco długo nic nie dzieje się po stronie podażowej. Wczoraj cena baryłki Brent spadła o 2% do 88,30 USD i zmierza w kierunku wsparcia z 22 stycznia (85,15 USD), którego pokonanie mogłoby zepchnąć ceny „czarnego złota” w okolice nie obserwowane od początku października.

Lepiej radziły sobie za to kruszce, gdzie pierwotnie zaszkodziło co prawda umocnienie, ale sytuacja na rynkach akcji przyniosła małe odbicie (złoto, platyna) lub przynajmniej stabilizację (srebro). Uncja złota kosztuje obecnie 889,23 USD, srebra 16,37 USD, zaś platyny 1777 USD.

Źródło: Przemysław Kwiecień, X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.