Inwestorzy w dalszym ciągu poszukują sygnałów potwierdzających pogłębianie spowolnienia lub nadejście zwrotu. Dopóki nie zobaczymy wyraźnych oznak odbicia w danych, trudno będzie o wypracowanie rajdu ryzykownych aktywów. Indeksy PMI z Chin i ISM z USA mogą być pierwszymi, które mogą zasygnalizować poprawę. Poza tym uwagę przyciągną PKB z USA, inflacja z Kanady, inwestycje z Australii i PMI z Polski.

Według wstępnych indeksów PMI koniunktura w europejskim sektorze przemysłowym nie poprawiła się w lutym. Jednocześnie Europejski Bank Centralny coraz śmielej dyskutuje kwestię uruchomienia programu pożyczkowego dla banków. Z kraju poznaliśmy zaś słabsze dane odnośnie do produkcji sektora budowlanego oraz dość mocny odczyt sprzedaży detalicznej za styczeń. O poranku złoty lekko zyskuje w stosunku do głównych walut.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3326 PLN za euro, 3,8221 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8176 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9924 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,765% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA / FED: Członkowie FED oceniają przerwę w podwyżkach stóp procentowych jako dobry ruch, gdyż pozwala kupić czas w okresie globalnej niepewności, chociaż nie jest jasne, jakie będzie kolejne posunięcie (podwyżka, czy obniżka) – takie wnioski można postawić po publikacji wczorajszych zapisków ze styczniowego posiedzenia banku centralnego, które jak pamiętamy przyniosło zmiany w tzw. forward guidance – usunięcie zapisu o dalszych podwyżkach.

Lepsze dane z Eurolandu pomagają w poprawie sentymentu na rynkach po tym, jak noc nie przyniosła wiele emocji (o ile nie śledzi się sytuacji na AUD). Przy neutralnym protokole FOMC i braku przełomu na polu brexitu, inwestorzy czekają na cokolwiek z rozmów handlowych USA-Chiny. Ogólnie zatem: to samo, co wczoraj.