Mimo że w ostatnich dniach na rynku ropy naftowej dominowali kupujący, to w szerokim ujęciu, trudno mówić o jakimś szczególnie dużym optymizmie inwestorów. Nad rynkiem ropy wiszą wciąż ciemne chmury w postaci możliwości spowolnienia wzrostu gospodarczego na świecie, niepewności dotyczącej przyszłych relacji polityczno-gospodarczych USA i Chin, a także rekordowej produkcji ropy i rosnącego eksportu w Stanach Zjednoczonych.

Pewnym wsparciem dla strony popytowej pozostaje cięcie produkcji ropy naftowej w kartelu OPEC. Niektóre kraje ten organizacji, takie jak Arabia Saudyjska oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie, już ograniczyły wydobycie i zrobiły to celowo, podczas gdy inne państwa, takie jak Libia czy Iran, zrobiły to z konieczności. Libią wciąż wstrząsają wewnętrzne konflikty, które przyczyniają się do wstrzymywania wydobycia na niektórych kluczowych polach naftowych oraz do zamykania portów eksportowych.

Z kolei w Iranie spadek produkcji ropy naftowej wynika z sankcji, jakie w poprzednim roku na ten kraj ponownie narzuciły Stany Zjednoczone. Na początku listopada sankcje te, obejmujące przede wszystkim handel irańską ropą naftową, weszły w życie w ostatecznej postaci, przyczyniając się do spadku produkcji i eksportu ropy naftowej w Iranie.

Niemniej, niektóre kraje, które dotychczas były ważnymi konsumentami irańskiej ropy (m.in. Indie i Chiny), uzyskały od Stanów Zjednoczonych wyłączenia z sankcji. Jak się okazało, niewiele to pomogło temu bliskowschodniemu producentowi. W grudniu eksport ropy z Iranu nie przekraczała miliona baryłek dziennie i wiele wskazuje na to, że poziom ten nie zostanie przekroczony także w styczniu. Co prawda Iran zarzeka się, że sankcje nie uderzyły w niego istotnie, a nawet pojawili się nowi kupujący irańską ropę, to dane na razie prezentują się słabo – obecny poziom eksportu jest podobny do tego obserwowanego w latach 2012-2015, czyli w czasie trwania poprzedniej rundy sankcji.

KAKAO

Pogorszenie jakości kakao na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

Bieżący tydzień na rynku kakao przynosi delikatnie podwyższoną zmienność, ale nie przynosi żadnych istotnych zmian cen tego surowca. Notowania kakao w Stanach Zjednoczonych w ostatnich dniach poruszały się w zakresie 2300-2400 USD za tonę. Tym samym, notowania kakao odreagowują spadkowo rajd notowań w górę, obserwowany w grudniu.

Niemniej, na razie istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że przeceny się istotnie pogłębią. Stronie popytowej na rynku kakao zaczęły bowiem w ostatnich tygodniach sprzyjać fundamenty w postaci pogorszenia jakości, a także możliwego zmniejszenia ilości kakao uprawianego na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Ten kraj jest największym producentem kakao na świecie, odpowiadającym za około 40% globalnej produkcji i połowę produkcji w kluczowym rejonie na rynku tego surowca, czyli w Afryce Zachodniej.

Jeszcze jesienią ubiegłego roku sytuacja była lepsza, a farmerzy z Wybrzeża Kości Słoniowej zapowiadali obfite plony. Niemniej, w grudniu dało o sobie znać sezonowe zjawisko Harmattan, czyli suche wiatry znad Sahary. Oliwy do ognia dolały problemy wielu farmerów z finansowaniem swoich upraw ze względu na zwiększoną ostrożność banków, wynikającą z kłopotów finansowych największego krajowego eksportera. Jeśli taka sytuacja się utrzyma, to oczekiwania dotyczące ponów kakao w Afryce Zachodniej będą musiały zostać zrewidowane w dół, co wesprze notowania tego surowca.

Źródło: Dorota Sierakowska, Analityk surowcowy DM BOŚ SA