Sequester, czyli nie taki diabeł straszny?

Dziś wchodzą w życie automatyczne cięcia fiskalne, które w skali 10 lat mają wynieść 1,2 biliona dolarów, zaś w tym roku miałyby odebrać ze wzrostu gospodarczego ok. 0,6 pp. Przypomnijmy, iż cięcia te to wynik kompromisu pomiędzy Republikanami a prezydentem z połowy 2011 roku, kiedy strony zobowiązały się do wypracowania planu ograniczenia deficytu w zamian za zgodę na podwyższenie limitu zadłużenia (cała sprawa wywołała wtedy poważny kryzys na rynku i przyczyniła się walnie do obniżenia ratingu USA przez S&P). Taki plan miał zostać wypracowany do końca ubiegłego roku, ale politycy nie doszli do porozumienia i stąd automatyczne cięcia. Dotkną one w połowie wydatków na obronność, w połowie zaś innych programów (szkolnictwo, obsługa lotnisk i inne usługi publiczne). Warto jednak pamiętać, iż cięcia będą wchodzić w życie stopniowo, owe 0,6% PKB będzie rozłożone na 10 miesięcy, także nie ich wpływ na gospodarkę nie będzie szokowy. Dlatego też uważa się, iż politycy mają czas na wypracowanie kompromisu i nawet jeśli taki zostanie osiągnięty za miesiąc czy dwa, nie będzie to wielkim problemem, bo skala faktycznych cięć w tym czasie nie będzie duża.

Z drugiej strony, jeśli przepychanki polityczne będą się przedłużać, rynek może zacząć reagować nerwowo. Sektor publiczny jednak nie jest bez znaczenia dla wzrostu gospodarczego, co pokazały dane za czwarty kwartał, gdzie ze względu na spadek wydatków federalnych wzrost gospodarczy wyniósł zaledwie 0,1%.

Pierwszy kwartał przynosi jak na razie pozytywne zaskoczenia z USA. Opublikowany wczoraj indeks Chicago PMI pokazał wzrost aktywności do najwyższego poziomu od marca 2012 (56,8 pkt.). W interpretacji danych z USA warto naszym zdaniem zachować jednak pewną ostrożność. W 2011 i 2012 roku bowiem początek roku przynosił bardzo dobre odczyty, które wiosną okazywały się już znacznie słabsze. Niewykluczone, iż po ogromnym szoku, jakim był kryzys z 2008/09 roku modele mające eliminować zmienność sezonową nie funkcjonują tak jak należy i schemat powtórzy się również w tym roku (dotyczy to tak wskaźników PMI, jak i danych z rynku pracy). Dziś publikacja ISM (16.00, konsensus 52,7 pkt.). W nocy (4.00) wystąpienie Bernanke na konferencji Fed, rynki będą już jednak wtedy nieczynne.

Wzrost spowolnił, kiedy będzie lepiej?

Dziś o 10.00 poznamy dane o polskim PKB za ostatni kwartał roku. Oczekujemy wzrostu na poziomie 0,7-0,8% R/R, co wpisuje się w konsensus rynkowy. Nie jest to specjalnym zaskoczeniem, gdyż dane zbiorcze za cały rok już poznaliśmy. Przypomnijmy, iż wynika z nich, iż w czwartym kwartale dalszemu osłabieniu uległ popyt wewnętrzny, szczególnie konsumpcja prywatna, a wzrost uratował eksport netto. Dzisiejsza publikacja może przynieść niewielką rewizję. Bardziej istotnym pytaniem jest: kiedy będzie lepiej? Prawdopodobnie nie w tym kwartale, pomimo niezłych danych za styczeń. Naszym zdaniem wzrost w bieżącym kwartale jeszcze spowolni (w okolice 0,5%), ale zacznie nieco przyspieszać od drugiego kwartału i być może w czwartym kwartale tego roku osiągnie tempo 2%. Aby jednak tak się stało niemiecka gospodarka musi pozostać na ścieżce ożywienia i Europa musi uniknąć większych szoków.

Na wykresach:

EURUSD, D1 – wczorajszy dzień nie był udany dla byków na EURUSD; odbicie od poziomu 1,30 okazało się na tyle słabe, iż opór wynikający z przełamanego wsparcia 1,3170 zatrzymał ten ruch jeszcze przed faktycznym jego testem; nie musi to przesądzać o kontynuacji spadków, ale z pewnością takie ryzyko wzrosło; przełamanie 1,30 zapewne przyspieszyłoby wyprzedaż

Copper, D1 – kilka dni temu pisaliśmy o pogarszających się perspektywach dla rynku miedzi, gdzie mogło dojść do przełamania dolnego ograniczenia trójkąta; tak też się stało (w czym pomóc mogły indeksy PMI), co może prowadzić w bezpośredniej konsekwencji do testu wsparcia 7480 USD; gdyby i to wsparcie zostało przełamane, cena miedzi może zniżkować nawet do 6600 USD

Źródło: dr Przemysław Kwiecień, X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.