Przyczyną tak spektakularnego wzrostu wartości aktywów Slima był wzrost notowań posiadanych przez niego akcji spółek telekomunikacyjnych. Najwięcej zysków przyniósł Carlosowi pakiet 33% akcji America Movil, największego w Ameryce Łacińskiej operatora telefonii komórkowej. Wzrost kursów tej spółki wyniósł w drugim kwartale tego roku 27%. A jeszcze kilka miesięcy wcześniej meksykański arystokrata był wyceniany przez Forbes’a na 49 mld dolarów i plasował się na trzecim miejscu za Williamem Gatesem III oraz Warrenem Buffettem.

Nie zubożał również Bill Gates, który od wspomnianego rankingu Forbes’a zyskał 3,2 mld dolarów, stając się posiadaczem fortuny wartości 59,2 mld dolarów. Kwoty te mogą działać na wyobraźnię. Aby stać się posiadaczem fortuny Carlosa Slima Helu przeciętnie zarabiający Polak po opłaceniu podatków i składek na ubezpieczenia społeczne, co daje na rękę kwotę 1800 PLN, musiałby pracować 8,5 miliona lat. Nie będzie to wychowawcze, lecz muszę stwierdzić, że do wielkiej fortuny nie dochodzi się mozolną, najemną pracą.

To co łączy tych dwóch krezusów finansowych, to wiara w potencjał nowoczesnych technologii. Dziś świat stoi przed nową erą technologiczną, jaką zaczynają kreować nanotechnologie. To one zrewolucjonizują świat i będą mieć niebagatelny wpływ na życie naszych potomków w tym oraz następnych wiekach. Nie są one jeszcze dostatecznie wyceniane przez rynek, lecz ich potencjał wzrostowy jest nie mniejszy niż niegdyś informatyki czy telefonii komórkowej.

Bez względu na to, czy wielbłąd przejdzie przez ucho igielne, czy nie – zdecydowana większość ludzkości zawsze będzie dążyć do gromadzenia dóbr materialnych. Takie marzenia snuł również ubogi Żyd Tewie z Anatewki. Jego życie upływało skromnie, chociaż pragnął być bogaczem, nawet niewielkim. Oprócz pielęgnowania tradycji nic nie robił aby poprawić swój los. Swymi prośbami zamęczał Boga tak, jakby w niebiosach znajdował się kuferek wypełniony złotymi dukatami.

Bogactwo kontra bieda

Bogactwo i bieda zawsze dzieliły świat i były przyczyną konfliktów społecznych. Dziś w krajach Zachodu przykłada się miarę bogactwa również do polityków, którzy predestynują do rządzenia państwem. Obowiązuje zasada: jeżeli ktoś umiał sam się wzbogacić, ten będzie również potrafił przyczynić się do pomyślności ekonomicznej państwa i vice versa. Nie do pomyślenia jest więc powierzanie wysokich stanowisk osobom niewykształconym czy z nizin społecznych. Mądre narody cenią edukację, inteligencję, talent i pracowitość i obdarzają mandatem zaufania ludzi wykształconych oraz o odpowiedniej pozycji społecznej i ekonomicznej. Wszyscy na tym zyskują.

Jak więc żyć, aby nie zostać pariasem oraz ciężarem dla społeczeństwa żebrzącym o zasiłek czy zapomogę? Odpowiedź jest zawarta w trzech słowach – nauka, praca, inwestycje.

Kto racjonalnie kieruje swym losem nie musi wycinać z gazet kuponów rabatowych. Nie potrzebne są miliardy aby dobrze i godnie żyć. Nawet niewielkie kwoty umiejętnie zainwestowane mogą w przyszłości przynieść zadowalające zyski. Na przykład regularne odkładanie od 20-tego roku życia kwoty 100 zł na miesiąc do funduszu inwestycyjnego, uzyskującego średnio stopę zwrotu na poziomie 8%, daje po 40 latach blisko 350 tysięcy złotych, nawet po uwzględnieniu inflacji. To dobry start w lata emerytalne. Nominalny wkład inwestycyjny wyniósł w tym przypadku zaledwie 48 tysięcy złotych. Spóźnienie się z inwestycją o 5 lat obniża końcową kwotę do 230 tysięcy zł. Obrazuje to potęgę procentu składanego a także straty, jakie rodzi zwłoka w podejmowaniu decyzji o inwestowaniu. Czas to pieniądz a jego strata jest bezpowrotna, jak każdy upływający dzień życia.

Jeżeli czytamy życiorysy ludzi sukcesu to widzimy, że nie tracili oni ani dnia. Przyjmując, że Bill Gates zaczął budować fortunę mając ukończone studia, czyli przez okres 27 lat, można wyliczyć, że każdy dzień jego życia przynosił mu 6 milionów dolarów. Podobne wyliczenia dla naszych ludzi sukcesu również dałyby oszałamiające wyniki.

Ilu mamy bogaczy?

Jak wynika z ostatniego raportu „World Wealth Report” opracowanego przez Capgemini oraz Merill Lynch, w 2006 roku 9,5 miliona ludzi na świecie posiadało aktywa finansowe o wartości co najmniej jednego miliona dolarów. Osoby takie są określane mianem High Net Worth Individuals („HNWI”). Jest ich o 8,3% więcej niż w 2005 roku. Łączna wartość aktywów tych ludzi stanowiła 37,2 bilionów dolarów i była wyższa o 11,4% w porównaniu z 2005 rokiem. Najwięcej, bo 3,2 mln zamożnych ludzi mieszka w Ameryce Północnej. Druga w tym rankingu jest Europa (2,9 mln), kolejna Azja i Pacyfik (2,6 mln). Najbiedniejsze regiony jak: Ameryka Łacińska, Środkowy Wschód i Afryka, gdzie mieszka łącznie 0,8 mln HNWI wykazują się natomiast najwyższą dynamiką wzrostu ilości zamożnych, średnio 12%. Wyróżniające się w tym zakresie kraje to: Singapur, Indie, Indonezja i Rosja.

Jak wynika z analiz amerykańskiego Forbes’a opublikowanych w marcu br., na koniec 2006 roku na świecie było 946 miliarderów dolarowych, z tego aż 405 to rezydenci Stanów Zjednoczonych.

Droga do sukcesu finansowego każdego w najzamożniejszych ludzi na świecie była inna. W przypadku 51-letniego Amerykanina, Billa Gatesa drogę na szczyt otworzył mu rozwój nowoczesnych technologii. Dzisiejszy świat jest skazany na komputeryzację i ta dziedzina dała już niejednemu krociowe zyski. Również na rozwoju nowoczesnych technologii zbił fortunę Carlos Slim Helu. Świat telekomunikacji rozwija się dziś w niesamowitym tempie. Inwestycje w ten sektor przynoszą duże zyski. Ogromny potencjał drzemie obecnie w inwestycjach w nanotechnologie, które zrewolucjonizują obecne stulecie. Jak wiele można zarobić grając na giełdzie można przekonać się obserwując rozwój fortuny Warrena Buffetta. Legendarny 76-letni inwestor widział już nie jedno na giełdzie i w większości przypadków potrafił wykorzystać trendy rynkowe, aby dorobić się 52 mld USD. Istnieje powiedzenie: lepszy kilogram handlu niż tona produkcji. Bogactwo wartości 33 mld USD należące do Szweda Ingvara Kamprada dowodzi jego słuszności. Sieć hipermarketów IKEA cieszy się uznaniem na całym świecie. Ludzie zarabiają coraz więcej - nabywają więc dobra trwałego użytku, natomiast rozwój budownictwa rodzi zapotrzebowanie na meble i elementy wyposażenia wnętrz, a takie oferuje IKEA.

Wzrost inwestycji w Chinach i Indiach a także w innych krajach wykreował wielki popyt na metale. Otworzyło to drogę na szczyty fortuny dla hinduskiego biznesmena Lakshmi Mitttala (32 mld USD). Jego inwestycje obejmują również znaczną część polskiego przemysłu hutniczego - Mittal Steel Poland . Jak podał International Iron & Steel Institute światowe zużycie stali wzrosło od początku dekady do końca 2006 r. o 47% osiągając 1,1 mld ton rocznie. Ropa naftowa przyniosła 20-miliardową fortunę saudyjskiemu księciu Alwaleed Bin Talal Alsaud. Warto wspomnieć, że na listę miliarderów Forbes’a trafiła również autorka Harry’ego Potter’a – J.K. Rowling, która jeszcze dziesięć lat temu miała problemy finansowe.

Polska finansjera

Rozwój gospodarczy naszego kraju oraz wzrosty na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie dały możliwość bogacenia się również Polakom. Powstaje więc również u nas klasa ludzi bardzo bogatych. W efekcie najzamożniejsza „setka” wg polskiej edycji Forbes’a dysponowała na koniec 2006 r. majątkiem wartym 82 mld zł, o 44% wyższym niż rok wcześniej. Jest to ponad 1/3 dochodów budżetowych naszego państwa.

Elitarna czołówka to: Michał Sołowow z majątkiem wartości 7 mld zł. Kolejni potentaci to Leszek Czarnecki (6,2 mld zł), Roman i Grażyna Karkosikowie (5,6 mld zł), Zygmunt Solorz Żak (4,7 mld zł), Jan Wejchert (3,6 mld zł). Osoby te zostały również uhonorowane w rankingu miliarderów opracowywanym przez amerykańską edycję Forbes’a. Polscy krezusi finansowi inwestowali praktycznie we wszystkie dziedziny gospodarki.

Warto dodać, że „najbiedniejszy” z setki posiada majątek wartości 165 mln zł, rok temu było to 130 mln zł. To znacznie więcej, niż dałaby najlepsza kumulacja w grach liczbowych.

Przyczyny wzrostu

Podstawowymi czynnikami, determinującymi osiągnięcia tak dobrych wskaźników wzrostu bogactwa społeczeństw był trwający od trzech lat silny wzrost gospodarczy na świecie oraz bardzo dobra koniunktura na giełdach.

Rok 2006 był kolejnym rokiem gospodarczej prosperity większości krajów świata. Stopa wzrostu światowej gospodarki wyniosła 5,4%. Coraz więcej kapitału przenosi się z Zachodu na Wschód – do dalekiej Azji. W pierwszej kolejności należy wskazać na Chiny, których gospodarka od kilku lat rośnie w oszałamiającym tempie - 10,5% w ubiegłym roku. Dynamicznie rozwijają się Indie (8,8%). Duży udział w tym procesie mają inwestycje zagraniczne i rozwój nowoczesnych technologii.

Również Polska wyróżnia się wysokim wzrostem gospodarczym, który za ubiegły rok wyniósł 5,8% a w drugim kwartale sięgnął 7,4%. Bardzo wysoki wzrost odnotowują inne kraje rynków wschodzących, np. Rosja czy Korea Południowa. Wysoki wzrost w ostatnich latach odnotowały również kraje posiadające złoża ropy naftowej. Tu należy wskazać na Wenezuelę – 10,4%. W ciągu dwóch lat 2005-2006 ropa naftowa z ceny 35 USD za baryłkę podrożała do 55 USD za baryłkę a obecnie jej cena przekracza 70 USD.

Giełdy papierów wartościowych przysporzyły dużo radości w ostatnich latach większości z inwestorów. Rekordziści znów znaleźli się na Dalekim Wschodzie. Indeks giełdy w Szanghaju wzrósł o 130%. Funkcjonująca bliżej nas moskiewska giełda wzrosła o 71%. Nasz WIG w ubiegłym roku odnotował wzrost o 42%. Jednak największe zyski osiągnęli posiadacze akcji małych i średnich spółek WIRR zyskał 132% natomiast MiDWIG 68%.

Niech żyje wolność i swoboda

Dzięki demokracji coraz więcej ludzi może osiągnąć to na co w przeszłości nie pozwalały systemy społeczne. Szczególnie korzystnie przedstawia się sytuacja na Półkuli Północnej, na której wyrosły największe demokracje, dające możliwość rozwoju każdemu człowiekowi. Ameryka Północna i Europa przodują w tym względzie. Na dalekim Wschodzie wyróżnia się Japonia, Singapur, Malezja, Kora Południowa i kontynent australijski. W ostatnim czasie pozytywne trendy demokratyczne są widoczne w Chinach i Indiach. Jak widać swoboda gospodarcza przynosi wszystkim korzyści - rozwijają się gospodarki i bogacą społeczeństwa. Można stwierdzić, że przyrost ilości ludzi zamożnych jest wysoce skorelowany z poziomem swobód demokratycznych.

Przy wzroście bogactwa najzamożniejszych o 6,8% rocznie w 2011 r. jego wartość osiągnie 51,6 bln USD, szacują eksperci z Capgemini i Merrill Lynch.

Źródło: Jan Mazurek, Expander